Oost inspireert tot...

Verteller: Laurens Windig
Indische Buurt , Oosterparkbuurt

Herinneringen aan zijn jeugd hebben Laurens geïnspireerd tot gedichten. Hij vindt dat hij een heerlijke jeugd heeft gehad, ondanks het feit dat hij als baby getroffen werd door polio , waar hij een "slecht been" aan overhield.

Jodenmanussie Foto van Henk Vittali uit de jaren 1943/1953. De middelste jongen lijkt op Laurens

Jodenmanussie Foto van Henk Vittali uit de jaren 1943/1953. De middelste jongen lijkt op Laurens

Alle rechten voorbehouden

SPELEN BIJ DE DODEN

de boterbloemen
bloeiden mooi
rond de zerken
van het oude en verlaten
Jodenmanussie

wij mochten hier
niet komen
er lagen doden
zacht te rusten

wat trok ons toch
naar deze fijne plaats?
waar wij gelukkig waren
in ons kinderparadijs!

KRAMATWEG

ik ruik de geuren
uit mijn jeugd als ik
mijn grond, mijn weg
mijn straat opslurp
waar ik geboren ben
als in een bange droom
blik ik terug naar
mijn huis dat is verdwenen

ja, toen al
heb ik er schreeuwend
van gedroomd

het zweven
tussen het verleden
en de ware werkelijkheid
houdt op en stort ik terug
naar de vergane grond

dag buurvrouw
dag buurman
dag kruidenier
dag schilleboer

dag groenteman
dag vuilnisman
dag mattenklopster
dag ijscoman

dag kille dode straat van nu
warmte uit mijn jeugd

Alle rechten voorbehouden

1750 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 De voormalige Joodse Begraafplaats aan het Flevopark.<br />Foto september 2010

De voormalige Joodse Begraafplaats aan het Flevopark.
Foto september 2010

Alle rechten voorbehouden
Ingang Jodemanussie rond 1943 tot 1953

Ingang Jodemanussie rond 1943 tot 1953

Alle rechten voorbehouden
Kramatweg naar de Sumatrastraat rechts

Kramatweg naar de Sumatrastraat rechts

Alle rechten voorbehouden

2 reacties

Voeg je reactie toe
Laurens Windig

Foto's door mij gemaakt en bewerkt

Deze foto's zijn door mijzelf: gemaakt en bewerkt i.p.v Marella Karpe: een foutje dus!

Met vriendelijke groet, Laurens Windig

hans m van der sluijs

de buurt

geboren in oost en er 18 jaar gewoonten van alles mogen beleven,
spelen op de insulindeweg en naar het flevopark 1 kilometer lopen.
een jeugd die fijn was en een buurd die mij veel heeft gegeven
en als je dan die kilometer had afgelegd dan kwam je in het park groot en mooi een wereld ging voor je open.
gewoon alles dien het 5 centenbadje de schreeuwende grote brede badmeesster die je waarschuwde ik hou je in de gaten,
het gescheiden zwemmen jongens en meisjes appart stiekem bij de schutting met ze praten.
ben er laatst geweest veel is er inmiddels gesloopt ,
heb de buurt weer even geproeft en er door gelopen ik weet het niet het hart is weg een andere buurt gewonden en veel meer weg als en minder markante dingen over maar veel meer weg als ik op had gehoopt.
waar zijn al die oude gebouwen de kerk het klooster de school waar in het oude wer het abotior elleen de poort mocht blijven bestaan.
maar goed ik ben een grote vent en mijn buurt is niet meer ben maar gewoon weer weg gegaan maar geloof mij vrij ik mis in die buurt nu heelveel en heb in mijn hart een traan
©2010 h.v.d.S