Zondagochtend half elf, de klokken van de Koningskerk luiden. Het is rustig op straat; een prachtige herfstochtend, de zon schijnt, de bladeren van de bomen beginnen te verkleuren. Robert en ik lopen de monumentale Nieuwe Ooster begraafplaats op. We zijn op zoek naar punt 27, om een foto te maken voor het project Objectief Oost. Enerzijds voelt het vreemd dat het punt zich op een begraafplaats bevindt. Anderzijds denk ik dat de dood ook bij het leven hoort.
Het is een aantal jaren geleden dat ik hier voor het laatst was. We wandelen langs prachtige beelden, passeren graven van bekende Amsterdammers. Het valt mij op hoe divers de graven zijn. Op het graf van Wally Tax staat een kruis gevormd uit gitaarhalzen. Een Roma-koning rust in een imposant uit graniet gehouwen mausoleum, andere mensen hebben zich laten vereeuwigen met een gravure van een Mercedes.
Met behulp van de GPS op de mobiele telefoon komen we uit op punt 27. Het bevindt zich naast een graf van een moeder. Ik word er stil van en kijk om mij heen. Aan de oostkant voert een Chinese familie een offerceremonie uit. Ik hoor vogels. De begraafplaats herinnert mij aan de eindigheid van ons bestaan, maar doet mij ook beseffen hoe dierbaar het leven is. Ik pak mijn camera en fotografeer de vier windrichtingen.
