Paul's atelier was op de begane grond van de Vrolikstraat wat hem het gevoel gaf meteen verbinding te hebben met de buurt. "De buurt was een onderdeel van mijn werkproces, er kwam inspiratie uit de buurt. Heel wat anders dan in mijn vorige atelier in Osdorp waar de wereld buiten bleef als ik de deur achter me sloot." Paul woonde ook min of meer in zijn atelier en nodigde vaak mensen uit de buurt in het atelier, zoals de winkelier van de Turkse Dönner-Kebabzaak waar hij graag kocht of de Surinaamse straatjongens die hij fotografeerde. Dit leidde in de zomer van 2008 tot het project 'Mi Maties', wat 'mijn vrienden betekent. De jongens vormen een soort straatbende en rivaliseren met een vergelijkbare groep aan de andere kant van de Wibautstraat. Tijdens het poseren vertellen de jongens van alles over zichzelf en vragen soms om advies.
Inmiddels is Paul vertrokken uit het atelier, maar hij denkt er met plezier aan terug. "Het was er gehorig, maar dat vind ik niet erg, de straatgeluiden en de geluiden uit het huis werden belangrijk voor mij, gaven mij structuur. Je weet hoe laat het is als je de bovenbuurman hoort opstaan om naar zijn werk te gaan, je herkent de geluiden van de buurvrouw die haar kindjes naar school brengt. Het is gezellig, je voelt je nooit alleen of afgesloten."
Dit verhaal is onderdeel van een reeks verhalen over de lievelingsplekken van de bewoners van de huizenblokken 3e Oosterparkstraat en Vrolikstraat die op de nominatie staan gesloopt te worden. De foto's en verhalen maken zichtbaar wat er allemaal verdwijnt als panden worden gesloopt. Het project is een idee van fotograaf en medebewoner Maarten Steunenberg.
-----------------------------------------------------------------------------
Deze serie bestaat uit 9 verhalen. Dit is verhaal nr. 8.
Voor verhaal nr. 9 ga naar
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/14122
(Een lievelingsplek in de zon)
-----------------------------------------------------------------------------