We wonen in de Wagenaarstraat 39 - 1 hoog. Op 2 - hoog wonen Rob en zijn vrouw Ria. Ze zijn van de onverdunde volksklasse. Dus erg hartelijk en meelevend met elke gebeurtenis in het leven van hun buren. Hele lieve mensen. Hij werkt bij de Rijkspostspaarbank, later de Postbank en nu weer ING, en god mag weten wat straks weer. Ooit kwam de Gemeentegiro daar ook weer in.
Hoe het ook zij, in onze gesprekken bekent hij mij dat zijn carrière bij de bank ernstig bedreigd wordt door zijn onkunde in rekenen. Dat lijkt mij ook een bijna onneembare hindernis wanneer men wat hogerop wil komen in het bankwezen. Ik nodig hem uit om bij mij bijles te nemen. Want ik ben dan wel medisch student maar ik heb een hang naar cijfers en naar rekenen, waardoor ik later de medische epidemiologie in ga, het vak van de rekendokters.
Een aantal avonden brengen we samen door met rekenlessen. Een percentage berekenen, een getal delen op een ander getal, een vermenigvuldiging. Het wordt echt geen succes. Laat staan dat een wiskundige vergelijking met onbekende elementen ooit tot een oplossing zal komen. Het kost me tijd om toe te geven dat zijn onvermogen plus mijn onkunde tot overdragen niet tot een succes zullen leiden.
Ik vraag mij af hoe het Rob thans vergaat. En zijn vrouw. Zijn ze nog bij elkaar? En kan hij intussen rekenen (op wat of voor wat?). Het is vreemd in een stad zo groot als Amsterdam of groter. Zo ben je intiem met mensen in je omgeving en zo is er een verlies van contact.
Rob kon (in die tijd) moeiteloos de gegevens van mijn bankbestand lezen, naar zijn eigen mededelen. Ik mag hopen dat thans mijn gegevens beter beschermd zijn dan dertig jaar geleden.