Mijn achterburen

Verteller: Christina Mercken
1 Fan
Pretoriusstraat, Retiefstraat, Transvaalbuurt

De bewoners van de Retiefstraat, mijn achterburen, ken ik door en door. Ik heb ze nooit gesproken, maar vanachter mijn bureau volg ik al jaren hun levens.

Mijn achterburen rechts.jpg Uitzicht vanaf mijn bureau op mijn achterburen.

Mijn achterburen rechts.jpg Uitzicht vanaf mijn bureau op mijn achterburen.

Alle rechten voorbehouden

Na jaren in de buurt gewoond te hebben, ken ik mijn buren goed. Nou ja, mijn naaste buren op de Pretoriusstraat misschien niet zo goed, maar de bewoners van de Retiefstraat, mijn achterburen, ken ik door en door. Al heb ik ze nooit gesproken en weet ik niet hoe ze heten, vanachter mijn bureau volg ik al jaren hun levens. Het wel en wee van zo'n acht woningen kan ik vanuit mijn studeerkamer volgen.

Op een dag raakte ik in gesprek met de eigenares van een klein winkeltje net buiten de buurt. We hadden het over Amsterdam, een stad waar we allebei verliefd op zijn. 'Maar,' voegde ik er aan toe, 'bij mij gaat het verder, ik ben niet alleen gek op de stad, maar vooral op mijn buurt, mede dankzij mijn achterburen.' En ik vertelde uitgebreid over een van die achterburen op begane grond, een slanke blonde vrouw die ongelofelijk kon krijsen tegen haar kinderen. Wat een stel longen! Lachend gaf de eigenares toe dat zij ook voluit geniet van het stadse toneelstuk achter en ook zij vertelde uitgebreid over haar achterbuurvrouw twee hoog. Vroeger woonde zij met een yuppige man samen, nu is zij alleen, maar ze heeft veel vrienden en geeft geweldige feesten, laatst nog een verkleedfeest tijdens het Europees songfestival. En toen stopte ik met lachen, want ik kende die vrouw. 'Dat ben ik.' 'O', bitste de blonde eigenares mij toe, 'dan ben ik dat wijf dat zo tegen d'r kinderen schreeuwt.'

Alle rechten voorbehouden

3702 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Mijn achterburen links.jpg Mijn achterburen: uitzicht vanaf het balkon, 2003

Mijn achterburen links.jpg Mijn achterburen: uitzicht vanaf het balkon, 2003

Alle rechten voorbehouden

10 reacties

Voeg je reactie toe
Diana Jongkind

Retiefstraat

Mijn vriend toen der tijd in de jaren 60 woonde daar met veel broers en zussen, ik heb daar heel wat mee gemaakt tot ruzie en plezier.Ik weet nog dat ik met een brommer van een buur jongen er een stukje op mocht rijden en ik heb niet goed gekeken of er iets achter op lag, nou dat merkte ik wel met een bocht nemen, er viel met een harde klap een tas met spullen op straat en iedereen hing uit raam en een man riep je lijkt wel een jongen, breek de boel niet af stomme griet. o wat heb ik gelachen.Nu woon ik al heel lang in Eindhoven, maar mis nog altijd de humor van Amsterdam.

Thea Botter -de Groot

Retiefstraat 33 hs

Ja ik woonde daar vanaf 1958 tot ongeveer 1970. Mijn vader had achter in de tuin een goudsmederij waar zo'n 12 man personeel gouden sieraden maakten. Omdat wij als een van de eerste telefoon hadden kwamen er veel mensen bij ons bellen. Ik kan mij herinneren de Spar de kruidenier met Ome Henk en tante Mien met hun kinderen MArian en Rik. Ook aan de overkant woonde "vieze miep" een zielig gezin met heel veel kinderen. Ook ene tante Ada kan ik me herinneren.
Bij de bevrijdingsfeesten die in de straat gehouden werden verzorgde mijn vader in het begin de muziek geloof ik. Om de hoek zat een herenkappertje die rattenkopjes knipte. Zijn dochter had een kapperszaak in de Pretoriusstraat. Kootje Prins de voetballer woonde in het zijstraatje op het speelpleintje van de retiefstraat.
Leuke tijd met veel herinneringen.

Bart van der laag

Re: Re: Jan Nieuwstad

Bart van der Laag:
Sins afgelopen zondag ben ik lid en dit verhaal van de achter buren is prachtig, ook de reactie's daarop. Ik woonde in de jaren '60 in de Retiefstraat 15 1 hoog, mijn vader was de behanger, en ging op school in de president Brandstraat "de Willem de Zwijgers"school. de namen komen we bekend voor.

