Jaap Sitters
Frits Slicht
Dankzij mijn vader hebben we kunnen onderduiken. Hij had gedaan alsof onze woning al was leeggehaald (zie het verhaal: Mijn vader was een optimist.) Maar de ochtend na de grote razzia was het duidelijk, we moesten onderduiken.
De ochtend na die grote razzia was onwerkelijk. De gordijnen waren nog dicht, het was onvoorstelbaar stil. De tafel was niet gedekt, er lagen pakketjes op de plek waar normaal de borden stonden. Mijn vader legde ons, mijn zus Jetty en mij, uit dat de wijk nu helemaal leeg was. De winkels in de buurt waren gesloten. Het was gevaarlijk om nu nog samen op straat te komen. Boodschappen doen buiten de wijk al helemaal.
Vader vertelde ons dat we weg zouden gaan, maar dan wel apart. Jetty en ik mochten niet van elkaar weten waar we naar toe zouden gaan, ook de bestemming van vader en moeder werd ons niet verteld.
Jetty moest de kamer uit zodat mijn vader kon vertellen waar ik naar toe zou gaan. Hij had het allemaal uitgedacht. Ik zou naar Tante Toni en Oom Jo in Bussum gaan. Vader vroeg mij of ik nog wist hoe ik moest lopen. Natuurlijk wist ik dat! Ik moest bij ons de Hertzogstraat uit richting Middenweg. Bij de winkels ging ik rechtsaf. Ik moest de hele Middenweg aflopen.
Moeder haalde dezelfde dag nog alle Jodensterren van onze kleding af. Ik nam afscheid van mijn ouders en van Jetty. Naar de Middenweg was geen probleem. De Middenweg was echter veel langer dan ik dacht. Ik moest doorlopen tot aan de Rijksweg, ook die bleek langer dan ik had gedacht. Hoe ik precies in Bussum ben aangekomen weet ik niet meer, wel nog dat ik nog nooit zo moe ben geweest.
Lees het hele verhaal van Jaap Sitters in: Andere Achterhuizen of ga naar www.andereachterhuizen.nl.
-----------------------------------------------------------------------
Ga voor verhaal nr. 1 naar:
en voor verhaal nr. 2 naar:
Mijn vader was een optimist
--------------------------------------------------------------------