Als kind vond Herman Mulder het heel normaal om in de slagerij van zijn ouders te moeten meehelpen. Het gezin woonde achter de winkel in de Van ’t Hofflaan. Op zaterdag was men ’s morgens om 5 uur al aan het werk. Herman begon dan om half 7 en maakte zich verdienstelijk door thee te zetten, de straat te vegen en later natuurlijk bestellingen weg te brengen op de transportfiets, met zo’n grote rieten mand voorop. Heel wat trappen is hij op- en afgelopen. Je ging eerst “horen” en daarna de bestellingen bezorgen. De klant was koning in die tijd. Zo kwam er bijvoorbeeld ’s zondags af en toe een vrouw op het raam tikken om te vragen of de slager maar even haar rollade wilde snijden!
Herman zat op de Prof. Pieter Zeemanschool, die vanwege de vele kinderen in de buurt al snel te klein was en een paar keer is uitgebreid met nieuwe lokalen. Daarna heeft hij de slagersvakschool gevolgd. Dat betekende één dag per week naar school en de andere dagen in de slagerij. Later heeft hij in Utrecht op de dagschool zijn slagervakdiploma’s gehaald.
In 1966 nam zijn 12 jaar oudere broer Jaap de slagerij over van zijn ouders. In 1971 kwam Herman erbij als mede-eigenaar en werd de zaak een VOF (vennootschap onder firma). Jaap stond in de winkel en Herman werkte achter in de slagerij. Zo had ieder zijn eigen taak.
Het was in die tijd eigenlijk vanzelfsprekend dat je het bedrijf van je ouders overnam. Of je het nou wilde of niet. Je voelde het als een plicht. Al heeft Herman er nooit spijt van gehad.
----------------------------------------------------------------------------
Voor nog een verhaal van slagerij Mulder ga naar
Vakmanschap is meesterschap.