Onderduiken bij Aad

Verteller: Maurice Ferares. Maurice Ferares
Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Smitstraat, Transvaalbuurt

Mijn eerste onderduikadres was 'om de hoek'.

Smitstraat. Verkiezingsaffiches op de voorgevels van Smitstraat 39-41 (datering ca. 1930), van de R.K. Woningbouwvereniging Het Oosten. Er zijn verkiezingsaffiches van meerdere partijen! Bron: Beeldbank, Stadsarchief Amsterdam.

Smitstraat. Verkiezingsaffiches op de voorgevels van Smitstraat 39-41 (datering ca. 1930), van de R.K. Woningbouwvereniging Het Oosten. Er zijn verkiezingsaffiches van meerdere partijen! Bron: Beeldbank, Stadsarchief Amsterdam.

Alle rechten voorbehouden

De eerste bij wie ik terecht kon, was Aad Muller. Zij was getrouwd met een Duitse man die in het concentratiekamp Dachau bij Berlijn zat. Hij was voor de oorlog naar Nederland gevlucht en was in Amsterdam gearresteerd en afgevoerd naar Duitsland. Ik kende haar en haar man al van voor de oorlog. Haar man had namelijk een beenprothese. Die prothese was van leer en vandaar dat hij regelmatig bij ons over de vloer kwam. Mijn vader was schoenmaker en als het leer van de prothese gerepareerd moest worden, kwam hij bij mijn vader. Als kind vond ik het maar griezelig als hij met zijn beenstomp bij ons in de huiskamer zat te wachten tot mijn vader klaar was. Ik had het gevoel dat er iets met die fauteuil gebeurde als hij met die blote beenstomp zo op het pluche van de stoel zat. Voor de zekerheid wachtte ik altijd maar tot er een paar andere mensen op hadden gezeten voor ik er zelf weer op ging zitten.

Aad en haar man hadden twee kinderen, een jongen en een meisje. Ze had een uitkering van Sociale Zaken (voorheen: Het Gemeentelijk Bureau voor Maatschappelijke Steun) waarvan ze haar twee kinderen moest kleden en voeden. Daarbij kwam dat ik geen stuiver bezat op het moment dat ik onderdook.
Ik was net als haar man lid van de CPN (Communistische Partij van Nederland) en ik zat in het verzet. Onderdak bieden aan een partijgenoot die Joods was, was dubbel gevaarlijk.
Na een week zei ze dat zij uit verantwoordelijkheid voor haar kinderen mij niet langer in huis kon hebben. Ik had en heb daar alle begrip voor. Ik ben haar, en de vele andere mensen die mij hielpen, dankbaar. Zij was de eerste die mij in staat stelde te overleven door mij een onderduikadres te verschaffen.

Na de oorlog heb ik de CPN verlaten omdat zij kozen tegen de onafhankelijkheid van Indonesië en voor de monarchie!

Alle rechten voorbehouden

2305 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
Anneke

Onderduiken bij Aad

Ik kom uit een zeer links nest, mijn vader was lid van de CPN.

Met name de  C.P.N.  was fel tegen de oorlog in Indonesië en het uitzenden van onze dienstplichtige soldaten.

De CPN steunde juist de onafhankelijkheidsstrijd van de Indonesiërs, dat weet ik heel zeker!

En koningsgezind?  Nou, mijn vader niet. Voor hem was de dag na Koninginnedag juist belangrijk, nl. 1 mei, de dag van de arbeid!

 

Dit moet dus echt een vergissing zijn van de geïnterviewde.

 

Gerrit Herders

Is dit wel waar?

''Na de oorlog heb ik de CPN verlaten omdat zij kozen tegen de onafhankelijkheid van Indonesië en voor de monarchie!''

Ik ben in 1946 geboren en ik nooit anders gehoord dan dat de CPN de onafhankelijkheidstrijd van Indonesie (Sukarno) heeft gesteund (Weet dit trouwens zeker). Ook heb ik nog nooit gehoord dat de CPN voor de monarchie was. Wel dat ze het een niet belangrijk (doorslaggevend) argument vonden in de arbeidersstrijd (iets wat ik trouwens nog steeds vind.)

Graag zou ik van u willen horen waarom u dit vond.

Vriendelijke groet,

Gerrit

Rein Mulder jr

Rein Mulder 1927-2007

Mijn vader heeft door het grote gezin wat ze hadden samen met oudere broer stad verlaten,en uiteindelijk bij de boer aan de IJzel terecht gekomen boer Panhuis.Vond het boek in ringband map met passen weer eens gelezen en uitgever gevonden, pakkend boek over Amsterdamse Jongen in 1940-1945 samen met zijn boer aan de IJZEL waar zwaar werd gevochten om de bruggen,mijn vader is er overheen geglip tussen werklui die om vaste tijden werden over gebracht.2016 over 2 weeken eind april ligt hij overal.Toch zo blij en jammer dat mijn vader Rein Mulder het zelf niet meer kan beleven.in 5 jaar tijd 70 miljoen doden gruwelijk. 1940-1945 www.reinmulder.com