Drie werkplekken in Oost

Verteller: Roland van Balen
1 Fan
Indische Buurt , Oostelijk Havengebied, Oosterparkbuurt, Timorplein

Roland heef "eigenlijk niets" met Oost, toch heeft hij er op 3 locaties gewerkt. In Oost viel hem wel een aparte sfeer op; "je kon er iets van het verleden proeven, er stonden afgedankte spoorwagens en er lagen hopen steenkool op de Rietlanden. Het had iets lugubers."

 In juni 2008 genomen foto van Roland voor de laatste hijskraan die nog staat op het KNSM eiland

In juni 2008 genomen foto van Roland voor de laatste hijskraan die nog staat op het KNSM eiland Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

Een zekere onrust zit er in bij Roland van Baal; hij zwierf - al dan niet zeevarend - over de wereld, begon diverse opleidingen en werkte vanaf zijn 15e jaar in een bonte diversiteit van beroepen. Op zijn 41e kwam hij bijvoorbeeld terecht in de bronsgieterij van zijn neef op het voormalige KNSM-eiland. Het gebied was door de kraakbeweging ontdekt, een vrijgevochten gemeenschap van binnen- en buitenlandse kunstenaars, stadsnomaden en verwarde geesten streek neer in en buiten de enorme loodsen. Er waren zelfs mensen die in de hijskranen huisden. "Een dubbeldekkerbus, woonwagens, een paar caravans en zelfs een wigwam stond er. Allemaal leuk in de zomer, maar 's winters was het een gevecht tegen de kou. Kachels bouwen was het favoriete gespreksonderwerp". Met vuur werken boeide Roland aan het werk bij zijn neef die zelf een smeltkroes had gebouwd. Roland maakte de wasvormen van gips en kippegaas waar het brons in werd gegoten, nadat het brons was afgekoeld werd de pakking eraf gehaald en het brons met slijptollen bewerkt. Het was leuk werk, maar het bracht niet veel op, dus ging Roland een opleiding doen voor ofsettdrukker.

Hij kwam terecht bij de huisdrukkerij van het Tropenmuseum en van daar uit ging hij werken in het depot van het museum; voorwerpen opzoeken, helpen met inrichten en afbreken van tentoonstellingen e.d. Roland had het naar zijn zin, maar helaas, het werk was op uitzendbasis en toen zich een vacature voordeed voor een vaste baan bij de bibliotheek van het museum meldde hij zich daar in de hoop - eenmaal een vaste aanstelling op zak - in het depot terug te keren. Jammergenoeg uitte hij dat plan hardop en liet merken dat hij het werk in de bibliotheek niet leuk vond voordat de proeftijd voorbij was. Tot zijn spijt liep daarom in 1993 het werk in het Tropenmuseum af.

In 1996 begon Roland aan zijn 3e baan in Oost, conciërge van de lerarenopleiding aan het Timorplein. Er werden leraren voor de Hotelschool opgeleid, er waren laboratoria en keukens, een bar en een uurtrestaurant. Het fascineerde Roland om te zien hoe alles vervaardigd werd. Maar na een jaar kwam degene wiens baan hij verving weer terug. Exit Ronald.

Alle rechten voorbehouden

2570 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Foto van school, nu jeugdherberg, op het Timorplein .Foto juni 2008 Foto van school aan het Timorplein, nu een jeugdherberg. Foto juni 2008

Foto van school, nu jeugdherberg, op het Timorplein .Foto juni 2008 Foto van school aan het Timorplein, nu een jeugdherberg. Foto juni 2008 Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden
Nostalgisch bezoekje aan KNSM eiland Juni 2008 staat Roland bij de hijskraan,waar ooit iemand woonde in de periode dat het KNSM eiland een plek was voor krakers,stadsnomaden en artiesten

Nostalgisch bezoekje aan KNSM eiland Juni 2008 staat Roland bij de hijskraan,waar ooit iemand woonde in de periode dat het KNSM eiland een plek was voor krakers,stadsnomaden en artiesten Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

2 reacties

Voeg je reactie toe
mjmullervan groen

het was zeker luguber

ik kan het niet nalaten nogmaals te reageren op Ronald zijn verhaal Ronald ,op die school op het Timorplein heeft mijn man nog zijn opleiding gehad als Timmerman , waar hij veel later zijn vruchten van heeft geplukt ,,Hoofduitvoeder in de Bouw Zijn monumenten staan nu overal in de stad , waar ik ook weer trots op ben ,
ook hij ging graag mee naar boord ,de havens hadden ook zijn bewondering . die kraan waar Ronald voor staat op de foto,heeft ook voor ons een grote betekenis, ja ik weet en besef heus wel ,dat niet alles roze geur en maneschijn in de havens was .
niets is er volmaakt toch???
maar als wij met de boot in Amsterdam aan kwamen ,kwamen wij thuis / de stad bruisde / de mannen hadden werk ...
aan de situatie van nu moet ik nog steeds wennen.

mjmullervan groen

het ging allemaal voorbij

hoe ouder men mag worden ,hoe meer komt men tot de conclusie niets blijft zo als het nu is ,maar het verhaal van Ronald boeide mij wel / zelf heb ik als dochter van een NRM kaptein ,de glorie tijd van de havens mee gemaakt en het deed mij ongeloofelijk veel pijn ,toen ik er weer eens kwam ,om te zien wat voor puinhoop de mens ervan had gemaakt ,ja sorry hoor
ik zelf denk graag en met liefde aan de oude tijd terug /nu.....
daar kon echt alles uitgehaald en bedacht worden ,hoe kon een zo.n belangrijke firma economie,s ten gronde zijn gegaan ,wat
een grote rotzooi hadden mensen ervan het terrein gemaakt

geniet van je vrijheid , was dat hun uiting ?
neen ,dan zag ik veel liever de schepen en het werk heb nu mijn troost met mooie foto,s uit die glorie tijd van Amsterdam