Ja mensen, ik hoop dat iedereen weer gezond thuisgekomen is en dat u, dus wij allemaal, genoten hebben van de door Jo uitgestippelde wandeling door de Wetbuurt en het Amsteldorp.
Jo had ons verzocht te verzamelen bij het viaduct Kruislaan en onze auto daar in de buurt te parkeren i.v.m de marathon, die die datum gelopen werd. De Hugo de Vrieslaan, de toegang tot de Wetbuurt was afgezet, en we konden alleen via het tunneltje bij de Kruislaan de buurt bereiken.
Iedereen was op tijd en we begonnen aan de wandeling.
Het weer was niet denderend, af en toe een spatje regen, maar met de groep, ik schat zo’n dertig mensen, liepen wij gezellig achter Jo aan, die een geel jasje had aangetrokken.
Wij liepen langs het bejaardenhuis naar het Amsteldorp en merkten wel, dat de meesten in dit gedeelte van het dorp hun jeugd hadden doorgebracht.
Bij het stilstaan en de uitleg van Jo, die deze wandeling weer tot in de puntjes had verzorgd, miste zij opeens veel mensen. Onze groep moest blijven staan en zij liep hard hollend de anderen te zoeken.
Deze achterblijvers hadden hun ouderlijk huis gevonden en er moesten natuurlijk
foto’s gemaakt worden.
Afijn, de groep is weer bij elkaar en het fluitje, dat Jo altijd bij zich heeft, heeft zij menigmaal moeten gebruiken, daar het soms een hele lange sliert van mensen was.
We bekeken het Amsteldorp. Ikzelf, als oude Wetbuurter, heb dit gedeelte alleen als ‘het zand ‘ gekend en toen stonden wij bij cafè ‘de Omval’.
Hier vertelde Jo ook weer het een en ander en gingen wij via de Fahrenheitsingel, Torricellistaat, Fahrenheitstraat, waar wij net de kapper met zijn vrouw zagen en daar even een praatje mee moesten maken, naar de Von Guerickestraat en Reaumurstraat. Zo kwamen wij babbelend bij de Weesperzijde en werd er verteld wie daar ooit woonden en wat er afgebroken was.
Bij de voetbalvereniging TABA zijn wij na deze geslaagde wandeling koffie gaan drinken met als opwarming, bitterballen. Die warmden onze monden behoorlijk op.
Na afscheid van elkaar genomen te hebben ging iedereen weer naar zijn eigen stekkie.
