Net op tijd ben ik bij de haven van IJburg op een prachtige najaarsdag, donderdag 22 september 2016. Met acht deelnemers van de Fotoverhalenclub ‘Geheugenflits’ stappen we aan boord; uitgelaten als een stel kinderen op schoolreisje. De negende fotografe zou zich op de eindbestemming, Pampus, aansluiten.
De haven van IJburg lag er stilletjes bij. De motorklipper ‘Sailboa’, met een vrouw aan het roer, voer voorzichtig door de smalle sluizen.
Al snel moesten de fotografen hun positie innemen, elk op een stoel voor een van de vier windstreken. Rug naar elkaar toe. Wachtend op het teken van de coördinatenkenner. De overige passagiers zullen zich afgevraagd hebben wat dit groepje mensen aan het doen was.
Dit was niet zomaar een uitstapje, een reisje naar Pampus. Nee, dit was een serieuze aangelegenheid, met heel veel lol. Zo gaat dat. Fotoverhalenclub ‘Geheugenflits’, is een onderdeel van ‘Het Geheugen van Oost’. Met foto’s worden allerlei aspecten van Amsterdam-Oost belicht en worden verhalen geïllustreerd. Het doel van vandaag was Oost op het water te fotograferen, objectief, op willekeurig getrokken punten op de kaart (coördinaten). Objectief, zonder je te bekommeren over mooi of niet mooi; gewoon fotograferen op ooghoogte, precies naar het noorden, oosten, zuiden en westen. Dit in navolging van fotograaf Reinjan Mulder, met zijn project ‘Objectief Nederland’. Zo wordt dit mooie stadsdeel een keer op een heel andere wijze bekeken en op verrassende plaatsen bezocht en vastgelegd.
Op de heenweg naar Pampus passeerden we twee fotopunten. Op de terugweg nog een derde.
Op Pampus kregen we een rondleiding door het fort. De geschiedenis, bouw, kou en het vandalisme bleven mij het meest bij: muren van wel 6 meter dik, geschut met kanonnen, plafonds met stalactieten door het vocht, spinnenwebben voor de ronde uitkijkraampjes en een kapot wandtegeltje in het vroegere washok. Boven was het aangenaam warm. Rondlopend naar de koepel en naar de rand van het fort, zagen we het experiment met wind- en zonne-energie: schattige windmolentjes en overwoekerde zonnepanelen.
Na ruim anderhalf uur vertrok de boot weer, via het Muiderslot terug naar IJburg. De fotocamera’s nogmaals in de aanslag, ongeduldig wachtend op het ronden van het eilandje voor IJburg, waar ons laatste fotopunt kwam. Een speedbootje beroerde het water, maar daar bleef het bij. Korte tijd verwarring; deed ik nu Oost of deed ik West? En daar klonk het “Ja” en klikten de camera’s.
tevreden stapten we van boord. Nog steeds enthousiast moest er nog even een foto van een ballon gemaakt worden. Voor mij was het genoeg; ik lag voor Pampus.
