We lopen langs de Amstel naar Pieter's verjaardag en voor wat hout. Onderweg kopen vader en moeder in een slijterij een fles Bols jenever, vruchtendrank en een Grolsch Superbier. Als we aankomen zijn Pieter en Martien bezig met eten maken. Vader en ik nemen vast een borrel.
Pieter vindt pas tijd als wij aan de tweede toe zijn. Op deze 31ste mei is de vloer bij de kachel met fijn zand bebloemd. Het zand is nog van de oude man die hier woonde. Vader, moeder en ik gaan met een kaarsje naar de bovenverdieping, maar we vinden daar geen geschikte lange planken. Drinken er nog één als Ollie in veel wijde kleren met d'r hond Smoggy komt.
Moeder daalt af de tuin in, waar Pieter met verschillende deuren tafels heeft gemaakt. Als moeder terug omhoog komt, roept Pieter: `Kom toch kijken!' Ik en vader, in de voorkamer, verwachten niet veel bijzonders en inderdaad: Pieter uit zijn verwondering over moeder. Zijn ouders waren reeds bang op de veranda ("Zakt ie niet door?").
Na de vensterbanken omhoog en de spijkers eruit gehaald te hebben, komen Dick en Joke, zuster + man, broer + vriendin, en gaan wij weg. Het is ver lopen met
planken. Vader kàn het, al is hij moe als we thuis zijn, maar hij is er met een
pilsje meteen overheen ("Vocht verhelpt!").
Ik ga op de fiets terug en neem een extra trui mee. Lex en Lonneke, Engelhard en Ineke; we wennen met wijn. Het eten nemen we mee de trap af. Er staat alleen een drinktafel met bier in de tuin. Ik zeg Engelhard dat hij er goed uit ziet. En wat ziet het eten er goed uit! Nu ik dit schrijf, voel ik honger….