Pulsen!

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Transvaalbuurt, President Brandtstraat, Pretoriusstraat

Dat waren de zogenaamde goede Nederlanders die uit waren op de spullen van Joodse mensen.

Transportbedrijf Puls Transportbedrijf Puls was berucht ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Dit bedrijf haalde de woningen leeg van gedeporteerde Joden.

Transportbedrijf Puls Transportbedrijf Puls was berucht ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Dit bedrijf haalde de woningen leeg van gedeporteerde Joden. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Als de razzia’s voorbij waren kwamen er vaak heel andere transportwagens. Het waren de transportwagens van de firma Puls. Die hebben werkelijk alles weggehaald, leeggeroofd van de mensen die even tevoren door de Duitsers waren afgevoerd. Tot aan het eten dat was afgekoeld op het fornuis, alles werd geroofd. Dat weghalen ging met gooien en smijten, matrassen vlogen van de trap en over de straat.
Maar het ergste van alles vond ik toch wel dat, hoewel de mensen nog maar nauwelijks hun huizen uit waren, de eerste kapers verschenen. Dat waren niet de mensen van Puls. Dat waren de zogenaamde goede Nederlanders die uit waren op de spullen van Joodse mensen. Er werd gesleept met stoelen, met tafels, hele banken werden geroofd. Ook dat was pulsen.

Het gebeurde trouwens ook veel dat de leeggehaalde woningen weer gebruikt werden door andere Joodse mensen. Het moet 1942 zijn geweest toen veel mensen uit Amsterdam Zuid naar de Transvaalbuurt werden gestuurd. Maar dit waren rijke mensen, geen arbeiders, geen mensen die afhankelijk waren van Maatschappelijke Steun. Voor het eerst zag ik advocaten en artsen, zij kwamen naast ons wonen. Vanaf dat moment waren zij net als wij!

Toen ook zij ‘verdwenen’, begon het slopen van de huizen. Vooral in het laatste oorlogsjaar werd al het hout uit de huizen gesloopt. Ik ben later nog iemand tegengekomen die ik had zien pulsen. Die kwam na de oorlog beneden ons wonen. Ik was nog niet zo lang getrouwd en woonde in de Pretoriusstraat (op nr. 75-tweehoog). Ik had net mijn stofdoek uitgeklopt toen ze naar boven kwam. Ze kwam zich beklagen, of ik mijn rommel niet bij me kon houden. Mijn reactie was: ‘Oh, ik dacht nog wel dat je de spullen die je gepulst had, kwam terugbrengen’. Ik heb nooit meer naar haar omgekeken.

 

Voor alle verhalen: Katharina Blog-Suesan inhoudsopgave

Alle rechten voorbehouden

7870 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Verkoop van Jodensterren aangekondigd in nummer 14 (2e jaargang) van het Joodsch Weekblad. Was, is de vraag die ik mij stelde toen ik dit las, er ook een niet normale behoefte?

Verkoop van Jodensterren aangekondigd in nummer 14 (2e jaargang) van het Joodsch Weekblad. Was, is de vraag die ik mij stelde toen ik dit las, er ook een niet normale behoefte? Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden
Een ernstige raad was één van de waarschuwingen in het Joodsch Weekblad, een uitgave van de Joodse Raad.

Een ernstige raad was één van de waarschuwingen in het Joodsch Weekblad, een uitgave van de Joodse Raad. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden
Oorlogsschade! President Brandstraat, direct naast de woning van Katharina, schade aangebracht door mensen die uit waren op het hout van de leegstaande woningen van Joodse bewoners. Foto: Gemeente Archief Amsterdam, juli 1945.

Oorlogsschade! President Brandstraat, direct naast de woning van Katharina, schade aangebracht door mensen die uit waren op het hout van de leegstaande woningen van Joodse bewoners. Foto: Gemeente Archief Amsterdam, juli 1945. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

8 reacties

Voeg je reactie toe
Jan Baas

Hr Jan Baas

ik ben nu bijna 83 jaar, woonde vroeger in de Spaarndammerbuurt te Ansterdam, was werkzaam bij transportbedrijf D.P.de Rond, wij kregen ook te maken met de inboedels van Joden mensen die in gevaar kwamen en wij hun
inboedels moesten opslaan in het grote pakhuis op de Zoutkeetsgracht te Amsterdam
Na de oorlog kwam er maar een deel van die jodenmensen terug en kregen (zonder te betalen) hun inboedel weer in hun bezit, het overige werd door nabestaanden opgehaald.
Wij begonnen de oorlog met 20 vrachtwagens, aan het eind van de oorlog hadden de bezetters bijna alle voertuigen in beslag genomen, en die nooit meer terug gezien
Het wagenpark werd weer opgebouwd met ex. leger voertuigen.
Zelf moest ik gehoor geven aan de militaire dienstplicht en ging van 1947 t/m 1950 naar het voormalige Nederlands Indié, ingedeeld bij het 4e bataljon Garde Regiment Prinses Irene
43 van ons Bataljon bleven achter op de Erevelden van Java
Over mijn diensttijd heb ik een boek geschreven,
jabimsn@live.nl

Piet Veenboer

PULSEN!

