Een activiteit als Adoptiebewoner van Amsterdam-Oost

Verteller: Hans van Onna

Zo begonnen wij met 50 blikjes maar dat liep op tot ver over de honderd.

 Bierblikjes

Bierblikjes

Alle rechten voorbehouden

Het is begonnen met die lege blikjes bier in de tuin van onze buren. Deze vonden het niet prettig om elke dag lege blikjes bier in hun tuin te vinden. Met onze wijkmeester Jacq Sleijpen zijn we alle mogelijke sporen nagegaan om te kijken wie dat nu wel deed.
We dachten aan een groep studenten die flink aan het drinken waren en dan hun lege blikjes in de tuin kieperden. Helaas was het niet mogelijk de daders te vinden. Dus zat er niets anders op dan dat wij de blikjessteeds maar weer opruimden.
Maar plotseling kwam hier een kentering in. De lege blikjes lagen niet meer in de tuin maar in grote plastiekzakken bij de containers. Regelmatig nam ik dan maar weer die zakken op en deed ze in de container. Dit bleef zo aanhouden - steeds na een paar dagen lagen er weer plastiekzakken met lege bierblikjes.
Ik merkte ook dat de aantallen steeds groter werden. Zo begonnen wij met 50 blikjes maar dat liep op tot ver over de honderd.
Op een morgen dat ik weer de blikjes bier aan het opruimen was, kwam Jacq de wijkmeester aan. Ik toonde hem het probleem en wij gingen naar binnen om een kop koffie te drinken. Natuurlijk waren wij aan het filosoferen wie toch wel die brierdrinkers konden zijn.
Plotseling kwam er een jongeman met een meisje aan lopen. Beiden zeulden twee grote tablets met bierblikken . Ik dacht die komen regelrecht van Albert Hein.
Ik riep het uit: "Jacq hier heb je onze bierdrinkers ", en wij stormden naar buiten het jonge stel achterna.
Ja, we hadden ze te pakken en wij deden natuurlijk ons verhaal. Waarom gooit U die blikjes in de tuin en waarom zet u de blikjes naast de container en niet erin.
Ja, nu begon het spel van niet begrijpen, wij hadden immers te doen met jonge Chinezen of zo. Wij hielden vol en gingen over in het Engels want zij bleken geen Nederlands te kunnen spreken. Maar het was nog steeds schouder ophalen en niet begrijpen.
Maar we hebben ze kunnen overtuigen en aan hun reacties begrepen wij nu dat zij wilden meewerken. Met veel handgebaar maakten wij duidelijk dat zij de blikjes gewoon in de containers moeten gooien,
En nu maar hopen dat dit ook zal gebeuren, dan hebben wij weer een strijd

Alle rechten voorbehouden

387 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe