Kolen pikken

Wegrennen en snel

Ja, het grafje van keesje, kolen meenemen en als die lange man in uniform er liep wisten m'n broer en ik niet hoe snel we moesten wegrennen. 

dierbare herinneringen

In mijn kindertijd woonde ik in het gebouw dat nu Cafe Boulevard huist, aan de Cruquiusweg 23. Met kameraadjes zwierf ik door de havens, over de rangeerterreinen, langs bergen zwavel en ja... bergen kool.

We kwamen vaak langs Keesje zijn graf, zoals wij dat zagen, en voelden met hem een verbintenis, geboren uit het besef dat zo iets ons had kunnen overkomen in zijn tijd (ook wij waren altijd op zoek naar bruikbare dingen). Dit verzin ik niet nu als mythologisering van mijn jeugd. We stonden er werkelijk bij stil en zagen onze bezoeken aan de gedenkplaats als een soort eredienst.

Nu ik er aan terugdenk vind ik het mooi dat dingen als historisch besef en gevoel voor onrecht zo impliciet kunnen worden bijgebracht aan een kleine jongen middels zo'n bescheiden gedenkplaatsje.

Re: Re: Met de trein naar school

Jettie Schutten-Borhem:
Jan:We woonden in kraaijenhoffstraat nog geen 900 meter van de rietlanden en 300 meter van het spoorhek aan de overkant bij ons.de spoorwegpolitie was kind aan huis bij ons.Ik pakte daar de goedere trein die reed niet zo hard en sprong er bij leeghwaterschool weer van af klom over het hek en stond op het speelplein.Wij zetten altijd paarden bloemetjes neer bij keessie als we op de rietlanden waren ook voor kooltjes en dat was vaak , ook haalden we foto`s van schepen bij de holland amerika lijn naast het loyd hotel .Volgens de verhalen in de buurt was die vanaf stond er een mitrailleursnest op de luchtbrug.Die luchtbrug ging dwars over het hele rangeer gebied.Vaak viste ik daar in de haven bij de treinpont met me vader.Ook pakten we het treintje voor me deur naar artis waar we achter de olifantenkooien eraf sprongen en daar naar binnen gingen.als we vluchten voor de politie gingen we op 1 naar boven en renden de hele zolder over naar de andere kant weer naar buiten.Het was constant vechtend naar school met de buurtjongens van andere straten.
Ook ik woonde in de kraaijenhoffstraat 12 -2hg op de hoek ,beneden was de kleuterschool en schuintegen over ons de ruyterschool. (
Kwamen daar terecht door een brand op zolder,er woonde een zwakzinnige met moeder op de 3de etage en hij sliep op zolder .Na de brand konden we niet meer terug .Ik (en de rest) woonde (en geboren) op de kattenburgerkade in een 2kamer woning met ze 7enen .Zat op de kleuterschool "de geranium' ) Op de oosthandelskade tegenover het mariniersplein/kattenburg waren we weleens aan het kijken (en nieuwsgierig ) ,daar liepen hele donkere mannen rond .Dat waren werklui ,wisten wij veel .Ja dat we zo snel mogelijk weer naar huis rende en veilig waren.
We keken uit op het rangeerterrein en Van Gend en Loos ,de chauffeurs voetbalde altijd in de schafttijd tegen over ons .(Heb zo mijn man leren kennen, alweer 45 jaar geleden).We hadden het erg arm en ik moest vaak mee naar het spoor helpen kooltjes zoeken die er naast waren gevallen. Me vader zat natuurlijk op de eerste rij want hij zag de kolentreinstellen op en aan rijden op het rangeerterrein . Was altijd erg bang dat we werden gesnapt..(
Hebben op die manier toch heel wat warmte kunnen krijgen. )
Schaamde me vreselijk als een 'bekende'me zag. Logisch ,op die leeftijd wil je dit niet meemaken. Dan hoorde ik het wel weer de volgende dag op school met gepest als gevolg. Als andere kinderen aan het spelen waren moesten wij mee helpen in de huishouding.Onze ouders waren intussen gescheiden en wij 10 en 8 jaar oud moesten helpen met het huishouden .(kom daar nu eens mee aanzetten) De armoed van toen herinner ik me maar al te goed .We ( ik had nog een 2 jaar oudere zus Hennie en een 2 jaar jonger broertje Bennie ) kregen van de steun en via de school schoolkleding .2 keer per jaar,zomer/winter .Dat was heel herkenbaar : houtje touwtje zwartejas met muts, lange kousen ,grove "stevige' schoenen, ondergoed.Vreselijk en dat ging jaren zo. Nu begrijp je het beter maar toen echt niet.Als we dat toen niet hadden gekregen liepen we waarschijnlijk in veel te grote matenkleding die al vast vele keren waren gedragen.Ook van de kerk kregen we voedsel en eieren met pasen.Met kerst kwamen ze met een krentenbrood ,maar die haalde de kerstdagen niet .We zaten op de leeghwaterschool ,en bij de uitgang/poort zat links een clubgebouw 'de kajuit' .Daar werden spelletjes gedaan maar je kon er ook knutselen. Ook kon je soms mee naar bosplan met een grote groep van de club ,weet alleen niet meer hoe we daar kwamen. Op 4 mei gingen we (bijna ) elk jaar naar het graf van Keessie, wie niet ? Maar waren meestal wel met meerdere ,nooit alleen. Daar was het te afgelegen voor. Was een apart gebied ,maar ook wel spannend weer. Ja en dan word je wat ouder/wijzer en krijg je andere intresse's .Zo trouwde ik jong en verhuisde we naar de jordaan (egelantierssgracht 126 ) ,het was de geboorte woning van me man .Ook onze zoon is er geboren. Hebben er 7 jaar gewoond en moesten verhuizen i.v.m platgooien van de panden. Daar kwamen weer mooie en duurdere huizen vooer terug ,die voor de gewone man met de pet niet meer te betalen waren . Kwamen toen in slotermeer terecht,na 18 jaar daar gewoond te hebben .Hebben we een nieuwe start gemaakt in Almere en daar wonen we nu alweer 18 jaar.

