Mijn eerste winter in Nederland

Verteller: Xzena
Auteur: Xzena
Indische Buurt

Er was zoveel sneeuw dat we het zonder zorgen gewoon van de grond pakte en naar elkaar gooide.

Celebesstraat De Celebesstraat in 1979 toen Xzena er met haar ouders kwam wonen (voor de sloopt en nieuwbouw plaatsvond).

Celebesstraat De Celebesstraat in 1979 toen Xzena er met haar ouders kwam wonen (voor de sloopt en nieuwbouw plaatsvond). Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

In 1978-1979 kwamen we met een gezin van zeven kinderen uit Marokko naar Nederland. Ik was het vierde kind van het gezin en de oudste van de meisjes. In die tijd was ik acht jaar en ik zorgde voor mijn kleine broertjes. We kwamen toen te wonen aan de Celebesstraat, tegenover de spoorlijn van het Muiderpoortstation, op de derde etage met een grote zolder. Voor ons was de trein een bijzonder ding dat we nooit eerder hadden gezien.

Destijds was de winter al aangebroken: onze eerste sneeuw in Nederland. We hadden toen alleen Nederlandse buren. Die waren heel lief, maar ook terughoudend. Vaak zaten we bij het raam te hangen en probeerden we met gebarentaal en wat gebroken Nederlands met elkaar te communiceren. Zo ging ik op een keer buiten spelen met mijn broer en broertje van vier jaar. Er was zoveel sneeuw dat we het zonder zorgen gewoon van de grond pakte en naar elkaar gooide. Maar plotseling pakte mijn kleine broertje een bal sneeuw die vol zat met stukken kerstballen. Hij drukte zo hard aan tot hij sneetjes in zijn handen kreeg! Ik was zo geschrokken dat ik tot op heden geen sneeuw meer pak van de grond en toch hou ik van sneeuw.

Alle rechten voorbehouden

2288 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
xzena

de schrijfster van het verhaal

beste lezers,
voor degene die graag wil weten wat met ons gezin is gebeurd
ten eerste we zijn allemaal getrouwd en hebben allemaal een gezin en het gaat goed met ons ouders en ik de schrijfster ben ook getrouwd heb 5 kinderen waarbij de oudste 20 jaar is een pracht van een schoonheid me kinderen allemaal natuurlijk en me jongste is 4 jaar een mooie princes de andere pracht is een princes van 12 jaar en mijn 2 kanjers van jonge mannen zijn 1 van 17 en de ander 16 jaar het gaat goed met ze en ik ben tot nu een KK patient sinds 2007
maar ik ben een soldier en een superwoman zoals me kids me noemen godzijdank.

"'steun borstkanker''

Visitor

Henk Penseel

Een leuk verhaal. Net zoals op de site vind ik het altijd aardig om te lezen wat er met je klasgenoten gebeurd is. Jou ken ik niet. Maar als ik je verhaal lees, word ik nieuwsgierig naar wat je bent gaan doen en wat er met al je broertjes en zusjes is gebeurd.