Bart van der Laag

Re: Jan Nieuwstad

Jan Nieuwstad:
En ik heb daar dus gewoond in die Retiefstraat, op nummer 7 hs als ik mij goed herinner. Het was ongeveer 1953 en ik zat op de kleuterschool in de Willem Beukelstraat.
In de Retiefstraat woonde aan de overkant een doodgraver. Ook woonde er de toen bekendste soldaat van Nederland, nl. Joop de Knegt, zanger van het lied; ik sta op wacht.
Een andere bekende figuur was "Otto ondelbloekie" We zouden nu zeggen een mentaal gehandicapte die echter heel gewoon daar woonde en leefde.
Met de luilakviering werden aan de overkant de schuinsgeplaatste voordeuren door middel van een touw tussen de deurknoppen aan elkaar vastgebonden. En dan bellen maar vooral bij diegenen die de bel niet hadden afgezet. Daarna luilakbroodjes bij de bakker in de Cillierstraat.
Iedereen weet waarschijnlijk dat Rob de Nijs in de Linnaeusstraat woonde, vader had een autorijschool. Daartegenover was het politiebureau waar ten behoeve van toenmalige filmopnamen voor de film Ciske de rat de hoofdrolspeler de ramen van het politiebureau mocht ingooien.
Ook nog dichtbij, het Sportfondsenbad, bij ons consequent het 'spatbordenfonds' genoemd.

Sandra

Retiefstraat

Heb een paar jaar in de Retiefstrast gewoond. Zijn in 1974 verhuisd.

a.warmer

kapper willem op het pretotiusplein

bij die ouwe grijze man ging mijn vader en ik altijd naar de kapper.
ik ben geboren in de retiefstraat 47 3 hoog.

Ans Pruis

Joop vander Meulen

Ik ben zelf in 1946 geboren op het Pretoriusplein 5 , nu Steve Bikoplein.
Het kappertje zat op de hoek en heette Le Febre, ook wij werden daar geknipt.
Laatst ben ik nog even over het plein gereden, er is een herindeling van het plantsoen gekomen.
Een leuk verhaal over de Retiefstraat, toen kende je wel een aantal achterburen.
Ben in 1955 verhuisd naar Amsterdam Slotermeer.
Op het Pretoriusplein woonde wij in bij een oudere dame en in west kregen we een eigen woning, wat een weelde.
Maar ook in Oost liggen mijn roots, heb op school gezeten in de President Brandstraat (de Willem de Zwijgerschool).
Ik ben fan van Het Geugen van West, wist niet van het Geheugen van Oost van, dus mu wel.
Weer een fan er bij.

joop vander meulen

joop vander meulen

heb zelf op 24 ,3hoog gewoont vond het er mooi wonen in de retiefstraat dat was in de 70e jaren hep op de patrimonium school gezeten in de valkenierstraat timmermans opleiding er zat op de stiefbiko plein een oud kappertje daar werden we altijd geknipt toen heette het nog geen stiefbiko plein ik weet nog wel dat de naam verandert werd toen woonde we nog in de retief straat woon nu in friesland in zwaagwesteinde de groetjes van mij en bedankt voor deze mooie site

Ik heb je mooie verhaal gelezen

Retiefsstraat Amsterdam

Ik heb je mooie verhaal gelezen. Ik komuit drente maar in de jaren vijftig kwam ik vaak in de retiefstraat bij mijn oom en tante. Otto onderbloekie was mijn neefje. Altijd vrolijk ern blij ondanks zijn handicap. Ik herken veel dingen in dit verhaal.

Een bezoeker

Jan Nieuwstad

En ik heb daar dus gewoond in die Retiefstraat, op nummer 7 hs als ik mij goed herinner. Het was ongeveer 1953 en ik zat op de kleuterschool in de Willem Beukelstraat.
In de Retiefstraat woonde aan de overkant een doodgraver. Ook woonde er de toen bekendste soldaat van Nederland, nl. Joop de Knegt, zanger van het lied; ik sta op wacht.
Een andere bekende figuur was "Otto ondelbloekie" We zouden nu zeggen een mentaal gehandicapte die echter heel gewoon daar woonde en leefde.
Met de luilakviering werden aan de overkant de schuinsgeplaatste voordeuren door middel van een touw tussen de deurknoppen aan elkaar vastgebonden. En dan bellen maar vooral bij diegenen die de bel niet hadden afgezet. Daarna luilakbroodjes bij de bakker in de Cillierstraat.
Iedereen weet waarschijnlijk dat Rob de Nijs in de Linnaeusstraat woonde, vader had een autorijschool. Daartegenover was het politiebureau waar ten behoeve van toenmalige filmopnamen voor de film Ciske de rat de hoofdrolspeler de ramen van het politiebureau mocht ingooien.
Ook nog dichtbij, het Sportfondsenbad, bij ons consequent het 'spatbordenfonds' genoemd.