Beste Jettie, leuk je verhaal zo goed te herkennen. Wij woonden naast jullie op nr 14 hs fam aloserij, toch vond ik het een mooie tijd ondanks de armoede die al die grote gezinnen trof. je zuster Hennie heb ik nog een keer ontmoet op een begrafenis van mijn broer John, het was een warm weerzien.

Keesje blijft je altijd bij

Ik ben Ron van Pel 63 jaar vanavond had ik er met mijn vrouw over of ket kruisje van Keesje er nog was, zo ben ik op deze site gekomen. Vele malen heb ik als kind voor bij mijn vader langs het kruisje gefietst en iedere keer vroeg ik hem het verhaal van Keesje te vertellen het ontroerde mij toen als kind en nu nog. Keesje blijft gelukkig bij velen in gedachten en is niet vergeten en dit verhaal moet levend blijven voor Keesje.

Re: Re: Re: kolen

Alexander (Lex of Sannie van der Reijden):
Alida Kamstra:irene van der reijden:Ja mijn vader hete Bas en moeder louize,wij woonde Ben Viljoenstraat 4 3 hoog.met zeven kinderen. opa en oma woonde in de louis botastraat op de hoek.maar geen idee wie Felix is?Ik was een na de jongste van het stel, geb in 1946.Hoi Irene,Felix????Je bedoelt (A)Lex van der Reijden? Hoe dan ook hij had het over zijn oom Bas die in de Ben Viljoenstraat of de Hofmeyrstraatwoonde. Ik denk dat jullie dan familie van elkaar zijn.Op je vraag of onze ouders een kolenzaak in de Hofmeyrstraat hadden, kan ik - hoewel het wel voor mijn beurt is, want de vraag was aan mijn zus Yvonne gesteld- kan ik met ja beantwoorden.Ik weet nog goed te herinneren dat sommige kinderen inderdaad zakjes kolen met de slee kwamen halen. Scheelde heel wat gesjouw.Groetjes,Alida Kamstra. .
Dan is Irene een volle nicht van mij. Mijn vader is ome Sander en ze noemden hem Moppie en mijn zuster heette Coby, Wij woonden in de Christiaan de Wetstraat 64 hs en ik herrinner me ome Bas en tante Louise nog goed. Ook dat Opa en Oma van der Reijden in de Louis Bothastraat woonden naast tante Marie. Tante Jans (jongste zus van je vader) heeft haar eerste zoon naar ome Bas vernoemd!
Weet nier of je je mij nog herrinnert?
Groet

Ik herinner me jou nog wel en ook al de ooms en tantes. Ik ben een dochter van Antoon en Suus van der Reijden. Groetjes Wil Ooms-van der Reijden

Re: Re: Keesje Brijde

gerry hulst:
