Diemerzeedijk (3)

Deel 3 van 3 verhalen over de Diemerzeedijk

Verteller: Pieter Bol
Auteur: Pieter Bol
3 Reacties
Zeeburgereiland & Diemerzeedijk

Waar Rembrandt’s gezicht op Durgerdam voorgoed verpest is door het gedrocht IJburg.

IJburg in aanleg. 2000<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

IJburg in aanleg. 2000
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Alle paradijzen aan de rand van Amsterdam, die grote stad, lijken gedoemd te zijn ooit te verdwijnen. De lusthoven waar we in de 17e en 18e eeuw genoten van de zuivel uit de weiden die Amsterdam omringden, zijn weg. Zoals aan de Overtoom (“Drinken we zoete melk met room”) en aan de Plantage en in de Roomtuintjes (de naam zegt het al). En in deze verzameling schreef ik al eens over de verlaten volkstuinen in de Watergraafsmeer en de verloren rust in het Oostelijk Havengebied.

Ook de Diemerzeedijk komt aan de beurt. De landhonger van de stad gaat zover dat ze weer eens water tot land wil maken. Het geplande IJburg rechtvaardigt men door verwijzing naar de Westelijke en Oostelijke eilanden, 17e eeuwse artifacten. Maar dit gaat – letterlijk – wel heel ver. Het in te nemen watergebied en aangrenzend kustareaal is in natuurrijkdom en als landschap heel waardevol. In een referendum stemt de bevolking voor het merendeel tegen deze uitbreiding, maar door een rekentruc weet men de plannen toch door te zetten.

We beseffen dat de ongetemde weelde van de dijk slachtoffer zal worden van de vertrutting die overal in Nederland plaatsvindt wanneer ambtenaren achter hun schrijftafels een net en ordelijk ‘recreatieoord’ willen scheppen. Ze hebben de wildste plannen. Niet alleen zullen diepe damwanden de gifbelt omringen, maar deze incomplete doos zal een bodem krijgen. Diep gestoken elektroden zullen met megavermogens aan stroom het zand op vele meters diepte laten verglazen en zo de omsluiting van het gif voltooien.

Maar dat is toch wel al te duur. Dus nu volstaat men met een laag gehouden grondwaterstand. Ik heb er tijdens en na de werkzaamheden nooit meer een voet gezet. Van anderen weet ik dat er weer eens een Nederlands ‘natuurpark’ gecreëerd is. Waar Rembrandt’s gezicht op Durgerdam voorgoed verpest is door het gedrocht IJburg.
------------------------------------------------------------------------------
Zie ook verhaal "Diemerzeedijk nr.1"
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/23135

en "Diemerzeedijk nr. 2"
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/23159
----------------------------------------------------------------------------

Alle rechten voorbehouden

3427 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Verbranding chemisch afval. 1962<br />Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam.

Verbranding chemisch afval. 1962
Foto: Beeldbank Stadsarchief Amsterdam.

Alle rechten voorbehouden

3 reacties

Voeg je reactie toe
Leo Zoetemeijer

Feit en fabel

Diemerzeedijk, zwaar vervuild gebied. Feit en fabel, ten noorden van de dijk hebben mensen gestort wat God verboden heeft. Ten zuiden van de dijk is tuinaarde afgegraven. 3x Per jaar bemonsterd om aan te kunnen tonen dat het de meest schone grond van Amsterdam was. Die grond kwam oorspronkelijk uit het Amsterdam-Rijnkanaal ontstaan in de jaren '30.
Voor de sanering van het stort kwamen hier de meeste ringslangen voor. De sanering heeft de leefomgeving drastisch en langdurig veranderd waardoor het slangenbestand is gedecimeerd.
Sluipgang Diemerzeedijk: Vanaf het stort tot de Diemerdammersluis ligt de weg onderlangs de dijk. Zo konden soldaten vroeger in de luwte van de dijk fort Diemerdam benaderen. Na de sanering is een fietspad op de dijk aangelegd waardoor dit stukje cultuurhistorie verloren is gegaan.
Een klein deel van de gele muur waar de Durgerdammers vroeger ieder voorjaar op uit keken is gered en uitgeplant nabij de Diemerdammersluis.
Er woont een voormalige beroepsvisser. Deze is er mee gestopt omdat hij inmiddels in de tachtig is en niet omdat er een aantal kilometers verderop in de jaren '70 vuil is gestort en verbrand.
Nu de Oostelijke Ontsluiting IJburg (OOIJ) gereed gaat komen moeten buurtgenoten 12 in plaats van 2 kilometer rijden om elkaar te kunnen bereiken.
In het pad van de Diemerzeedijk zitten enkele zeer gevaarlijke kabelsleuven waar je als fietsen lelijk je nek over kan breken. Stadsdeel Oost doet daar al jaren niks aan. Ze wachten tot het kalf verdronken is. Vervelend voor het slachtoffer.

Cor groeneveld

Diemer zeedijk: Vuilstort.

De Merwede dijk , tussen de rijdende ponten, was vroeger de plaats waar mensen uit de Indische buurt zich te goed deden aan de zon en zwem partijen. Regelmatig werden we verzocht door de waterpolitie om te verdwijnen uit de Merwede. Omdat er rijnaken ( grote vrachtschepen) met gif gelost moeten worden,daarom moesten de zon aan bidders verdwijnen. Als men weet wat daar is gestort, vergaat je het lachen.

kees witteman

diemerzeedijk

Ik ben in 1954 geboren op de overdiemerweg 19 in diemen.
Tegenover de diemerzeedijk.
Vanaf mijn vroegste jeugd herinner ik me de vuilverbrandingen op de Diemerzeedijk, eerst branden ze wanneer ze maar wilden en kwam het vaak genoeg voor dat het hele huis omringd was door vette zwarte rook, ook als ze niet branden en de wind was onze kant op dan kon je die weeïge geur ruiken.
Later mochten ze alleen branden als het weerbericht aangaf dat er een niet veranderlijke wind het ijsselmeer op was.
Het was trouwens wel een spectaculair gezicht die dikke zwarte rookwold die daar omhoog ging, af en toe hoorde een knal en dan kon je zo'n 200liter vat tientallen meters de lucht in zien gaan.
Later hoorde ik dat ze ook vaten met dioxine houdende stoffen hebben verbrand, waarbij de dioxine waarschijnlijk in het slib op de bodem van het ijmeer is neergeslagen.
Ik weet ook nog dat er een palingvisser woonde die steeds meer palingen met enge gezwellen ving. Hij is maar gestopt.