Kerstmis

Door de straat klonk het dan: "Hazen en konijnenvellen".

Verteller: Rondje Oost, DSC00565 (800x600) Anneke Koehof
1 Fan
Indische Buurt

De Kerstviering in de jaren '50 was niet zo luxe als tegenwoordig...

 Dapperstraat hoek Domselaerstraat. Dapperstraat hoek Domselaerstraat.  Als er brand was kon je de brandweermannen aan een stang naar beneden zien glijden; ik maakte dan dat ik weg kwam!<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Dapperstraat hoek Domselaerstraat. Dapperstraat hoek Domselaerstraat. Als er brand was kon je de brandweermannen aan een stang naar beneden zien glijden; ik maakte dan dat ik weg kwam!
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Wat een verschil, de huidige Kerstviering met die van vroeger.
Tegenwoordig worden de winkels leeggekocht, het een nog duurder dan het ander.
Wij waren al zielsgelukkig met een kerstboom en daar lagen heus geen cadeautjes onder. Als er weinig geld was werden er wat takken achter de schilderijen gestoken, nog maanden later vonden we de dennennaalden, droog, scherp en verkleurd. 

Wat vond ik de kerstballen mooi, ik spiegelde me er in en kreeg een heel raar gezicht. De dingen in de kamer vervormden, je waande je in een sprookjeswereld. In de loop der tijden werden de ballen doffer en schilferde het bovenlaagje er af, maar als er een bal brak was het huis te klein.
Er brandden echte kaarsjes in de kerstboom, spannend maar gevaarlijk. Bij ons om de hoek, in de Karimatastraat, was eens een enorme brand, doordat de kinderen met kaarsjes hadden gespeeld.
Dat maakte op mij grote indruk en ik ben altijd bang gebleven voor uitrukkende brandweerauto's. Zo bang zelfs, dat ik als kind niet langs de brandweerkazerne in de Domselaarstraat durfde, alhoewel dat de kortste weg was naar Oma op de Kastanjeweg.
Mijn vader was elektricien en daardoor waren wij in de straat de eersten met elektrische kerstverlichting, door mijn vader gemaakt van witte elektrapijp met fietslampjes. Wij vonden het prachtig en we hebben ze nog jaren gebruikt, hoewel ze op den duur helemaal vergeelden en lang niet zo mooi waren als die van Philips.
Meestal aten we kip of rollade, toen nog een luxe.
Toch waren er wel mensen die wild aten, want 's avonds na het eten klonk het door de donkere, stille straten: “Hazen en konijnenvellen, hazen en konijnenvellen.”

 

Anneke Koehof 2010.

Alle rechten voorbehouden

2674 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Vrolijk Kerstfeest eigen foto

Vrolijk Kerstfeest eigen foto

Alle rechten voorbehouden

3 reacties

Voeg je reactie toe
Jan Staal

Brand in de Karimatastraat

Een late reactie, ik lees het nu pas. Maar je had het inderdaad goed, alleen was mijn vader geen zeeman ,maar Binnenvaart schipper. Dat vriendinnetje moet een van de dochters geweest zijn van de familie Servaas ,die woonden boven ons, fijne buren waren dat. Leuk dat je dat nog in herinnering hebt

 

Anneke Koehof

Kerstmis en brand in de Karimatastraat

Dat is ook toevallig dat je (mag ik 'je' zeggen, ik ben ook van '43) dit leest. Het heeft indertijd grote indruk op me gemaakt. Ik had in hetzelfde trappenhuis een vriendinnetje wonen, maar durfde er heel lang niet naar boven. Klopt het dat jouw vader zeeman was? Dat staat me n.l. bij, maar misschien heb ik het mis. En ik ben altijd bang gebleven voor brandweerauto's al heb ik tegenwoordig groot respect voor dit beroep.

J.B.Staal

Kerstmis en brand in de Karimatastraat

De herinnering van de brand in de Karimatastraat kwam weer helemaal terug.
Mijn jongere broertje, (ik ben van 1943) speelde inderdaad met een kaarsje met vermeld gevolg.
Tijdens de brand op 2 hoog, schuilden we bij buurman kruidenier Sterk.
Toen niet, maar nu leuk om weer terug te lezen