Loek(Wiet) Biesbrouck:Op die 13e december werd ik uit de klas gehaald. Mijn moeder vertelde, dat Keesje was doodgeschoten en we zijn toen van de Linnaeusschool in de 2e Oosterparkstraat naar de Benkoelenstraat gelopen. Mijn moeder, Jansje Brijde, was de oudste van de 13 kinderen en op het moment van het gebeurde, waren er al een paar de deur uit. Daar ik het 1e kleinkind was, werd ik door Keesje op zijn manier verwend en ik mocht bij hem voorop de fiets zitten, zijn broer Jan niet en die was even oud als ik. Keesje was opgebaard in de slaapkamer aan de Javastraat en daar heb ik afscheid van hem genomen.Wat ik in alle verhalen mis, is het feit, dat Keesje met 2 vrienden naar de Rietlanden was om kolen te zoeken. Wat ik mij kan herinneren is, dat de kogel van de landwacht in de zij van de jongen Gouloze was geschoten, dat de jongen Zijlstra zich achterover had laten vallen en dat daarna Keesje de kogel in zijn hals kreeg. Ik had ook zeer lange tijd niet geweten wie de 3e jongen was en pas enkele jaren geleden hoorde ik van zijn broer Cor Zijlstra, dat het zijn broer geweest was. Ik kan uit mijn jonge jaren beamen, dat Kees een moordgoser was. We zijn ook samen gaan vissen in het lozingskanaal of Amsterdam-Rijn kanaal en in de oorlog werden ook de witvissen gegeten. Het gedicht over Keesje Brijde kende ik vroeger uit mijn hoofd en is volgens mij gemaakt door de cafe-eigenaar aan de overkant in de Javastraat.

geachte heer, kunt u mij het huisnummer vertellen waar u met uw moeder woonde in de benkoelenstraat ? hoogachtend gerry hulst

Re: Keesje Brijde

Loek(Wiet) Biesbrouck:
Op die 13e december werd ik uit de klas gehaald. Mijn moeder vertelde, dat Keesje was doodgeschoten en we zijn toen van de Linnaeusschool in de 2e Oosterparkstraat naar de Benkoelenstraat gelopen. Mijn moeder, Jansje Brijde, was de oudste van de 13 kinderen en op het moment van het gebeurde, waren er al een paar de deur uit. Daar ik het 1e kleinkind was, werd ik door Keesje op zijn manier verwend en ik mocht bij hem voorop de fiets zitten, zijn broer Jan niet en die was even oud als ik. Keesje was opgebaard in de slaapkamer aan de Javastraat en daar heb ik afscheid van hem genomen.Wat ik in alle verhalen mis, is het feit, dat Keesje met 2 vrienden naar de Rietlanden was om kolen te zoeken. Wat ik mij kan herinneren is, dat de kogel van de landwacht in de zij van de jongen Gouloze was geschoten, dat de jongen Zijlstra zich achterover had laten vallen en dat daarna Keesje de kogel in zijn hals kreeg. Ik had ook zeer lange tijd niet geweten wie de 3e jongen was en pas enkele jaren geleden hoorde ik van zijn broer Cor Zijlstra, dat het zijn broer geweest was. Ik kan uit mijn jonge jaren beamen, dat Kees een moordgoser was. We zijn ook samen gaan vissen in het lozingskanaal of Amsterdam-Rijn kanaal en in de oorlog werden ook de witvissen gegeten. Het gedicht over Keesje Brijde kende ik vroeger uit mijn hoofd en is volgens mij gemaakt door de cafe-eigenaar aan de overkant in de Javastraat.

