Zoals al eerder verteld, ben ik in de Boetonstraat in de Indische buurt geboren. Veel van wat de sfeer in de buurt bepaalde is hier op deze site reeds besproken. Toch nog een poging om het wat terug te halen.
Wat was er op straat te zien toen ik zo'n 7 a 8 jaar was. Je had natuurlijk "Ome Willem". Hij had een ijs zaak in de Soembawastraat, waar hij ook snoep verkocht en kaartjes voor de zondagmiddag kinderfilm voorstellingen. Maar daarnaast verhuurde hij wasmachines. Toen die opkwamen was de eerste die bekend werd, een klein machientje, van het fabrikaat "Hoover". Amerikaans. De man moet er een aantal hebben gehad, want als je er een huurde, verscheen hij met een bakfiets, een soort tuig, hees het ding op zijn rug en klom naar de etage waar hij moest zijn. Wat een manier om je geld te verdienen.
Geregeld kwam er een voddenman langs, een bakfiets met een bord er in, waar zijn nam opstond en zijn vergunning nummer, ik hoor nog zijn roep, "Voddeja". Fascinerend vond ik de manier waarop hij zijn prijs bepaalde, de aangeboden oude kleren, meestal, in een zak, werden aan een koperen unster gehangen en zo werd het gewicht bepaald.
Je had een zuurman, met een mooie kar met rolmopsen, augurken, en Amsterdamse uien.
Niet te vergeten de scharensliep, met de mooie roep" scharensliep", en een bel.
Natuurlijk de diverse ijsmannen, vooral in de zomeravonden. Jamin, met een grote motorbakfiets, De "Sierkan", die ijs in staven had, met een mechaniek, wafeltje erop, afhankelijk van de prijs zoveel tandjes omhoog, een soort schep om het ijs af te snijden, en een wafeltje er onder. Er zullen er nog wel meer zijn geweest.
Wat hadden we nog meer, de Volendamse straatzangers, zij brachten opera aria's ten gehore. Ik heb geen idee of dit wat opleverde.
We hadden de "garen en band" man, een invalide man in een driewieler, die een soort plateau op zijn vervoermiddel had met wat nu heet "kleinvak".
Ik vergeet de morgenster nog, een niet officiële ophaler van oud ijzer en andere metalen, die kwam vroeg in de ochtend, voor de vuilnisman of voddenman.
Dan op zondag de wafelkraam, maar die is op deze site al besproken.
Het straatleven was dus best druk en afwisselend, soms reed er nog een fietspatrouille agenten door de straat om te controleren op kleedjeskloppen, dat mocht namelijk niet. Ik heb nooit begrepen waarom niet.
De sfeer in de buurt werd natuurlijk niet alleen op de straat bepaald, maar ook door de bewoners. Maar daarover een volgende keer.