De onderduik en dokter Leisen

Verteller: Maurice Ferares. Maurice Ferares
Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
3 Reacties
Transvaalbuurt

Over mijn diverse onderduikadressen en de steun die ik van Dokter Leisen kreeg.

Afrikanerplein. Afgebeeld is het Afrikanerplein, gezien in noordelijke richting.<br />Deze foto is van 20 maart 1938 (ca.). Bron: Beeldbank, Stadsarchief Amsterdam.

Afrikanerplein. Afgebeeld is het Afrikanerplein, gezien in noordelijke richting.
Deze foto is van 20 maart 1938 (ca.). Bron: Beeldbank, Stadsarchief Amsterdam.

Alle rechten voorbehouden

Mijn eerste twee onderduikadressen waren zoals gezegd in de Smitstraat. Na de Noorderstraat ben ik in 1943 naar het Afrikanerplein gegaan. Daar kreeg ik o.a. bezoek van een broer van mijn moeder, oom David, die door de kampcommandant van Westerbork (Gemmeker) naar Amsterdam gestuurd was om materiaal te kopen voor een diamantslijperij. Lees het verhaal over mijn oom David, ga naar: Mijn Oom, David Soesan

Dokter Manie Leisen heeft mij gedurende de oorlog op al mijn onderduikadressen in Amsterdam zonder enige vergoeding verpleegd. Ik dacht namelijk om de zoveel tijd dat ik T.B.C. (Tuberculose) had van het altijd maar in huis zitten. Hij constateerde dan altijd dat er niets aan de hand was en dat ik zeker geen T.B.C. had. Hij is na de oorlog altijd mijn huisarts gebleven (tot aan zijn vertrek naar de Verenigde Staten). Wanneer hij precies naar de VS is vertrokken weet ik niet meer. In ieder geval heeft hij in 1968 mijn dochter verlost van mijn kleindochter.
Toen ik kort na de oorlog met mijn studie viool aan het conservatorium wilde stoppen, heeft hij alles gedaan om me ervan te overtuigen om door te gaan met mijn studie. Overal waar ik na de oorlog heb gewoond, kwam hij me bezoeken als ik ziek was. Toen ik eens ze weken ziek was, kwam hij iedere dag ver naar het Westen van de stad waar ik woonde om naar mij te kijken en koffie te drinken. Toen hij me vertelde naar Amerika te gaan, heb ik op mijn beurt getracht hem van dat voornemen af te brengen. Manie was een heel bijzonder mens.
In de VS heeft hij nog een pleegdochter aangenomen: Daatje Groen. Zij was in Amsterdam geboren op 15 maart 1934. Zij is in de VS, in Hillside, getrouwd met een mijnheer S. Wexler.

Alle rechten voorbehouden

1387 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
Eva Smit

dr. Leisen

ik (82) ben door dr.Leisen op de wereld geholpen. mijn moeder was een gescheiden vrouw en was ervan overtuigd dat ze onvruchtbaar was. ze werd verliefd op een weduwnaar met 3 zoontjes, ze trouwden, woonden in de van swindenstraat achter de winkel Romax -in lederwaren- en in 1939 werd ik geboren in het NIZ (vermeldt mijn geboorte-akte). ze was dus hardstikke vruchtbaar. beide ouders en twee oudste broers zijn verraden en vermoord in '43. mijn jongste broer en ik werden gered door de Ā verzetsgroep NV.

zo jammer dat ik dr. Leisen niet heb gezocht en kunnen bevragen over mijn stoere moeder Rosa Ourhaan, aan wie ik helaas geen enkele herinnering heb. evenmin aan mijn vader Louis, de vermoedelijk vrolijke frans, die bokste bij Ā ben bril.

Peter Louw

Dokter Leisen

Dokter Leisen was naast onze huisarts ookĀ arts en later voorzitter en erelid van het Centraal IsraĆ«litisch Ziekenhuis. Een huisarts van de "oude" stempel. Wist vaak al direct wat er aan de hand was. Dokter Emanuel Leisen was in de oorlogsjaren een van de Joodse arts-vrijwilligers dieĀ regelmatig met de trein van Amsterdam naar Kamp Westerbork reisden.

Zijn huisartsenpraktijk had hij aan de Pretoriusstraat 57. Zijn eerste vrouw stierf kort na hun huwelijk. Later is hij in 1938 in Londen hertrouwd. Mede door dit huwelijk heeft hij mogelijk de oorlog overleefd. Dokter Leisen is in 1978 via BelgiĆ« naar AmerikaĀ geĆ«migreerd. Hij is op 77 jarige leeftijd in 1983 in New Jersey te Amerika overleden. Zijn ouders zijn beide in 1943 te Sobibor vermoord.

Roely van der Veen

dokter Leisen

Dokter Leisen was ook de huisarts van ons gezin. Volgens mij is hij eind jaren zeventig naar de Vs geƫmigreerd, waar zijn kinderen woonden. Daar heeft hij ook als arts gewerkt. In de jaren negentig is hij daar overleden, dacht ik.