Re: Mijn oom

Cornelis Brijde:
Ik ben geboren in 1953 en door mijn vader Jacob Brijde vernoemd naar zijn broertje Keesje.
Het verhaal is een deel van mijn leven geworden. Ik herrinner mij bijvoorbeeld nog de boekjes die op de lagere school werden uitgedeeld rond 4 mei. Daar stond dan het fotootje en het gedicht van Keesje in. Ik moest voor de klas gaan staan en het verhaal vertellen. Later ging ik vaak met dodenherdenking naar de rietlanden samen met mijn vader. Mijn oom Jan Brijde was daar dan ook altijd. Zo groei je er dus mee op. Het is mooi dat we op deze manier via dit forum nog onze ervaringen kunnen delen. Ook de fotootjes spreken voor zich. Het is indrukwekkend en aangrijpend om al die verschillende reacties te lezen. Tenslotte wil ik graag de initiatiefnemers van dit forum bedanken.
Cees Brijde (13 november 2012)

geachte heer brijde, weet u waar uw familie woonde in oost ? groetend Gerry Hulst

Keesje Brijde

6 mei 2011. Toen ik vanmiddag bij het monument van Keesje Brijde was om een paar foto's te nemen raakte ik in gesprek met Adri den Houdijker (58) die mij vertelde vroeger op de Rietlanden, zoals het hele gebied toen heette, gewerkt te hebben bij de spoorwegen. Het was toen een groot rangeerterrein. De kolen werden aangevoerd in kolenbakken. Er viel natuurlijk wel eens wat af. Ook in de 2e W.O. was dat het geval. De mensen zochten er naar kolen en sintels, wat door de Duitsers verboden was. Keesje Brijde werd het slachtoffer. Adri heeft In de jaren 80 een aantal jaren op 4 mei de vlag gehesen en om 20.15 uur weer gestreken.

Hij vertelde ook nog dat het houten kruis nog steeds het originele is. Het monumentje heeft eerst op 3 andere plekken gestaan. In eerste instantie stond het in het begin van dit gebied (Sporenburg) waar het voorval heeft plaatsgevonden. Tot aan de bouw van de Piet Heintunnel heeft het in die omgeving gestaan. Toen is het verplaatst naar weer een andere plek op Sporenburg en nu heeft het zijn defintieve plaats op het Keesje Brijdeplantsoen. Op 4 mei j.l. was daar dus de herdenking.

Met dank aan Adri den Houdijker.

