Mijn naam is Senay Inan. Ik heb drie zonen en woon sinds 1980 in Nederland. Ik ben zelf in Turkije geboren en getogen. Toen ik hier kwam zag ik heel veel verschillen met Turkije. Het was hier erg anders voor mij. Ik had vele andere verwachtingen van Nederland. De huizen waren hier anders, de mensen waren anders, de omgeving was anders, zelfs het brood vond ik anders. Wat mij toen erg opviel was dat de huizen erg op elkaar leken. We hadden toen alleen contact met onze Turkse buren. Ik had van mijn buren gehoord dat zij met de tram ergens naar toe waren gegaan en op de terugweg waren verdwaald omdat ze hun eigen huis niet meer konden vinden. Mijn buren spraken toen geen Nederlands en konden niet communiceren met de tramchauffeur. Ze vroegen wel naar het adres maar beiden kwamen er niet uit. Na lang zoeken en lopen hadden ze het toch uiteindelijk gevonden. Nadat ik dit verhaal hoorde durfde ik nooit alleen in een tram te stappen.
Toen ik naar Nederland kwam was ik nog jong en moest ik verplicht naar school. Ik wilde heel graag, maar mijn vader wilde niet dat ik naar school ging. Hij accepteerde het niet omdat ik dan met jongens in dezelfde klas zou zitten. De directeur en de juffrouw zijn zelfs een keertje bij ons thuis geweest om mijn vader te overtuigen, maar het is hen niet gelukt. Ik heb er nu erg spijt van dat ik niet ben gegaan. Ik zou dan nu de Nederlandse taal beter beheersen en zelf mijn zaken kunnen afhandelen. Ik wil nu heel graag dat mijn kinderen een opleiding volgen.
"Buraya ilk geldigimdeki gunler''
Ben 1980 de Hollandaya geldim buraya geldigimde burayi cok degisikbuldum. Buranin evleri cok degisik birbirlerine cok benziyordu. Havasi devamli yagmurlu birde ekmegi degisikti idi. Buraya gelmeden once turkiyede cok degisik hayal ediyordum. Geldigimde dili bilmedigim icin cok zorluk cektik. Bizi okula cagirdilar babam bizi gondermedi oglan kiz karisik diye sonra okulun muduru ogretmenler geldi. Geldigimde okula Gondereydi dili ogrenirdim, daha sonra etrafimizda tirk komsularlan tanistik. Komsumuz bir Defasinda tranvaya binmis evlerinini bulamamis tranvay soforune kuyruk straat nerde diye Sormus soforde anlamayinca kadin evin yolunu zor bulmus. Daha sonra 1985 de evlendim. Ilk defa anne oldum cocugum dogdugunda saglikli degildi kalbi delik oldugunu ogrenince Esim ve ben cok uzulduk, tabii insanin ilk evladi olunca, cocuk onbir ay yasadi oldu. Burda musluman mezarligina gomduk, buranin mezarligi degisikti cunku hollanda mezarligi ile turk mezarligi ayri idi. Ilk otordugum evden tasindik altimizda komsumuz biri geldimi hemenkapiya gelirdi. Bir defasinda polis cagirdi. Burda patati cok yiyorlar onun kokusu her snack bardan geliyor, buranin uzumun tadi cok degisik.Daha sonra burda turklerin faaliyetleri cogaldi. Cemiyetler acildi cemiyetin sayesinde hollandalilara turk kulturunu biraz olsun gosterdiler, birde burda ailem oldugu icin fazla zorluk cekmedim. Turkiyeye cok ozlem duydum, buranin havasi rutubetli oldugu icin astma hastasi oldum. Simdide hollandaca Ogrenmek icin dil okuluna gidiyorum.