Oostelijke Handelskade 34

Verteller: Ton Mars
Auteur: Ton Mars
Oostelijke Handelskade, Oostelijk Havengebied

Op de gang waren twee isolatiecellen.

 Het Lloydhotel is geheel gerestaureerd en tegenwoordig weer een echt hotel (2005).

Het Lloydhotel is geheel gerestaureerd en tegenwoordig weer een echt hotel (2005).

Alle rechten voorbehouden

In 1975 kreeg ik de opdracht het dak en alles erom heen van het Lloydhotel te vernieuwen. Ik vond het een streng, maar statig gebouw in een trieste buurt: kinderkoppen in de straat aan de overzijde met treinrails erin, oude verwaarloosde pakhuizen. Door het werk kwam ik in aanraking met het personeel en hun werk. Ik besloot over te stappen en werd er werkleider.
Beneden in de kelders waren de werkzalen: metaal, hout en productiewerk. Verder de magazijnen, wasruimte en stookkelder. De werkzalen waren professioneel uitgerust en zo werd er ook gewerkt. Op de begane grond was de hoofdingang met portier, ziekenzaal en verplegers, keuken, administratie, hobbyzaal, kerk, sportzaal, diverse bestuurs- en bezoekkamers. En, via de sportzaal, de luchtplaats, een vierkante ruimte tussen de gebouwen in, overdekt met een net, met vier mooie bomen waartussen gevoetbald werd. Op de eerste etage was de werkzaal algemene technieken en schilderen, personeelskantine, soos voor de jongens, directieruimten en een leefgroep. De leefgroep bestond uit een slaapzaal met stalenkooien en een leefruimte met douches, toiletten, keukentje, zitgroep en eettafel. Op de gang waren twee isolatiecellen. Op de tweede etage waren drie leefgroepen met hun eigen isolatiecellen en diverse kamers voor de directie. Op een groep konden maximaal 12 jongens geplaatst worden. De zwaarste gevallen kwamen altijd naar het Lloydhotel, maar ook brandstichtingen. Eens kreeg ik de jongen die Houthandel Jongevos op de Zeeburgerdijk in de fik had gestoken. Dat was pijnlijk voor mij, want ik haalde daar vanaf de vijftiger jaren veel hout.
Toen het Lloydhotel gesloten werd, ben ik met tranen in mijn ogen weggereden. Ik was van dat gebouw gaan houden en ben blij dat het nu gered is van de ondergang. Aan de buitenzijde is het mooi geworden, maar van binnen mis ik de ziel. Alleen al om zonder te bellen naar binnen te gaan blijft vreemd voor mij. Toch ben ik ontzettend blij dat het trotse gebouw behouden is gebleven voor de stad Amsterdam. Ik hoop dat ze er zuinig op blijven!

Alle rechten voorbehouden

5724 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Het oude Lloydhotel, toen nog een jeugdgevangenis. Het Lloydhotel is in 1918 gebouwd als tijdelijke huisvesting van landverhuizers die met treinen uit landen als Polen, Roemenië, Servië en Hongarije in Amsterdam aankwamen, om per schip van de Koninklijke Hollandsche Lloyd naar Zuid- en Midden-Amerika te varen. Later werd het een gevangenis en nog later jeugdgevangenis.Nu is het een sjiek hotel.

Het oude Lloydhotel, toen nog een jeugdgevangenis. Het Lloydhotel is in 1918 gebouwd als tijdelijke huisvesting van landverhuizers die met treinen uit landen als Polen, Roemenië, Servië en Hongarije in Amsterdam aankwamen, om per schip van de Koninklijke Hollandsche Lloyd naar Zuid- en Midden-Amerika te varen. Later werd het een gevangenis en nog later jeugdgevangenis.Nu is het een sjiek hotel.

Alle rechten voorbehouden

16 reacties

Voeg je reactie toe
kinty

jeugdgevangenis loydd

bovenstaande gelezen .
ben nu 62 ,mijn eerste keer in het loydd was ik veertien jaar ,heb daaar eeen 6 keer gezeten ,wat betreft de isolatie cellen daaar wil ik wel kwijt dat Als ik nu denk aan die cellewn de angst me opde borst slaaat .Schandalig dat er voor de jeugd daaar Zulke zware isolatie cellen waren Klein 3 deuren minimaaal Klein patrijspoortje waaarje door naar het donker kon staren Verder niets .
Eigenlijks zie ik het nu als geestelijke mishandeling en foltering Denk dat er genoeg oud gedienden zijn Die nog last hebben van de geestelijke mishandeling .
groet
kintyrongen

