Vrijdagavond en snoep

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
President Brandtstraat, Krugerplein, Transvaalbuurt

Op de vrijdagavond hadden we ook altijd fruit.

Krugerplein 13-15 met De Jamin. Links de ingang van de Pretoriusstraat.

Krugerplein 13-15 met De Jamin. Links de ingang van de Pretoriusstraat.

Alle rechten voorbehouden

Extraatjes als snoep en dat soort dingen, dat zagen we niet zoveel. Snoep kon je bijvoorbeeld kopen bij de Jamin op de hoek van de Pretoriusstraat en het Krugerplein (Jamin zat op nummer 13 van het Krugerplein). Een enkele keer mochten we voor de vrijdagavond van die vruchtensnoepjes kopen. Mijn moeder probeerde van de vrijdagavond altijd iets bijzonders te maken. Dan had ze een mooi schaaltje of schoteltje met daarop een koekje, meestal een jongetje, een chocoladeflik (want die waren echt lekker hoor) en dan ook van die vruchtensnoepjes van de Jamin. Dat was dan voor bij een kopje thee. Ze maakte er echt iets nets van, want de vrijdagavond moest de vrijdagavond blijven.

Op de vrijdagavond hadden we ook altijd fruit. Moeder kocht die vooral bij de straathandelaren: sinaasappelen, bananen of mandarijnen. Die kwamen op vrijdag allemaal door de straten van de Transvaalbuurt. Je wist meestal niet wat ze riepen, maar dat maakte niet uit. Er waren groenteventers, maar ook venters die alleen met fruit kwamen. Dat fruit was voor na de thee. Koffie dronken we toen niet.
De thee kwam om een uur of acht, met de lekkernijen.

 

TERUG NAAR: ELISABETH DE BOER-SUESAN, INHOUDSOPGAVE

Alle rechten voorbehouden

985 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
P.E.Fijma

C.Jamin-Krugerplein, Oorzaak van mijn spijbelhistorie....

Na vieren kwam 's-maandags de grote M.A.N.-truck + oplegger om het filiaal wekelijks te bevoorraden. Met ferme kracht werden de per twee gebonden, stalen blikken met koek en houten kistjes met chocolade neergelaten via het stalen buitenluik van de kelder.  Ik vond de vrachtwagen en het lossen plus laden van retour-embalage interessant en hielp vlijtig mee aan de klus. De week erna vroeg de Rotterdamse Ome Piet, chauffeur van de MAN, eigenlijk eigendom van transport-bedrijf Kraayenbrink uit Rotterdam, of ik wilde meerijden langs andere Jamin-filialen in Oost, De rit werd bekroond met een route naar Weesp, via Diemen en Weesper-karspel. Ik stapte in de hoge cabine, waarin ook een bijrijder zat, en werkte mij "uit de naad" als jongste bediende. Elke vakantie fietste ik naar Zuid en begon ik met "werken" bij het filiaal op het Hoofddorpplein, gevolgd door andere Amsterdamse vestigingen van Jamin door de hele stad. Van begin af aan, kreeg ik na mijn "dienst" een  grote zak met koek en even zoveel chocolatjes......

Na de 6e rit vroeg "Ome Piet" mij waarom ik zo lette op zijn handelingen en stuurmanskunst... Voor ik er erg in had stopte hij de MAN-combinatie aan een parkeerstrook van de Weespertrekvaart en nam ik -onschuldig- plaats op de schoot van "Ome Piet" en gaf mij als 12-jarige bedien- en stuurinstructies.... Heel snel had ik het dubbel clutchen en rijden onder mijn kleine knieen ensnelde met 70 km/u naar Weesp. Vanaf die dag mocht ik altijd de vrachtwagencombinatie van Amsterdam naar Weesp v.v. chauffeuren.......alleen, 

Het avontuur lokte mij zodanig, dat ik 's-maandags de school verzuimde om het hogere doel te dienen... Samen met andere verzuimdagen, had ik volgens mijn leraar Piet Verkerk een rapport om bij de voetbaltoto in te leveren, maar ik zei zacht "U vergeet dat ik het hoogste cijfer heb voor verzuim"...... Hij knikte begrijpend............

 

Ruurd Kooiman

Vrijdag Avond en snoep

Kan mij ook voor de geest halen dat als de aardbeien rijp waren of de kersen dan kwam er ook een paard en wagen door de straat met aardbeien of kersen ,dan kochten we een zak van dat fruit en smullen was dat,,want er was maar weinig in jaren "40/'"50