spelletjes

Ik woonde in de Ben Viljoenstraat 1 III hoog tegenover Irene van der Reijden dat was mijn vriendinnetje,als zomers de balkondeuren open stonden, hadden wij via het balkonnetje contact met elkaar. Wat wij op de zomeravonden deden waren allemaal spelletjes o.a. Dievie met verlos, slagbal met rondjes ,ver en hoogspringen touwtje springen. Heel vaak zaten onze ouders dan op stoeltjes op straat of hingen uit de ramen naar ons te kijken. Daarna gingen we vaak naar Nol de Munk op de hoek van Daniël Theronstraat en daar hadden ze allemaal lekkers te koop. Ik heb zolang gezocht naar Irene en nu via deze site heb ik haar gevonden. Zou leuk zijn weer contact te hebben. We gingen vaak naar de speeltuin. Zondags als mijn zakgeld had gekregen op naar de kindervriend duimdrop halen etc. Er waren als je erover nadenkt veel winkeltjes in onze buurt wat ik altijd een heel gezellige buurt heb gevonden. Ik heb daar tot mijn zeventiende jaar gewoond toen ben ik getrouwd en woonden ik samen met mijn man in de Oostenburgervoorstraat ook in Oost. Wat ze vroeger de eilanden noemden . Herinneringen ook uit de Ben Viljoenstraat aan de familie v.d. Werf die gingen zondags met mooi weer met de motor met zijspan en helemaal in het wit gekleed erop uit dat was voor die tijd een sensatie. Er woonden veel Joodse mensen op Tugelaweg etc. en dan de dodenherdenking op 4 mei heeft altijd een diepe indruk op mij gemaakt.

Re: Re: Re: Re: kolen

Treesje Koning (Schwarzwälder:
Alexander (Lex of Sannie van der Reijden):Alida Kamstra:irene van der reijden:Ja mijn vader hete Bas en moeder louize,wij woonde Ben Viljoenstraat 4 3 hoog.met zeven kinderen. opa en oma woonde in de louis botastraat op de hoek.maar geen idee wie Felix is?Ik was een na de jongste van het stel, geb in 1946.Hoi Irene,Felix????Je bedoelt (A)Lex van der Reijden? Hoe dan ook hij had het over zijn oom Bas die in de Ben Viljoenstraat of de Hofmeyrstraatwoonde. Ik denk dat jullie dan familie van elkaar zijn.Op je vraag of onze ouders een kolenzaak in de Hofmeyrstraat hadden, kan ik - hoewel het wel voor mijn beurt is, want de vraag was aan mijn zus Yvonne gesteld- kan ik met ja beantwoorden.Ik weet nog goed te herinneren dat sommige kinderen inderdaad zakjes kolen met de slee kwamen halen. Scheelde heel wat gesjouw.Groetjes,Alida Kamstra. .Dan is Irene een volle nicht van mij. Mijn vader is ome Sander en ze noemden hem Moppie en mijn zuster heette Coby, Wij woonden in de Christiaan de Wetstraat 64 hs en ik herrinner me ome Bas en tante Louise nog goed. Ook dat Opa

Keesje Brijde

Op die 13e december werd ik uit de klas gehaald. Mijn moeder vertelde, dat Keesje was doodgeschoten en we zijn toen van de Linnaeusschool in de 2e Oosterparkstraat naar de Benkoelenstraat gelopen. Mijn moeder, Jansje Brijde, was de oudste van de 13 kinderen en op het moment van het gebeurde, waren er al een paar de deur uit. Daar ik het 1e kleinkind was, werd ik door Keesje op zijn manier verwend en ik mocht bij hem voorop de fiets zitten, zijn broer Jan niet en die was even oud als ik. Keesje was opgebaard in de slaapkamer aan de Javastraat en daar heb ik afscheid van hem genomen.Wat ik in alle verhalen mis, is het feit, dat Keesje met 2 vrienden naar de Rietlanden was om kolen te zoeken. Wat ik mij kan herinneren is, dat de kogel van de landwacht in de zij van de jongen Gouloze was geschoten, dat de jongen Zijlstra zich achterover had laten vallen en dat daarna Keesje de kogel in zijn hals kreeg. Ik had ook zeer lange tijd niet geweten wie de 3e jongen was en pas enkele jaren geleden hoorde ik van zijn broer Cor Zijlstra, dat het zijn broer geweest was. Ik kan uit mijn jonge jaren beamen, dat Kees een moordgoser was. We zijn ook samen gaan vissen in het lozingskanaal of Amsterdam-Rijn kanaal en in de oorlog werden ook de witvissen gegeten. Het gedicht over Keesje Brijde kende ik vroeger uit mijn hoofd en is volgens mij gemaakt door de cafe-eigenaar aan de overkant in de Javastraat.