Jacob

Re: Loyd Hotel 1966 - 1968

Cornelis:
Sneek, Friesland, The Nerherlands, Europe, 16-11-2010.
Het Loyd Hotel tussen 1966 en 1968.
Ik bijna voor een ieder respect, dus ook voor de jeugd gevangenen
van het toenmalige jeugd gevangennis Loyd Hotel.
Maar ik zat er toch maar voor NIETS g.v.d..
Door de voogdij raad geplaatst, 2 maal, 3 maanden.
Niet met politie in aanraking geweest,
niets gestolen, en toch als een crimineel opgesloten,
omdat mijn ouders zich niet met mij bemoeide of interresse hadden.
Ik was een kind van de Nederlandse Staat geworden,
die maar konden doen met mij, wat zij ook maar wilden, zonder dat iemand er control op hield.
6 maanden opgesloten, terwijl Hitler dood is, en de slaventijd alang voorbij is, dat feit volgt mij al m, hele leven lang.
Dat noemt men vrij Nederland ???
Zijn er misschien meer lotgenoten, of mensen uit die periode van Directeur Haakmat, verpleger Visser en Dolstra,
Gedetineerde zoon Max Woisky jr. zoon van idem naamgenoot dus senior, toen een bekend artiest.
m,n mail adres is: Staat.der.Nederlanden@Gmail.Com
Mvrgr. Cornelis

Cornelis Charlot werd op 18 April 2012 in Sneek begraven. Enkele dagen daarvoor werd Cornelis levenloos aangetroffen in zijn woning te Sneek.

Huub Derksen

de Jongevos brand: enorme hitte was op afstand voelbaar

De brand bij Jongevos kan ik me nog goed herinneren. Het was midden in de nacht dat ik er, zoals velen, naar toe gegaan. De vele sirenes van brandweer- en politieauto's die over onder andere de Eilandenboulevard reden triggerde me uit bed te komen en me, na me haastig aangekleed te hebben, naar de plek des onheils te fietsen. De houtloodsen aan de overkant van het water leken wel verworden tot één grote fakkel, met vlammen die wel 30 meter hoog waren! Ongetwijfeld was het treinverkeer op de ernaast gelegen verhoogde spoorbaan stil gelegd. Aan de overkant van het water van de Zeeburgerdijk waar het publiek stond, was de enorme hitte voelbaar. Als het niet zo tragisch was (al dat prachtige hout voor niets gekapt) was het een groots schouwspel. Onder de toeschouwers heeft zich misschien die brandstichter bevonden.

Pieter Smelt

Re: De Vluchthaven

Ed K van Zelm:
De vluchthaven was oorspronkelijk gevestigd aan het Frederiksplei te Amsterdam waar thans de ASVO-school is gevestigd. De direkteur was Tjerk Stienstra die ik al eens ontmoet had in Heideheuvel Hilversum waar hij groepsleider was. Wat ik me nog heel goed herinner van hem dat hij behoorlijk bijziende was hijn had een bril met flessenbodems.

Ik woonde in de Vluchthaven van Mei tot November 1964 en kan me Stienstra met de dikke brillenglazen goed herinneren. Hij woonde daar met zijn gezin. Ken jij Arie Nieboer, de groepsleider die met een emmer sop door de eetzaal smeet als hij goed kwaad was? Dat maakte behoorlijk indruk op de herrieschoppers. Beste Kerel, die Arie!

Cornelis

Loyd Hotel 1966 - 1968

Sneek, Friesland, The Nerherlands, Europe, 16-11-2010.

Het Loyd Hotel tussen 1966 en 1968.

Ik bijna voor een ieder respect, dus ook voor de jeugd gevangenen
van het toenmalige jeugd gevangennis Loyd Hotel.

Maar ik zat er toch maar voor NIETS g.v.d..

Door de voogdij raad geplaatst, 2 maal, 3 maanden.

Niet met politie in aanraking geweest,
niets gestolen, en toch als een crimineel opgesloten,
omdat mijn ouders zich niet met mij bemoeide of interresse hadden.

Ik was een kind van de Nederlandse Staat geworden,
die maar konden doen met mij, wat zij ook maar wilden, zonder dat iemand er control op hield.

6 maanden opgesloten, terwijl Hitler dood is, en de slaventijd alang voorbij is, dat feit volgt mij al m, hele leven lang.

Dat noemt men vrij Nederland ???

Zijn er misschien meer lotgenoten, of mensen uit die periode van Directeur Haakmat, verpleger Visser en Dolstra,
Gedetineerde zoon Max Woisky jr. zoon van idem naamgenoot dus senior, toen een bekend artiest.

m,n mail adres is: Staat.der.Nederlanden@Gmail.Com

Mvrgr. Cornelis

Ed K van Zelm

De Vluchthaven

De vluchthaven was oorspronkelijk gevestigd aan het Frederiksplei te Amsterdam waar thans de ASVO-school is gevestigd. De direkteur was Tjerk Stienstra die ik al eens ontmoet had in Heideheuvel Hilversum waar hij groepsleider was. Wat ik me nog heel goed herinner van hem dat hij behoorlijk bijziende was hijn had een bril met flessenbodems.

