In eigen geweten ligt de hoogste beslissing. Ode aan mijn moeder.

Mijn lieve moeder is een KAPPELHOF, naam van mijn grootmoeder van moeders kant. Een zeldzame Noord-Hollandse naam. Mijn grootvader, Jan van Huijstee, verloor zijn vrouw Elisabeth, Franscisca, Beatrix Kappelhof in 1911. Er waren 4 dochters Bea, geboren in 1904, Co, Greet, To. Hij hertrouwde in 1913 met Bernardina Prins en uit dit huwelijk zijn 8 kinderen geboren.

Omstreeks de jaren twintig - misschien in 1922 - op verzoek van haar tweede moeder- verliet mijn moeder Bea het ouderlijk huis in de St.Janstraat in Laren. Met de Stoomtram vertrok zij naar Amsterdam. Na de eerste wereldoorlog in de loop van 1919 herstelde de scheepvaart. Daardoor kreeg zij snel werk bij het brengen van scheepsbrieven naar vertrekkende schepen. Met het verdiende geld huurde zij een woning aan de Ceintuurbaan 191- 3 hoog*. Vol ambitie begon zij een avond-studie-handelscorrespondentie frans, duits en engels. Nog niet daarin gediplomeerd maar met aangeschafte, dikke woordenboeken* kreeg zij weldra een goede baan. Moeder had een feministische aard door karakter en omstandigheden.

Streng voor zichzelf vertelde zij me eens: 'Ik was zo moe van werk en studie dat ik soms moest rusten op de stoeprand van de Ceintuurbaan alvorens de 3 trappen op te kunnen.' Na enige tijd woonden ook haar 3 jongere zusjes bij haar. In 1929 nam zij bovendien het zoontje Charletje Hamelynck van Marietje, haar weduwe-tante, zus van haar vader, in huis op. In die tijd bezocht zij weer in goede vrede vaak het ouderlijk huis in Laren. Te dorp ging toen het praatje dat zij ongehuwde moeder was, reden waarom ze in Amsterdam woonde, wauwelde men.

Mijn zachtmoedige toch streng en rechtvaardige moeder en mijn beminnelijke, vrolijke, zeer sportieve vader, natuurliefhebber Henk Schrijver, trouwden november 1935. De tweede wereldoorlog was donker en hongerig. In 1950 stierf mijn broer geboren in 1937 in Utrecht aan tuberculose. Ik was nog geen 12 jaar. Voor mijn ouders een moeilijke tijd natuurlijk. Gedurende haar leven deed mijn moeder veel sociaal werk onder meer bij de reclassering. Haar spreuk was: 'In eigen geweten ligt de hoogste beslissing'. Ook was ons huis aan de Tolsteegsingel in Utrecht een praathuis, waar familie en vrienden kwamen om raad en optimistische steun te ontvangen van moeder Bea. Haar halfzusjes en -broers, zusjes en ook buren en vrienden. Later werd haar tweede moeder opgenomen in huize Theodotion te Laren en mijn moeder bezocht haar wekelijks. En de bekendste, naar zin zoekende persoon, schrijver van 'De lege spiegel' wilde eind jaren zestig, een paar keer per maand een gesprek met haar. Schrijver Janwillem van de Wetering kwam meestal op zondag en praatte dan graag met mijn vader over onze schilderachtige tuin. Wat had ik een fijne ouders, geweldig.

Mijn moeder hielp mij twee dagen in de week met BORDUUR BOUTIQUE BERNARDINA***. Op hoge leeftijd verhuisden mijn ouders zelfs naar de Pretoriusstraat. Vader stierf in 1974 en Moeder in 1987.

geschiedenis:

***   Champagne-voor-de-Borduur-Boutique-Bernardina

- oude foto uit Stadsarchief  

- 'De lege spiegel' 1971  van Janwillem

- 1922: Eerste vrouwen-stembiljet voor land-verkiezingen.

- Bea Schrijver-van Huijstee gestorven te Amsterdam op 27-11-1987

citaatrecht / rechten voorbehouden