Re: Met de trein naar school

Jan:
We woonden in kraaijenhoffstraat nog geen 900 meter van de rietlanden en 300 meter van het spoorhek aan de overkant bij ons.
de spoorwegpolitie was kind aan huis bij ons.
Ik pakte daar de goedere trein die reed niet zo hard en sprong er bij leeghwaterschool weer van af klom over het hek en stond op het speelplein.
Wij zetten altijd paarden bloemetjes neer bij keessie als we op de rietlanden waren ook voor kooltjes en dat was vaak , ook haalden we foto`s van schepen bij de holland amerika lijn naast het loyd hotel .
Volgens de verhalen in de buurt was die vanaf stond er een mitrailleursnest op de luchtbrug.
Die luchtbrug ging dwars over het hele rangeer gebied.
Vaak viste ik daar in de haven bij de treinpont met me vader.
Ook pakten we het treintje voor me deur naar artis waar we achter de olifantenkooien eraf sprongen en daar naar binnen gingen.
als we vluchten voor de politie gingen we op 1 naar boven en renden de hele zolder over naar de andere kant weer naar buiten.
Het was constant vechtend naar school met de buurtjongens van andere straten.

Ook ik woonde in de kraaijenhoffstraat 12 -2hg op de hoek ,beneden was de kleuterschool en schuintegen over ons de ruyterschool. (
Kwamen daar terecht door een brand op zolder,er woonde een zwakzinnige met moeder op de 3de etage en hij sliep op zolder .Na de brand konden we niet meer terug .Ik (en de rest) woonde (en geboren) op de kattenburgerkade in een 2kamer woning met ze 7enen .Zat op de kleuterschool "de geranium' ) Op de oosthandelskade tegenover het mariniersplein/kattenburg waren we weleens aan het kijken (en nieuwsgierig ) ,daar liepen hele donkere mannen rond .Dat waren werklui ,wisten wij veel .Ja dat we zo snel mogelijk weer naar huis rende en veilig waren.
We keken uit op het rangeerterrein en Van Gend en Loos ,de chauffeurs voetbalde altijd in de schafttijd tegen over ons .(Heb zo mijn man leren kennen, alweer 45 jaar geleden).We hadden het erg arm en ik moest vaak mee naar het spoor helpen kooltjes zoeken die er naast waren gevallen. Me vader zat natuurlijk op de eerste rij want hij zag de kolentreinstellen op en aan rijden op het rangeerterrein . Was altijd erg bang dat we werden gesnapt..(
Hebben op die manier toch heel wat warmte kunnen krijgen. )
Schaamde me vreselijk als een 'bekende'me zag. Logisch ,op die leeftijd wil je dit niet meemaken. Dan hoorde ik het wel weer de volgende dag op school met gepest als gevolg. Als andere kinderen aan het spelen waren moesten wij mee helpen in de huishouding.Onze ouders waren intussen gescheiden en wij 10 en 8 jaar oud moesten helpen met het huishouden .(kom daar nu eens mee aanzetten) De armoed van toen herinner ik me maar al te goed .We ( ik had nog een 2 jaar oudere zus Hennie en een 2 jaar jonger broertje Bennie ) kregen van de steun en via de school schoolkleding .2 keer per jaar,zomer/winter .Dat was heel herkenbaar : houtje touwtje zwartejas met muts, lange kousen ,grove "stevige' schoenen, ondergoed.Vreselijk en dat ging jaren zo. Nu begrijp je het beter maar toen echt niet.Als we dat toen niet hadden gekregen liepen we waarschijnlijk in veel te grote matenkleding die al vast vele keren waren gedragen.Ook van de kerk kregen we voedsel en eieren met pasen.Met kerst kwamen ze met een krentenbrood ,maar die haalde de kerstdagen niet .We zaten op de leeghwaterschool ,en bij de uitgang/poort zat links een clubgebouw 'de kajuit' .Daar werden spelletjes gedaan maar je kon er ook knutselen. Ook kon je soms mee naar bosplan met een grote groep van de club ,weet alleen niet meer hoe we daar kwamen. Op 4 mei gingen we (bijna ) elk jaar naar het graf van Keessie, wie niet ? Maar waren meestal wel met meerdere ,nooit alleen. Daar was het te afgelegen voor. Was een apart gebied ,maar ook wel spannend weer. Ja en dan word je wat ouder/wijzer en krijg je andere intresse's .Zo trouwde ik jong en verhuisde we naar de jordaan (egelantierssgracht 126 ) ,het was de geboorte woning van me man .Ook onze zoon is er geboren. Hebben er 7 jaar gewoond en moesten verhuizen i.v.m platgooien van de panden. Daar kwamen weer mooie en duurdere huizen vooer terug ,die voor de gewone man met de pet niet meer te betalen waren . Kwamen toen in slotermeer terecht,na 18 jaar daar gewoond te hebben .Hebben we een nieuwe start gemaakt in Almere en daar wonen we nu alweer 18 jaar.

