Een wagenpark van drie auto's

1 Fan
Middenmeer, Linnaeusparkweg

Aan de overkant stond de kever van de heer Duivens.

De Linnaeusparkweg in 1955 De fietsenstalling was niet, zoals Wiebe van der Schaaf eerder schreef, op een van de hoeken van de Linnaeuskade, maar op de Liinaeusparkweg nr. 12 gevestigd. Je ziet het bord STALLING prachtig aan de gevel naar buiten steken. De geschilderde rijwielen waren inderdaad met zwarte verf op de muur geschilderd terzijde van de stoep. Ik heb daar mijn jonge jaren boven gewoond en liep dagelijks meerdere keren tussen de geschilderde fietsen heen en weer. Op de foto ben ik de auto van Ome Piet aan het poetsen; een wekelijks ritueel. Verderop is meneer Botman bezig zijn auto te wassen en aan de overkant staat de kever van de heer Duivens. Zo, dat was dan bijna het hele wagenpark van ons stukje Linnaeusparkweg rond 1955. Helaas staan er tegenwoordig wel wat meer auto's en is ook het middenpad niet meer wat het geweest is. Een pad tussen de rijwegen door dat doorliep van de Linnaeuskade tot aan de peperbus aan de Hogeweg. Prachtige bomen sierden dit stuk straat.<br />De stalling is tegenwoordig een "stalling" voor kindertjes geworden en Ome Piet zit inmiddels in het Dreeshuis. Zelf ben ik thans ook bijna 65 jaar en alweer een 55 jaar ouder dan op de foto. Het was een mooie straat in een fijne buurt. Foto: Wiebe van der Schaaf: "Je ziet het bord STALLING prachtig aan de gevel naar buiten steken. De geschilderde rijwielen waren inderdaad met zwarte verf op de muur geschilderd terzijde van de stoep. De stalling is tegenwoordig een "stalling" voor kindertjes geworden." Met op nummer 12 de fietsenstalling en Wiebe van der Schaaf voor de deur.

De Linnaeusparkweg in 1955 De fietsenstalling was niet, zoals Wiebe van der Schaaf eerder schreef, op een van de hoeken van de Linnaeuskade, maar op de Liinaeusparkweg nr. 12 gevestigd. Je ziet het bord STALLING prachtig aan de gevel naar buiten steken. De geschilderde rijwielen waren inderdaad met zwarte verf op de muur geschilderd terzijde van de stoep. Ik heb daar mijn jonge jaren boven gewoond en liep dagelijks meerdere keren tussen de geschilderde fietsen heen en weer. Op de foto ben ik de auto van Ome Piet aan het poetsen; een wekelijks ritueel. Verderop is meneer Botman bezig zijn auto te wassen en aan de overkant staat de kever van de heer Duivens. Zo, dat was dan bijna het hele wagenpark van ons stukje Linnaeusparkweg rond 1955. Helaas staan er tegenwoordig wel wat meer auto's en is ook het middenpad niet meer wat het geweest is. Een pad tussen de rijwegen door dat doorliep van de Linnaeuskade tot aan de peperbus aan de Hogeweg. Prachtige bomen sierden dit stuk straat.
De stalling is tegenwoordig een "stalling" voor kindertjes geworden en Ome Piet zit inmiddels in het Dreeshuis. Zelf ben ik thans ook bijna 65 jaar en alweer een 55 jaar ouder dan op de foto. Het was een mooie straat in een fijne buurt. Foto: Wiebe van der Schaaf: "Je ziet het bord STALLING prachtig aan de gevel naar buiten steken. De geschilderde rijwielen waren inderdaad met zwarte verf op de muur geschilderd terzijde van de stoep. De stalling is tegenwoordig een "stalling" voor kindertjes geworden." Met op nummer 12 de fietsenstalling en Wiebe van der Schaaf voor de deur.

