![Huiswerk. Huiswerk. Een meisje zit aan haar bureau in haar kamer, en maakt haar huiswerk, Nederland [1964-1974].<br />Foto uit Nationaal Archief Spaarnestad](/image/2016/9/20/huiswerk_maken.jpg%28%29%28E190F9BB7767014324A3AF5668A34790%29.jpg "Huiswerk. Huiswerk. Een meisje zit aan haar bureau in haar kamer, en maakt haar huiswerk, Nederland [1964-1974].<br />Foto uit Nationaal Archief Spaarnestad")
Schuin aan de overkant zat het Leger des Heils. Daar ging ik elke zondag naar zondagsschool en door de week zat ik daar bij de kabouters van de padvinderij. Niet lang, want ik was niet zo van de discipline en het uit mijn hoofd leren van spreuken en regeltjes. Ik vond dat bruine pakje en dat gele sjaaltje spuuglelijk, maar heb er een leuke tijd gehad en allerlei ingewikkelde knopen leren leggen waar je in je verdere leven bijna niks meer aan hebt, maar toch... Omdat ik zo van mooie verhalen hield heb ik vooral van de zondagsschool genoten.
Ik speelde altijd op straat. Ik speelde met Jackie Diepgrond, Fritsie?, Paula Kleinloog en haar zusjes Ineke, Bettie en Carrie. Zij woonden 2 huizen verder in het benedenhuis. Ik herinner me Wiesje Kerssemakers, die uit een beetje zielig gezin kwam, het was daar thuis niet al te schoon. Haar moeder was invalide. En nog een aantal kinderen waarvan ik de naam niet meer weet. Nana Rens was mijn allereerste vriendinnetje. Zij woonde op de Populierenweg recht tegenover ons aan de achterkant. Vanaf ons 3e jaar stonden we naar elkaar te zwaaien en vroeg ik haar of ze bij me kwam spelen. Onze moeders zijn toen ook vriendinnen geworden.
Het was toen trouwens wel een artistiek buurtje, want onze buurman was ome John van Essen, oftewel Kokkie van Peppie en Kokkie. De voorlopers van Bassie en Adriaan. Hij nam ons vaak mee naar voorstellingen. Heel leuk,met z’n allen in een busje. Wally Tax woonde ook in die tijd in de Vrolikstraat, aan het begin vlakbij de Linnaeusstraat. In de Pretoriusstraat woonde Jan Akkerman, de gitarist, en in de Linnaeusstraat woonde Rob de Nijs. Hij had een zwarte opoefiets, waarvan we de banden leeg lieten lopen als we de kans kregen, omdat we vonden dat hij kapsones had. Hij had in die tijd net zijn eerste hit en hij liep nogal pedant rond vonden wij toen. Sorry meneer De Nijs. En een vriendin van mij was verliefd op een vent die bij ons schuin aan de overkant woonde en volgens haar was dat Govert de Roos, een bekende fotograaf.
Lees meer: De vermaledijde Vrolikstraat
Vrolikstraat for ever
De vermaledijde Vrolikstraat 2