Re: Sjaak Rigter

Sjaak Rigter:
Wij woonden in de oorlogsjaren in de Bankastr. Mijn vader werkte in de Rietlanden bij de spoorwegen.
Na de oorlog zijn we verhuist naar de rietlanden.Tot aan zijn dood in 1966 heeft hij het grafje van Keesje altijd onderhouden.
Sjaak Rigter.
-----------------------------------
Ik, Simon van Straaten , woonde in de Boetenstr.34 en wij gingen met 'n hele groep regelmatig naarde rietlanden ook omdat mijn vader op de Ertskade bij de Humber kolenopslag werkte.
Sjaak ben jij 'n broer van Ruud , die helaas is overleden, en in het O.L.V.G heeft gewerkt.
Ik ben 'n collega van hem geweest en heb hem ongeveer 15 jaar meegemaakt.
Simon van Straaten
Technische dienst OLVG 1965-2003

Ja. ik ben inderdaad ruud z'n oudste broerSjaak

keesje

ik ben frans nauta geb 8.6.59 wij woonden in de C.peterstraat
mijn Vader was kolenman,ikweet nog zijn eerste baas was heezik dacht ik
het schaft huisje was wit en daar naast was volgens mij het graf van keesje
ik ging na school op de fiets over de lucht brug daar heen
mijn vader had het verhaal verteld van keesje,en ik vond dit zo erg dat ik daar vaak heb gezeten
ik heb dit verhaal ook weer aan mijn kinderen verteld

Mijn oom

Ik ben geboren in 1953 en door mijn vader Jacob Brijde vernoemd naar zijn broertje Keesje.
Het verhaal is een deel van mijn leven geworden. Ik herrinner mij bijvoorbeeld nog de boekjes die op de lagere school werden uitgedeeld rond 4 mei. Daar stond dan het fotootje en het gedicht van Keesje in. Ik moest voor de klas gaan staan en het verhaal vertellen. Later ging ik vaak met dodenherdenking naar de rietlanden samen met mijn vader. Mijn oom Jan Brijde was daar dan ook altijd. Zo groei je er dus mee op. Het is mooi dat we op deze manier via dit forum nog onze ervaringen kunnen delen. Ook de fotootjes spreken voor zich. Het is indrukwekkend en aangrijpend om al die verschillende reacties te lezen. Tenslotte wil ik graag de initiatiefnemers van dit forum bedanken.
Cees Brijde (13 november 2012)