Alle rechten voorbehouden

Ik heb mijn jonge jaren boven de fietsenstalling gewoond op Linnaeusparkweg 12.Jarenlang heb ik op mijn vrije woensdag- en zaterdag middag gewerkt in die stallling van Ome Piet de Bray. Op de foto ben ik de auto van Ome Piet aan het poetsen; een wekelijks ritueel.De banden moesten worden opgepompt en het water in de radiator en de olie werden gecontroleerd. De auto was een Opel Olympia. Verderop is meneer Botman bezig zijn auto te wassen. En aan de overkant staat de kever van de heer Duivens.De heer Bangma op nummer 9 had een Mercedes en mijnheer Pameijer op nummer 8 een kever. Dat was dan bijna het hele wagenpark van ons stukje Linnaeusparkweg rond 1955.
Helaas staan er tegenwoordig wel wat meer auto's en is ook het middenpad niet meer wat het geweest is. Een pad tussen de rijwegen door dat doorliep van de Linnaeuskade tot aan de peperbus aan de Hogeweg. Prachtige bomen sierden dit stuk straat.We speelden op het middenpad slagbal met rondjes, soms verdween de bal dan wel eens door het raam.En niemand die het gedaan had natuurlijk! Door de week kon je tussen de midsdag niet spelen op het stuk ter hoogte van nummer 7 want daar was een school gevestigd voor wat moeilijker op te voeden meisjes. Ik weet nog wel dat er een stevige meid bij liep met lange donkere krullen, die altijd rond rende met een ander meisje op haar rug. We noemden haar 'het paard', ik denk niet dat zij ooit geweten heeft dat ze die naam in de buurt verdiend had met haar gehos. We deden altijd 'belletje trek' bij die school,want die bel; klonk zo mooi luid. Een keer had ik mij niet snel genoeg uit de voeten gemaakt en werd in de kladden gegrepen door een juf die me dreigend toesprak

De stalling is tegenwoordig een "stalling" voor kindertjes geworden en Ome Piet is 93 jaar geworden. Zelf ben ik thans ook bijna 65 jaar en alweer een 55 jaar ouder dan op de foto. Het was een mooie straat in een fijne buurt."

Alle rechten voorbehouden

2021 keer bekeken

5 reacties

Voeg je reactie toe
Erik Verhoeven

Lagere school klasgenoot

Hoi Wiebe,

 

Leuk om je verhaal te lezen. 

 

Gr. Erik VERHOEVEN 

Katja Brinkman

Nummer 122

Ik woonde in de Linaeusparkweg nr. 122 boven. Ook naast een fietsenstalling. Die was op nr 120. Ik ben er in 1959 komen wonen en mijn vader had een Volkswagen kever en in 1961 een Mercedes 220S. Ons huis had 4 etages, waarvan wij de 2 bovenste bewoonden. Beneden ons woonde de familie Rauwerdink. Meneer was accountant met kantoor aan huis. als ik 'smorgens naar school ging haalde de fietsenmaker mijn fiets uit het bovenste rek en zette hem er 'smiddags weer in. Toen ik groter was moest ik het zelf doen. Dat was best zwaar.

A. Plantinga.

fietsenstalling

De fietsenstalling was er reeds in de jaren rond '42 en de frontale fietser die aan beide zijde v.d. stalling op de muur waren geschilderd met de koplamp van lichtgevende verf waren van mijn hand.
De man die toen de stalling dreef was Nico die ik toen mocht helpen met kleine reparatie,s. Het artikel over de foto bracht zoveel herinneringen boven dat ik er wel een boek over kan vullen , van 1939 t/m de jaren "'60 woonde ik op de bredeweg 2 na velen jaren w.o. 15 jaar spanje zitten we al weer 7 jaar in Friesland maar de tijd in de Meer voor al uit de oorlog beheerst nog steeds mijn gedachten. Een paar jaar geleden heb ik in Israel nog een t.v. interview gegeven over die tijd in de Meer en alle gevolgen nadien. Het is geweest verleden tijd " Maar wie de geschiedenis niet kent zal haar opnieuw moeten beleven."

Reina Geukens de Bray

wagenpark van 3 auto's

Mijn naam is Reina de Bray ik ben een nichtje van Piet de Bray. Ik vind het leuk om zijn naam te lezen in dit artikel. Mijn vader is Dirk de Bray hij had samen met zijn broer Leen de Bray een transportbedrijf aan de Valentijn kade.Ze zijn beiden al enige jaren overleden.
Ome Piet was getrouwd met tante Bep. In mijn ogen een echte dame. Ze hadden samen een dochter Marijke. Ik ben benieuwd hoe het met haar gaat.De Lineusparkweg was vroeger inderdaad een hele mooie straat. Ik vond het heel leuk om er nu nog iets van te kunnen lezen.

Bert van Wieringen

Vriend van Jelle

Mijn naam is Bert van Wieringen. Ik woonde zelf op nr 4 op 1 hoog boven de fam Kat en was jaren lang de vriend van Jelle de Bray, kan mij nog wel herrinneren dat ome Piet altijd Opel reed . Ook ben ik nog jaren bevriend geweest met de neven van Jelle (Leo en Rene) Toen wij zijn verhuist naar Zaandam zijn wij elkaar uit het oog verloren.