REAKTIE OP DE BRIEF VAN DE PROJEKTGROEP OOSTERPARKBUURT d.d. 5.7.1985 BETREFFENDE DE BESTEMMING VAN 11 PANDEN IN DE OMGEVING VAN HET KASTANJEPLEIN (Opsteller: J. Hock).
Als men om de een of andere reden niet meer in zijn woning wil blijven (en vaak zal de reden zijn dat men een halve woning te klein vindt of omdat men in een andere buurt of stad wil wonen) zal men NIET stemmen voor onderhoud of een kleine beurt.
Maar het stemmen voor hoog nivoverbetering door een bewoner is een uitspraak die alleen serieus kan worden genomen als hij terug wil keren in het pand of in het kompleks. Want invloed uitoefenen op het lot van de achterblijvers/terugkerenden terwijl men zelf weg wil (en dus de konsekwenties van de beslissing helemaal niet hoeft te nemen) is erg onlogisch. Het is uiteraard begrijpelijk dat velen weg willen, maar de enige mogelijkheid daartoe die in deze procedure geboden wordt is stemmen voor hoog nivoverbetering. Dus degenen die juist niet meer geïnteresseerd zijn in deze plek en haar de rug toekeren bepalen nog wel even mee hoe de rest er nog vele jaren zal moeten doorbrengen. Dit lijkt me even absurd als wanneer degenen die voorgoed naar Australië of Canada emigreren bij hun vertrek nog even vastleggen dat de Markerwaard ingepolderd moet worden of dat Nederland uit de NAVO moet.
Als bijvoorbeeld bewoners van halve woningen weg willen moet hen daartoe de gelegenheid worden geboden. Maar men moet geen oneigenlijk gebruik maken van hun wens weg te willen (vaak voortkomend uit de verfoeilijke woningnood) door hen in deze procedure een uitspraak over de toekomst van het kompleks dat ze verlaten willen af te dwingen.
Kortom: tel alleen de stemmen van hen die voor hoog nivoverbetering stemmen, indien ze ook serieus van plan zijn terug te keren.