Bij de synagoge op de hoek van de Linnaeusstraat en de Polderweg hoorde ook een woonhuis. Daar woonde in de jaren veertig de familie Le Grand. Met de dochter des huizes, Hannie Le Grand, zat ik in het schooljaar 1944/1945 en het jaar daarna op de Vijfde Montessorischool in de eerste en tweede groep bij juffrouw Kruik (later als mevrouw Ambagtsheer hoofd van de Watergraafsmeerse Schoolvereniging). Op bijgaande foto staat Hannie op de achterste rij, zesde van links, met haar arm om mij (vijfde van links) heengeslagen. Zoals op de foto te zien is, deed Hannie haar naam Le Grand eer aan, want zij behoorde tot de grotere meisjes.
Vanaf de synagoge was het terrein tussen de Polderweg en het spoor nog onbebouwd. Daar werd na de oorlog jaarlijks een kermis gehouden. Het voorval dat mijn nichtje daar in de botsautootjes met een knal haar brilletje in kleine stukjes zag vallen, heeft bij mij een onuitwisbare indruk achtergelaten (evenals het schuldgevoel van mijn vader daarover). In het schooljaar 1950/1951 kwam ik dagelijks op de Polderweg, want toen was ik leerlinge van de Derde driejarige HBS. Mijn vader, Piet Sommeling, was daar toen aardrijkskundeleraar. Gelukkig kwam ik niet bij mijn vader in de klas. Dat hij en ik op dezelfde school waren, maakte me ongewild al ‘bijzonder’ genoeg.
Dit verhaal won de eerste prijs van een prijsvraag die het stadsdeel Oost/Watergraafsmeer in 2006 uitschreef, leverde veel verhalen op over de beide synagoges aan de Linnaeusstraat. De vraag was welk gebouw was afgebeeld (dat was de oude synagoge) en welke herinneringen mensen daaraan hadden.