Bevrijdingsvreugde-vuur

Verteller: Henk de Koning
Auteur: Henk de Koning
1 Fan
7 Reacties
Middenmeer, Linnaeusparkweg, Hoogeweg / Hogeweg

De brand werd erin gestoken en zo ontstond mijn eerste bevrijdingsvreugdevuur.

De Hogeweg rond 1945.<br />(foto Dolf Haen) De Hogeweg rond 1945. (Ansichtkaart met dank aan Dolf Haen)

De Hogeweg rond 1945.
(foto Dolf Haen) De Hogeweg rond 1945. (Ansichtkaart met dank aan Dolf Haen) Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden

Op 4 mei 1945 ’s avonds rond acht uur hoorden we via de clandestiene radio dat de Duitsers hadden gecapituleerd. Ogenblikkelijk liep eenieder op straat om elkaar met dit heerlijke feit te feliciteren. Inmiddels ging mijn moeder wat van het zuinig bewaarde restje tarwegraan in een pannetje boven het noodkacheltje poffen ! Hoe heerlijk smaakte dat! Ieder kreeg een handjevol!
Daarna ging ik weer de straat op om vrienden en bekenden uit andere straten te zien en te spreken. Zo kwam ik op de Linnaeusparkweg en zag daar vlak voor ons oude huis op nr. 114, dat alle bewoners driftig hun verduisteringsgordijnen van de ramen hadden gehaald en op een grote hoop op het middenstuk tussen beide rijstroken hadden geworpen. De brand werd erin gestoken en zo ontstond mijn eerste bevrijdingsvreugdevuur. Ongelooflijk hoe snel er zoveel verduisteringspapier bijeen werd gebracht. Het fikte geweldig! De mensen hosten en dansten eromheen. Buurtbewoners verbroederden en samen vierden ze hun eerste en diepe vreugdefeest!
Na een tijdje ging ik verder de Meer in om te zien hoe daar feest werd gevierd. Maar reeds op de Hogeweg gekomen ontmoette ik een groot aantal vluchtende mensen; je hoorde geweerschoten en men maakte duidelijk dat er soldaten aankwamen die wilden afrekenen met de wetsovertreders: er gold immers nog een verbod om na acht uur ‘s avonds op straat te zijn. Ik stoof het portiek in van, naar ik meen, de vroegere boekhandelaar Verheul, in de hoop, binnengelaten te worden. Er werd echter niet opengedaan. Al snel keerde de rust terug. Ik waagde me weer op straat, maar ging toch maar — angstig — terug naar de Radioweg. Gelukkig is die avond niemand gedood! De volgende dag werd ik opgeroepen om mijn plaats bij de B.S .(Binnenlandse Strijdkrachten) in te nemen.

Alle rechten voorbehouden

4258 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Linnaeusparkweg 114.<br />(foto Henk de Koning) Linnaeusparkweg 114, de plek van het bevrijdingsvuur, ruim vijftig jaar laten (Foto: 2006, Henk de Koning)

Linnaeusparkweg 114.
(foto Henk de Koning) Linnaeusparkweg 114, de plek van het bevrijdingsvuur, ruim vijftig jaar laten (Foto: 2006, Henk de Koning) Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden

7 reacties

Voeg je reactie toe
Marko habiecht

aan Fred Outmaijer

Beste Fred,
Mijn vader Henk Habiecht is later getrouwd met Gerritje Ribbelink (van de Loodgieter) . Helaas is hij in Oktober 2008 overleden. Gelukkig heeft hij al zn kleinkinderen leren kennen en zij hem.
Mn moeder Gerrie woont nog altijd in de watergraafsmeer in betondorp.

Hartelijke groet Marko Habiecht

*renske

opgepakt

toen ik nog jong was waren we ondergedoken ik hoorde mijn buren gillen ook mijn vriendinnetje ze werden opgepakt door de duitsers en kwamen niet meer terug alleen op bevrijdingsdag kwam haar grote broer terug.treurig maar de bevrijding hadden we verdient waant we hadden niks meer
de groeten van mijn moeder.

Een bezoeker

Henk Prins voor Fred Outmaijer

De godsdienstonderwijzer heette niet Prins,maar Prinsen.Ziin zoon heette naar ik meen:Atie. Ik zat op de Hogewegschool van 1942 tot1948.Nine Troost en Diny Somsen zaten bij mij in de klas.Juf Noltee,Juf Koomen,Dhr Offringa,DhrGreven.DhrGordijn gaf gymnastiek,hij reedop een zware motor.

Een bezoeker

Peter Muller

Bedankt Willem, dan moet het meester De Vries geweest zijn. Hoe is het verder met hem gegaan? Hij was mijn klasseleraar midden jaren '50. Hij vertoonde ook eens een film in de klas van zijn jaren in Indië. Ook kwam hij eens bij ons thuis in de Retiefstraat omdat hij wist van de problematische gezinssituatie. Ik denk nog vaak aan deze fantastische man!

Een bezoeker

Willem Mol voor Peter Muller

Ik denk dat jij mijnh de Vries bedoelde want die was later getrouwd en zijn dochter heette naar ik meen Bea Ronday. En zij woonden op een plein (ik ben de naam kwijt) achter de Archimedesweg, maar weet het niet zeker. Ikzelf heb van 1954 tot 1961 op de Hogeweg gezeten. Grt Wil Mol

Een bezoeker

Fred Outmaijer

Ik heb 1946 t/m 1951 op de Hogeweg school gezeten en kan me de heer De Koning nog wel voor me halen. Zoals Peter al aangaf, een sympatieke man, als hij boos was ging ze bril steeds op en af. Peter Muller had het over meneer Jansen. Was rossig en gaf ook franse les. Verder kan ik me herinneren Van Eck, Offringa, Wolfringa? Ik zat in de klas van Piet Wenzel, Henk Prins (zijn vader was ook leraar en gaf ook godsdienstles in de Javastraat), Willy van Kessel, Henk v.d. Horst (NCRV), Hugo Berkhouwer, Cartrien de Covel, Miep Roozendaal, Ben Kalkman, Marjan Dunselman, Jannie Roest, Henk Habiecht, Robert Stomff, Dries van de Raadt. Misschien komen er nog wel meer. Ook het bijbeltje kan ik me voorhalen en moet daar zelfs nog een foto van de uitreiking van hebben. Ook ik vraag me weleens af hoew is het met al deze mensen gegaan?

Een bezoeker

Peter Muller

Uit de periode dat ik op de Hogewegschool zat (1952-1958 ong) herinner ik mij ons schoolhoofd, de heer De Koning, als een bij leraren en leerlingen geliefde, vormelijke, vaderlijke en tegelijk warme persoonlijkheid. Bij het afscheid kregen we allemaal een bijbeltje dat ik helaas al lang kwijt ben. Mijn klasseleraar was een lange magere man, die of De Vries of Jansen heette, het type leraar zoals je zou wensen dat die nog steeds les geven. Wie weet zijn echte naam? Zoals hij vertelde uit de bijbel en voorlas uit de Engelandvaardcers. Hij trouwde met de moeder van een leerlinge van mijn klas. Ik was heel erg jaloers op haar, wat had ik als kind van een alcoholist graag zelf zo'n vader gehad! Hoe is het toch verder hem gegaan?