Geboren in Amsterdam Oud-West(Stadsdeel de Baarsjes) wil ik graag reageren op genoemde titel. Op het Columbusplein t.o. het huis, waar ik geboren ben(nr.44) was vermoedelijk een bijkantoor van genoemde firma. Op de hoek was gevestigd slager B.Rietveld , daarnaast (het kan nr 4 of 6 zijn geweest) was een benedenhuis, waar boven de huiskamer en de voordeur over de gehele stenen pui geschilderd was: PULS VERHUIZINGEN. Jaren later zijn de letters wit gekalkt; vermoedelijk door de negatieve berichtgeving na de 2e wereldoorlog. Het witgekalkte gedeelte is nu(2010) nog steeds zichtbaar. Met vriendelijke groeten,Piet Veenboer,Boskoop-zijnde een regelmatige bezoeker van de side Geheugen van West. Voor de liefhebbers:aan te bevelen!!!

P. Duynhouer

venduties (sp??)

In Den Haag wonende gedurende de eerste jaren van de oorlog herinner ik mij dat Joodse bezittingen verkocht werden op "veilingen" die men toen "venduties" noemde. Maar ik hoor daar nooit iets over. Weet iemand iets hiervan? Excuses voor mijn stijve Nederlands maar ik ben al 50 jaar uit Nederland weg.

Wim Meijer

Tot ziens in vrij Mokumin 1999

in 1999 is het boekje verschenen met bovengenoemde titel en met als ondertitel 'Brieven van Flip Slier uit het werkkamp Molengoot (april 1942-oktober 1942")'. Flip woonde aan de Vrolikstraat 28 te Amsterdam. Hij schreef de brieven aan zijn ouders die later ook via Westerbork naar Duitsland zijn getransporteerd en daar vermoord evenals hun zoon. Het boek is geredigeerd door Elma Verhey een journaliste van Vrij Nederland. Twee jaar later is door de stichting Molengoot een gedenkteken opgericht in de gemeente Hardenberg er wordt daar elk jaar op of om 2 oktober een herdenking gehouden van alle joodse mannen die als dwangarbeider daar en elders in de gemeente Hardenberg tewerk zijn gesteld en later via Westerbork in Duitsland vermoord zijn.

frans niessen

Pulsen

Dit werkwoord werd toegvoegd aan onze rijke nederlandse taal. Ik hoorde er het eerst van tijdens een lezing van een van de laatste overlevenden van Birkenau welke ik met mijn dochter bezocht.
Met verbijstering hoorden we het live relaas aan, ook al was het in veler ogen, slechts, roof. De epiloog was immers nog niet bekend.
Maar toch, Nederlanders waren net als Polen, Oostenrijkers, Letten, mensen die graag een graantje meepikten ten koste van anderen, al mag ik niet generaliseren, natuurlijk.

riet -baanen

slopen

ik weet nog van dat hout slopen van de huizen in de pres.brandstraat ,wij stonden als kinderen te kijkenen vondn et toen stoer van die mannen. ik kan mij nog herrinneren dat er toen eentje naar beneden is gevallen di zat op een balk ,die hij was aan het zagen .
als ik het me goed herrinner was het een zoon van de de familie de groot .een ele bekende familie
hij viel van drie hoog naar beneden en overleefde het

Hetty Verolme Werkendam

Gepulst een niew Nederlands word in 1942

Nog zie ik het voor mijn oogen hoe de buren van de weggevoerde
Joodse families de meubelen and andere goederen uit the woningen haalde. Toen der tijd zeiden wij beter zij dan de Duitsers
maar gaven zij her weer terug als een familie lid terug kwam na de bevrijding? Vele deden dat niet jammer genoeg.
Deze herinneringen 67 jaar later staan mij nog zeer bij.
Maar dat betekend eigenlijk niets als men het in evenwicht vergelijkt dat we de hele buurt met families hebben verloren

Ruurd Kooiman

puls 1940 1945

Ik herken ook wat er geschreven is door mevr,blog.Wij woonden in die jaren in de Reitzstraat 19. en naast ons Puls die de hele inboedel van joodse mensen uit de huizen haalde, die een dag daarvoor waren uit hun huizen gesleept waren . en op het Krugerplein werden ze in vrachtwagens gestopt.
Ps.mevr. Blog U woonde in de Pres.Brandstraat op welk huis nummer ??