Bushalte koe

Het was in de jaren tachtig toen Fatima naar Nederland kwam. Ze sprak geen woord Nederlands. En ze kon niets zonder haar man doen. Iedere keer moest ze op haar man wachten om naar familie te gaan of iets anders te doen. Dat was niet gemakkelijk, want haar man was niet altijd vrij. Op een dag besloot ze zelf iemand van haar familie te bezoeken. Het probleem was alleen dat ze het adres niet wist. Het huis van haar familie is tegenover een halte die zij kon herkennen door een poster van een koe. Dus nam ze de bus en tijdens het traject zocht ze bij iedere halte de ramen af naar de poster van een koe. De reis werd langer en langer. De bus stopte bij elke halte en reed weer door. Maar er was geen koeposter te zien. Bij het eindpunt stapten alle reizigers uit. Fatima begreep er niets van en bleef gewoon zitten in de bus. De chauffeur kwam naar haar toe en zei dat dit het eindpunt was. Fatima was inmiddels erg bang en vroeg zich af wat ze kon doen. Maar gelukkig hielp de chauffeur haar om weer bij de halte van haar vertrek te komen. Zo kwam ze weer thuis. Maar die dag besloot Fatima Nederlands te leren. Ze besefte dat de taal de sleutel tot alles is.