Joseph Mendes da Costa

Joseph Mendes da Costa werd op 11 april 1863 in Amsterdam geboren. Veel Amsterdamse gebouwen zijn versierd met beeldhouwwerken van deze invloedrijke beeldhouwer.

“Er zijn waarlijk grooten in ons volk. wier sterven niet tot droefenis stemt, doch tot dankbaarheid. Hun gansche leven is een dienen geweest en wat zij ons als onverwoestbare merkteekenen van hun gigantischen geest nalaten, geeft ons, die hen bewonderden, de gerustheid, dat zij, al heeft de geest hun lichaam verlaten, voort zullen leven tot in eeuwen, die na ons zullen komen.” Dit schreef Joseph Gompers na het overlijden van Joseph Mendes da Costa in het NIW van 28 augustus 1939. Joseph was op 20 juli 1939 overleden. Zijn vrouw, Hanna Jessurun de Mesquita, overleed in 1928.
Tot 1925 woonde en werkte hij in Laren. Daarna keerde hij terug naar Amsterdam. Hij ging wonen aan de Middenweg 134. Volgens de woningkaart huurde hij drie verdiepingen (huis en één en twee hoog). Vermoedelijk had hij hier ook zijn atelier.

In de tentoonstelling in het joods Historisch zullen alleen werken van en met dieren te zien zijn. Joseph Mendes da Costa heeft veel dieren afgebeeld. Vanwege deze dierfiguren ontving hij in 1914 zelfs een ere-doctoraat in de biologie van de Rijksuniversiteit Groningen.

Joseph Mendes da Costa was een belangrijke vertegenwoordiger van de zogenaamde 'Nieuwe Kunst", de Nederlandse variant op de art nouveau. Samen met architecten als Berlage en De Bazel en kunstenaars als Richard Roland Holst en Jan Toorop probeerden zij de dagelijkse woon- en werkomgeving van een passende, verantwoorde vorm te voorzien. De verschillende kunstvormen moesten daarbij vooral op de architectuur aansluiten. Mendes da Costa deed dat in de eerste plaats met monumentaal beeldhouwwerk, dat hij op en in tal van gebouwen in vooral Amsterdam aanbracht. (bron: Michel Didier! In het NIW van 16 september 1994)