Het was maandag 23 februari 2015, de start van een nieuwe week. Met het ophalen van de Volkskrant viel het mij op dat onze buurman de gordijnen nog had gesloten. Ook toen ik die middag wegging om te gaan sporten was bij J. nog steeds alles dicht.
Om half 4 ben ik speciaal even gaan kijken en nog steeds waren die gordijnen dicht. Nu moest ik dan toch maar aanbellen - er kwam geen reactie.
Toen ben ik naar de Wijkmeesters gegaan en heb het probleem voorgelegd. Helaas kreeg ik weinig reactie en besloot daarom naar de politie te gaan. In de Balistraat werd ik goed te woord gestaan. Twee agenten gingen met mij mee voor een nader onderzoek. Ook zij hebben aangebeld – geroepen – en gebonsd op de deur en de ramen. Maar helaas geen reactie van de bewoner.
De politie ging daarop direct een slotenmaker bellen om vakkundig de deur open te maken. Spoedig waren de politiemensen in de flat voor het onderzoek. Na enige minuten kwam er een agent naar buiten met de mededeling dat J. was overleden in zijn bed. Daarna kwamen er een dokter, een rechercheur en ten slotte de begrafenisondernemer met de kist. Het afvoeren van de kist naar de auto gaf nog veel problemen. Want in de tussentijd was de lift in het gebouw defect geraakt. De kist moest toen met de hand van de 4de etage naar beneden worden gedragen.
Nu keerde de rust terug in het gebouw en de emoties werden voelbaar. Ik realiseerde mij vanaf toen pas goed dat J., die 16 jaarmijn buurman was geweest, eenzaam was overleden – hij is 82 jaar geworden.
----------------------------------------------
Het verhaal over de begrafenis is te lezen bij De begrafenis van de buurman