Pijnlijk en triest

Verteller: Ton Mars
Auteur: Ton Mars
Oostelijke Handelskade, Oostelijk Havengebied

Bij calamiteiten kon je drukken op een alarmbel en dan kwam hulp aangespoed.

 Het oude Lloydhotel, toen nog een jeugdgevangenis. Het Lloydhotel is in 1918 gebouwd als tijdelijke huisvesting van landverhuizers die met treinen uit landen als Polen, Roemenië, Servië en Hongarije in Amsterdam aankwamen, om per schip van de Koninklijke Hollandsche Lloyd naar Zuid- en Midden-Amerika te varen. Later werd het een gevangenis en nog later jeugdgevangenis.Nu is het een sjiek hotel.

Het oude Lloydhotel, toen nog een jeugdgevangenis. Het Lloydhotel is in 1918 gebouwd als tijdelijke huisvesting van landverhuizers die met treinen uit landen als Polen, Roemenië, Servië en Hongarije in Amsterdam aankwamen, om per schip van de Koninklijke Hollandsche Lloyd naar Zuid- en Midden-Amerika te varen. Later werd het een gevangenis en nog later jeugdgevangenis.Nu is het een sjiek hotel.

Alle rechten voorbehouden

De organisatie van jeugdgevangenis het Lloydhotel was ontstaan uit een groeiproces. Er waren een directie met medewerkers, administratie, keuken, magazijnen, verplegers. Daarnaast bestonden er hoofdleiders met hun groepsleid(st)ers, een hoofdleider voor werk en een voor sport en een vormingsleiders, een pater en een dominee. En natuurlijk de hoofd interne dienst beveiliging met zijn bewakingsambtenaren AID. De werktijden van de werkzalen waren van maandag t/m vrijdag 8.45 tot 12.30 uur en 13.45 tot 17.00 uur. De AID-ers deden portiersdiensten, bewaking op de gangen, begeleiden van jongens door het gebouw, assistentie bij calamiteiten (en die waren er nogal eens). De AID had de leiding in handen van het geheel en dat riep wel eens frustraties op bij anderen. Maar over het algemeen liep het uitstekend. Aan de werkzalen werd lang gesleuteld. Eerst was er productiewerk, lampjes in elkaar zetten en zo. Geestdodend werk dat veel spanningen gaf. Er zaten ook twee werkleiders op een zaal, ieder met negen jongens en dat gaf ook problemen. Later kreeg ieder zijn eigen werkzaal met zijn eigen werkgroep en specialisatie met, over het algemeen, zes jongens op een werkzaal. Via een lijst werden de jongens van de werkzaal gehaald voor sport en ontspanning en ‘s middags voor een uur luchten. Buiten de werkzaal zaten de jongens op de leefgroep met hun groepsleider(sters). Als er zich calamiteiten voordeden, kon men in de desbetreffende ruimte op een alarmbel drukken en ging het alarm af. De AID en een ieder die vrij was spoedden zich dan naar de plek des onheils om te helpen. Nadat het Lloydhotel naar Amsterdam Zuid-Oost verhuisde, veranderde de structuur en zakte het Lloyd weg in een diep dal. Dat waarvoor iedereen Justitie waarschuwde, gebeurde, het Lloydhotel is gesloten. Justitie luisterde niet en een goed opgebouwd systeem, wat altijd voor verbeteringen vatbaar was, werd naar de knoppen geholpen. Pijnlijk en heel triest.

Alle rechten voorbehouden

3906 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Werkzaal  De werkzaal waarin Ton iedere dag met de jongens werkte (jaren '80).

Werkzaal De werkzaal waarin Ton iedere dag met de jongens werkte (jaren '80).

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
berend jan ulrich

De Tijd

Hallo allemaal,

Mijn naam is Jan in het jaar 1975 heb ik daar een tijdje gezeten, zat indertijd met de jongens van de Treinkapping RMS hadden het ook niet makenlijk daar trok ik veel met ze op, volgens mijn was de directeur ook afkomstig uit indonesie, mijn groepsleider was in iedergeval moluuks heb nog een foto van hem en mijn, maar weet helaas zijn naam niet meer, ik zelf ben goed terecht gekomen werk nu zelf als beveiligingsbeambte in de gevangennis en op het cellenblok in het Politiebureau, iets wat goed bij mijn past omdat ik daarvoor zelf achter de deur zat weet dus goed op die knapen in te praten om ze rustig te houden, zou over mijnzelf wel wat herinneren willen ophalen omdat ik een ongeluk heb gehad weet ik daar niet veel meer van, mischien kunnen jullie mijn helpen hiermee,

groetjes vanuit een zonnige Arnhem,

Jan

null

Ton Mars

Van de week ben ik weer eens op bezoek geweest in het lloydhotel vanwege de fotoraportage in het trappenhuis.Het deed me weer goed even terug te zijn. Thuisgekomen toch weer even kijken op het geheugen van oost dan blijkt dat er meerdere mails aan mij waren gericht. Per foto andere mails dat heb ik niet geweten ,sorry hiervoor. Maar hebben jullie vragen of opmerkingen voor de dag ermee. En dank aan degene die in mijn werkwijze geloofde en eerlijk gezegd geloof ik er nog in. Wij waren ervoor om de jongens weer op hun pootjes te zetten niet om te straffen. Vr Gr Ton Mars

Een bezoeker

Suzanne Andriessen

Beste Ton,
Ik werk voor IJswater Film, en wij zijn bezig met een nieuwe telefilm die zich voor een gedeelte afspeelt in een jeugdgevangenis in 1980. Ik ben benieuwd, gezien uw staat van dienst, of u weet wat de jongeren in die tijd droegen in de gevangenis, waren dat hun eigen kleren, of hadden ze een uniform? Missschien weet u hier iets over te vertellen? Kunt u mij misschien mailen? mijn adres is suzanne@ijswater.nl

Een bezoeker

Joop Elbers

Hallo Ton, Ik ben van 1968 - 1973 werkzaam geweest in het Lloydhotel als groepsleider van groep 2. Mijn directe collega's waren toentertijd Alex Storm, Roel Hoost, Wim Schriek. Ben Ziessen was toen onze hoofd groepsleiding en Kaasjager de directeur. Ik herinner me ook nog Landvreugd, Teeseling, juffrouw uit Breda, en heel veel anderen van gezicht. Die namen zijn een beetje weggevaagd, doch de gezichten vergeet ik niet zo gauw. Ik heb al je artikelen gelezen en dan komt er van alles weer boven. Ik werkte daar toen die grote opstand er was van groep 2. Ook heb ik daar kennis gemaakt met de familie de Nie en Ketting. Jammer dat ik de reunie heb gemist. Over 2 weken heb ik met mijn vrouw voor 1 nacht geboekt in het Lloydhotel. Ben reuze benieuwd wat er nog van de oorspronkelijke situatie over is. Mijn email adres is joop@elbersmuziek.nl. Groeten