Bureau Linnaeusstraat

Polderweggebied / Oostpoort

Agenten rapporteerden klein buurtleed.

Stukje Ons Amsterdam Knipsel uit het artikel van Ons Amsterdam (september 2007) met een foto van het oude Politiebureau Linnaeusstraat.

Stukje Ons Amsterdam Knipsel uit het artikel van Ons Amsterdam (september 2007) met een foto van het oude Politiebureau Linnaeusstraat. Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

In 1924 werd in een voormalige dienstwoning van de Oostergasfabriek politiebureau Linnaeusstraat geopend. Het bediende in feite heel Amsterdam-Oost: de Oosterparkbuurt, Dapperbuurt, Indische Buurt, Transvaalbuurt en Watergraafsmeer. Het bureau bestaat nog steeds, zij het nu 100 meter noordelijker. Vanuit de Linnaeusstraat houdt de politie al ruim 80 jaar die buurten in de gaten en noteert ze wat er gebeurt. Die aantekeningen geven een weliswaar wat gekleurd maar toch tamelijk intiem inkijkje in het buurtleven. Maandblad Ons Amsterdam citeerde in september 2007 uitvoerig uit de rapporten van 75 jaar terug. Hier halen we er (met toestemming van de redactie) een paar fragmenten uit — met een ‘link’ naar het hele artikel.

Donderdag 4 februari 1932:
“Doet aangifte P.J. Egers, 22 jaar, woont Van der Waalsstraat 41 boven, dat hedenavond zijn heerenrijwiel gemerkt Claudius Civilis, van af den openbaren weg, van voor zijn woning, is vervreemd.”

Maandag 22 april 1932:
“Per telefoon van den Stationschef van het W.P. (Weesperpoort)station bericht ontvangen dat bij den spoorwegovergang aan den Ringdijk van den trein die te 16.10 uur vanaf het W.P. station richting Utrecht is vertrokken met een steen een ruit van een coupĂ© is stukgegooid.”

Zaterdag 30 april 1932:
“Namens echtgenoote opsp. verzocht van Johan Christoffel Pieper, oud 30 j., beroep ketelbikker, won. Palembangstraat 43’’ hier, die sedert gisterenavond spoorloos is. Is zwaarmoedig, daar hij buiten betrekking is geraakt”.

Maandag 16 mei 1932:
“Rapporteert I.P. (Inspecteur van Politie) Carels, in verband met de hedenmiddag op het Ajaxterrein gehouden voetbalwedstrijd tusschen een Oostenrijksche en een Engelsche club, het volgende. De verhouding tusschen de spelers liet tijdens de wedstrijd al zeer veel te wenschen over. Reeds voor de rust stonden zij vaak in dreigende houding tegenover elkaar, zoodat de scheidsrechter meermalen handelend moest optreden, hetgeen na de rust er niet beter op werd, daar vooral de Engelsche spelers, die door een paar honderdtal Engelsche matrozen werden aangemoedigd, zeer opposant waren. Toen ongeveer 2 minuten voor het einde een der Oostenrijksche spelers, op wier hand het Hollandsche publiek was, bewusteloos geraakte, rende het publiek van de onoverdekte tribune het veld op. Rapporteur heeft toen met behulp van 12 agenten en enige verkeersagenten het publiek, dat de Engelschen te lijf wilde gaan, van het veld verwijderd met behulp van de gummistok.”

www.onsamsterdam.nl

Alle rechten voorbehouden

5212 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
Henk Visser

Zomer in Oost.

zie daar mijn ervaring.

M.Ferares

Ome Gerrit

Ome Gerrit van der Heyden van een agent van politiebureau in de Linnaeusatraat. Tot een van zijn taken behoorde ons uit de bosjes jagen die laats de spoorbaan op de Tugalaweg stonden. Ome Gerrit stapte nooit van zijn fiets af en gebaarde ons ( als hij ons te pakken had gekregen met gebaren) voor hem uit naar het politiebureau te lopen. Dat vond hij kennelijk straf genoeg en dat was het ook, want vlak voor het bureau riep hij meestal met donder stem: Zo en laat ik je niet weer in de bosjes zien. Je weet dat ik een gummistok heb. Je hebt nu geluk en opgedonderd. Ja ome Gerrit, was dan de reactie van de overtreder. Een paar dagen later zelfde verhaal.In de oorlog bewaarde hij mijn boeken toen de razzia's al aan de gang waren. Na de oorlog kreeg ik ze ongeschonden terug. Alsnog bedankt ome Gerrit

Gerard Scheffer

De liefste agenten van Amsterdam

Drie jaar was ik, in 1960. Weggelopen van mijn moeder in de Hema en opgehaald door een agent van Bureau Linnaeusstraat. Geen social media, geen computers dus er werd naarstig gezocht in de omgeving naar mijn moeder. Ondertussen zat ik tussen een groep dienders in die de grootste schik hadden. Ik werd gevoerd met koekjes en ijsjes, tot mijn moeder - uit zichzelf, toen ging je nog naar de politie als je je kind kwijt was - binnenkwam. En ik zo blij was dat ik de broek van de diender bij wie ik op schoot zat onderplaste....