Re: Re: kolen

Alida Kamstra:
irene van der reijden:Ja mijn vader hete Bas en moeder louize,wij woonde Ben Viljoenstraat 4 3 hoog.met zeven kinderen. opa en oma woonde in de louis botastraat op de hoek.maar geen idee wie Felix is?Ik was een na de jongste van het stel, geb in 1946.Hoi Irene,Felix????Je bedoelt (A)Lex van der Reijden? Hoe dan ook hij had het over zijn oom Bas die in de Ben Viljoenstraat of de Hofmeyrstraatwoonde. Ik denk dat jullie dan familie van elkaar zijn.Op je vraag of onze ouders een kolenzaak in de Hofmeyrstraat hadden, kan ik - hoewel het wel voor mijn beurt is, want de vraag was aan mijn zus Yvonne gesteld- kan ik met ja beantwoorden.Ik weet nog goed te herinneren dat sommige kinderen inderdaad zakjes kolen met de slee kwamen halen. Scheelde heel wat gesjouw.Groetjes,Alida Kamstra. .

Dan is Irene een volle nicht van mij. Mijn vader is ome Sander en ze noemden hem Moppie en mijn zuster heette Coby, Wij woonden in de Christiaan de Wetstraat 64 hs en ik herrinner me ome Bas en tante Louise nog goed. Ook dat Opa en Oma van der Reijden in de Louis Bothastraat woonden naast tante Marie. Tante Jans (jongste zus van je vader) heeft haar eerste zoon naar ome Bas vernoemd!
Weet nier of je je mij nog herrinnert?
Groet

Re: kolen

irene van der reijden:
Ja mijn vader hete Bas en moeder louize,wij woonde Ben Viljoenstraat 4 3 hoog.met zeven kinderen. opa en oma woonde in de louis botastraat op de hoek.maar geen idee wie Felix is?Ik was een na de jongste van het stel, geb in 1946.

Hoi Irene,

Felix????Je bedoelt (A)Lex van der Reijden? Hoe dan ook hij had het over zijn oom Bas die in de Ben Viljoenstraat of de Hofmeyrstraat
woonde. Ik denk dat jullie dan familie van elkaar zijn.

Op je vraag of onze ouders een kolenzaak in de Hofmeyrstraat
hadden, kan ik - hoewel het wel voor mijn beurt is, want de vraag was aan mijn zus Yvonne gesteld- kan ik met ja beantwoorden.
Ik weet nog goed te herinneren dat sommige kinderen inderdaad zakjes kolen met de slee kwamen halen. Scheelde heel wat gesjouw.
Groetjes,
Alida Kamstra.
.

kolen

Yvonne Kamstra hebben jullie in de hofmeier straat gewoond?aan de kant van de tugelaweg.En daar aan huis kolen verkocht. Ik weet dat ik op de slee daar kolen moest halen.
Irene van der Reijden

-----------------------------------------

Hoi Irene,
Ik had vanmorgen een gesprek met Lex van der Reijden
(vroeger Sannie genoemd en zijn jeugd doorgebracht in de Chr.de Wetstraat). Hij vraagt zich af of jij een dochter bent of familie van zijn oom Bas?
Groetjes,
Alida Kamstra

----------------------------------------

Ja mijn vader hete Bas en moeder louize,wij woonde Ben Viljoenstraat 4 3 hoog.met zeven kinderen. opa en oma woonde in de louis botastraat op de hoek.maar geen idee wie Felix is?Ik was een na de jongste van het stel, geb in 1946.
Irene van der Reijden

--------------------------------------

Woonde je daar of niet.
Irene van der Reijden

------------------------------------

Keesje!

Mijn vader Cor Kamstra sr was kolenboer in amsterdam en had zijn opslagplaats in de Rietlanden. Elke keer weer als wij langs dat gedenksteen kwamen..vertelde hij over dat jongetje dat daar kooltjes aan het zoeken was en dood geschoten werd.Ik was nog maar een kind en dit verhaal heeft altijd diepe indruk op mij gemaakt en ik ben het ook nooit vergeten.