Annakerk, Bonifatiuskerk, Gerardus Majellakerk

Katholiek bolwerk van toen is samenwerking parochie van nu

Verteller: Judith Dumont
1 Fan
Oosterparkbuurt

Drie imposante kerken waren in de vorige eeuw middelpunt van het Katholieke leven in Oost. Nu staat er nog één gebouw overeind - de Gerardus Majella - dat echter niet meer als kerk functioneert. Maar er bestaat nog steeds een ABG parochie in Oost, waarbij de letters staan voor de initialen van de genoemde kerken. (www.abgparochie.nl)

De deur staat open Uitnodiging om de open inloop op dinsdag in de Parochie bij te wonen.<br />Foto  maart 2016, Marella Karpe

De deur staat open Uitnodiging om de open inloop op dinsdag in de Parochie bij te wonen.
Foto maart 2016, Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

In de tweede Oosterparkstraat staat op dinsdagochtenden de deur van de voormalige pastorie open;ieder is welkom voor open inloop en een gezamenlijke maaltijd. Op de dinsdag dat ik kom wordt hier gebruik van gemaakt door een dertigtal mensen afkomstig uit alle windstreken. Sommigen zijn dakloos, sommigen zijn eenzaam en sommigen willen iets zinvols doen voor een medemens.
Het is een van de activiteiten die de drie missiezusters Dienaressen van de H. Geest die sinds twee jaar in de pastorie wonen organiseren. Zuster Judith – geboren in Limburg – vertelt :” vroeger gingen we naar andere werelddelen op missie, zelf heb ik 24 jaar als verpleegkundige gewerkt in Nieuw Guinea, nu komen religieuzen uit andere werelddelen hier om te zoeken naar hun missie”. Zo komt zuster Lili uit Indonesië en zuster Celine uit India. Met zijn drieën wonen ze op de eerste verdieping van de voormalige parochie en beneden is er ruimte voor activiteiten die variëren van kerkkoor repetities, bijeenkomsten van de A.A. , de SAN groep voor Surinaamse mensen die samen zingen en naaien tot bijeenkomsten voor kinderen uit de buurt. Natuurlijk vinden er ook kerkelijke activiteiten zoals voorbereidingen op de eerste communie en eucharistievieringen plaats.
De zusters gaan er geregeld op uit, bezoeken demente ouderen of moeder en kind groepen en gaan naar de noodopvang voor vluchtelingen. Eens in de maand wordt een groep vluchtelingen uitgenodigd voor een ‘verwendag’, gezamenlijk worden er boodschappen gedaan, wordt er gekookt en gegeten. Sinds december 2015 hebben de zusters – samen met de paters uit Duivendrecht en de A.B.G. parochie – het project KiemKracht opgezet. De bedoeling is om de kracht in de mens om te groeien te stimuleren, onder andere bij mensen die in de problemen zitten.
Een voorbeeld hiervan is het een dag in de week ter beschikking stellen van een ontmoetingsruimte voor Afrikanen die dakloos zijn. Jacob – de organisator – heeft concrete plannen wat hij wil bereiken. “Wij willen een Afrikaans centrum waar mensen juridische en maatschappelijke hulp kunnen krijgen, waar beginnende handelaars advies kunnen krijgen en waar jongeren gezelligheid kunnen vinden “ . De groep krijgt 4 maanden de tijd om hun organisatie op te richten en levensvatbaar te maken, zo hebben zij plannen voor het opzetten van een website bijvoorbeeld.
Een van de eerste dingen die Jacob wil bereiken; “daklozen lopen boetes op die ze niet kunnen vermijden omdat ze dakloos zijn, bijvoorbeeld wegens wildplassen, daar moet een oplossing voor gevonden worden “.

Alle rechten voorbehouden

1012 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

gezamenlijke maaltijd Foto maart 2016 in de Parochieruimte aan de Tweede Oosterparkstraat.<br />Foto; Marella Karpe

gezamenlijke maaltijd Foto maart 2016 in de Parochieruimte aan de Tweede Oosterparkstraat.
Foto; Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden
zuster Lily brengt soep Foto maart 2016 in de ABG parochie.

zuster Lily brengt soep Foto maart 2016 in de ABG parochie.

Alle rechten voorbehouden
joop 32

Op en Neer

Wij leven nu en vroeger was er een ijstijdperk...tropisch is het op de wereld hier...ook geweest.
Eb en Vloed vinden wij heel gewoon dat dit aan de kust te zien is.
Ik wil hiermee dus zeggen:
Wij leven maar een seconden in deze heelal gebeuren en dat is met geloven ook zo.
De kerken lopen leeg,maar over 100 jaar zitten zij misschien weer vol.
Dan lopen de nonnen .....priesters....broeders....weer in hun kleding zoals dit in Christustijd was en nu
door onze medebewoners uit Marokko nog steeds wordt gedragen.
Laten die drie overgebleven nonnen,al hoewel ik het zonde vind dat ze niet herkenbaar meer zijn a.u.b. met hun werkzaamheden doorgaan.
Ik en vele hebben daar respect voor !