satter

vervolg ontsnapping

ik kan mij nog voor de geest halen dat je een keer in de week wat van buiten mocht bestellen patat of ander eten dat was wel lekker verder was het daar wel streng maar wel goed wij hadden ook nog een keer de sleutels van de bewakers gepikt en hun op een gang opgesloten of de ramen kapot gemaakt met een biljartbal wij hebben daar erg veel lol beleeft en werkte in de keuken
alleen vondt ik de verplichte kleding niet zo mooi dus die heb ik na de ontsnapping in het kraakpand laten liggen sorry hoor !!!
en het duurde een beetje lang voor dat ik mijn eigen kleding terug kreeg uit het Lloyd hotel 6 weken geloof ik maar alles bij elkaar kan ik niet zeggen dat ik daar een slechte tijd heb gehad ik hoop dat dit iemand zich dit nog herinnerd en nogmaals mij groepsleider heten politiek ofzo iets
hij was een beetje een hippie
maar ieder geval doe ik iedereen de groeten

satter

ontsnapping

ik heb er ook gezeten en ben met vier jongens ontsnapt via het keukenraam
wij werkte in de keuken en hebben gewoon de tralies door gezaagd dat was in de jaren 80
een van mijn groepsleiders was politiek
of iets in die geest wij kwamen uit den haag
en wij konden ontsnappen omdat de kok altijd
met iets anders bezig was dan koken hij was
altijd druk bezig met een vrouw van de administratie dus wij hadden genoeg tijd
wij hebben toen nog uren in een kraakpand gelegen voor dat iemand ons uit den haag
kwam halen ik ben er nooit meer terug geweest.

Ton Mars

reacties

Ik wil graag reageren op vragen of opmerkingen. Mijn mailadres is t.mars@casema.nl
Vr Gr Ton Mars

null

Paul Vos

Hoi Ton, met je oud collaga alg technieken. Hoe is het met je. Sinds kort heb ik een negatieven scanner en ben allerlei foto's tegengekomen van het Lloyd zoals dat in onze tijd was. Wanneer je ze wil bekijken: villa.lila@tiscali.nl en het komt in orde.
Veel groeten Paul

null

p.biere

Ik meen me te herinneren dat het opvanghuis in betondorp de vluchthaven heette en het bevond zich op het Zuivelplein.

null

m.hoogstra

Wie van U weet de naam en de straat van een voormalig opvanghuis in Betondorp. Omstreeks 1950-1960 ?

Een bezoeker

fons van Tienen

Dag Ton.
Jij was toch die werkmeester die met nieuwe initiatieven kwam en in mijn visie echt met de jongens begaan was?
Ik werd in 1975 aagesteld als een soort vormingsleider met als achtergrond een drama opleiding.Mijn eerste baantje na mijn opleiding.Ik heb het 5 maanden volgehouden toen.Al mijn ideeen waren destijds te bedreigend en daar waar het wel goed werd bevonden ging het hoofd er met de eer van door weet ik nog.(video )
Maar ook dat werd weer fout ingezet, als een soort snoepje van de week.
Toen ik er achter kwam dat mijn post gesensureerd werd, ik had connecties met b.v. de alternatieve belangenbehartiging minderjarigen enz...,
Ging voor mij de deur dicht.
Het zou een project worden van 10 jaar en daar had ik toen geen zin in.
Jammer dat ik de reunie gemist heb, ik had er wel bij willen zijn .
Jij was voor mij de antie knijper man en had nieuwe frisse ideeen.
Respekt , dat je er gebleven bent; ik weet zeker , dat je iets hebt kunnen betekenen voor de jongens.
vriendelijke groet Fons.

Een bezoeker

Ton Mars

28 januari 2007 is er een reunie geweest in het oude Lloydhotel. Plm 80 oudmedewerkers hebben elkaar daar weer eens ontmoet op de administratie. Het was in een woord geweldig, wat een weerzien. We waren ouder, dikker, kaler sommigen behaarder, slecht horend en lopend. Maar nogmaals het was geweldig. Dit was een schitterende afsluiting van ons vertrek uit het Lloydhotel. Ton Mars

Een bezoeker

Ton Mars

Wat leuk Ed Ox dat je reageert op mijn verhaal. Wil je je mailadres opgeven aan de redactie van het Geheugen van Oost? Dan kan ik contact met je opnemen. Vr Gr Ton Mars

Een bezoeker

Ed Ox

Ik kan mij Ton Mars als werkleider van de voormalige jeugdgevangenis LLoyd-hotel aan de Oostelijke Handelskade nog goed herinneren. Ik was daar - parttime- school- en beroepskeuze-adviseur en kon het heel goed vinden met Ton.
Ton was een zeer betrokken werkmeester, altijd in voor vernieuwingen en/of verbeteringen, een ras-optimist en hij had een uiterst positieve invloed op de jongens. Er deden zich op zijn werkplaats nauwelijks incidenten voor. Ook voor zijn collega's was Ton zorgzaam. Bij afscheid van collega's (pensioen o.i.d.) had Ton altijd een skets klaar. Ik heb hem later nog eens op de TV gezien (samen met collega Hoost) toen het oude LLoy-gebouw omgetoverd werd tot luxe hotel.
Het is wellicht overbodig te memoreren, maar aan Ton Mars bewaar ik heel fijne herinneringen (ook omdat hij mij altijd met zijn auto naar het Centraal Station bracht).
Ton, de hartelijke groeten, Ed Ox (Zeist)