"Pas toen ik de vloerbedekking ging leggen, merkte ik dat het huis taps toeloopt, van voren is het breder. Dat komt natuurlijk doordat de straat hier in een bocht loopt."
Voor haar was de brede zonnige voorkant met- vanwege het pleintje - een wijds uitzicht, een van de redenen om het huis te accepteren ook al wist ze dat het op de nominatie staat om gesloopt te worden. "Zelfs op zonnige winterdagen doe ik de balkondeur open en ga lekker zitten zonnen, je zit hier zo beschut. Maar ook de achterkant is prettig, het is er zo rustig en groen, ik hoor de vogeltjes."
Aanvankelijk vond ze het buurtje een beetje vaag, onbestemd, een beetje griezelig zelfs, met die grote - half leegstaande - gebouwen van Het Parool en de metro ingang. Maar later merkte ze dat diezelfde hoge gebouwen ook voor beschutting zorgen - je merkt weinig van de drukke Wibautstraat- en dat het parkeerpleintje veel levendiger is dan je zou denken. Benedicte apprecieert de buurt nu, onder andere vanwege de kleine winkeltjes, iedere straat die weer anders is en de haast dorpse sfeer. "Ik kom bijna iedere dag een bekende tegen op straat, maar dat geldt voor heel Amsterdam." Haar buren kent ze voornamelijk dankzij haar katten die soms ontsnappen en dan bij de buren weer opduiken. Haar buurjongetje speelt heel graag met de kat.
Benedicte realiseert zich dat het huis al veel bewoners gekend heeft en fantaseert daar soms over, van de vorige bewoner weet ze alleen dat het een man was en dat het huis in de meest uiteenlopende kleuren was geschilderd. Ondanks alle leuke kanten van de woning zal ze het toch niet erg vinden als ze bericht krijgt dat de sloop gaat beginnen. De woning is tochtig, 's winters haast niet warm te stoken en heel gehorig. "Dankzij de dunne muren weet ik dat er een nieuw baby'tje bij de buren is geboren."
Dit verhaal is onderdeel van een reeks verhalen over de lievelingsplekken van de bewoners van de huizenblokken 3e Oosterparkstraat en Vrolikstraat die op de nominatie staan gesloopt te worden. De foto's en verhalen maken zichtbaar wat er allemaal verdwijnt als panden worden gesloopt. Het project is een idee van fotograaf en medebewoner Maarten Steunenberg.
---------------------------------------------------------------------------
Deze serie bestaat uit 9 verhalen. Dit is verhaal nr. 9.
Voor verhaal nr. 1 ga naar
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/22389
(In dit huis ben ik groot geworden)
-------------------------------------------------------------------------