Frits Slicht
De ambtenaar die Levie vanuit het kantoor van de Maatschappelijke Steun op de Breedeweg 17 heeft gevolgd, schrijft een uitgebreid rapport over het vermeende handelen in manufacturen. Blijkbaar was Levie op het kantoor geroepen. Nadat Levie het kantoor verliet ging hij in eerste instantie nog kort langs zijn woning in de Danie Theronstraat. Daarna liep Levie naar de Sparrenweg waar hij een kort bezoek bracht bij schoenmaker Pieksma. Bericht in het Alg. Handelsblad van 18 juli 1933 over het bijkantoor M.S., Breedeweg 17 
Vervolgens liep Levie naar het magazijn in manufacturen van de Firma De Vries en van Buuren in de Jodenbreestraat. Bij deze firma zou men later verklaren dat Levie niet de bedoelde persoon was waarover dit onderzoek ging. Hij was wel eens eerder bij hen binnen geweest zou ook deze dag, maar nu had hij voor een zuster een paar hand- en theedoeken gekocht. De ambtenaar verklaarde in zij handgeschreven rapport dat hij het toch niet helemaal vertrouwde. Hij achtte een andere relatie tussen Levie en De Vries en Van Buuren niet onmogelijk. De Vries van Buuren. De gevelsteen boven de ingang toonde twee schapen. Vanwege deze afbeelding stond dit pand ook wel bekend als ‘De twee onnozele schapen.’ Bron: JHM 
Uiteindelijk wordt het Levie op het hart gedrukt alles na te laten wat aanleiding kan wezen tot verdere en soortgelijke onderzoeken zoals nu hebben plaatsgevonden. Vooralsnog blijft het gezin afhankelijk van de hulp van Maatschappelijke Steun.
Pas in juni 1933 is er sprake van enige ontwikkeling. Het blijkt dat Levie ‘met enig geld’ wordt gesteund door familie. Wie hem geld geeft of leent is niet duidelijk. Wat wel duidelijk is ,is dat Levie in het eigen onderhoud wil gaan voorzien. De laatste uitkering die hij ontvangt is op 9 juni 1933. Wel wordt er nog iets voor hem geregeld, een kostuum en een paar schoenen.
Er is ook een nieuw deel toegevoegd aan het dossier van het gezin Mauw. Voor het eerst wordt nu ook gemeld dat Rachel het vak van lingerienaaister heeft geleerd. Verder blijkt dat men niet is aangesloten bij een ziekenfonds, wel is er een termijn betaling voor het Israëlitisch Begrafenisfonds. Max en Jeannette gaan naar de lagere school. In mei 1934 verhuist het gezin naar de Reitzstraat 6 I met een huur van 7 gulden. Gezien het beperkte gezinsinkomen nog steeds aan de hoge kant.
Rapport
In het nieuwe deel staan een aantal opvallende wijzigingen (aanvullingen) t.o.v. het vorige deel. Zo wordt het adres in Antwerpen genoemd, Stellandstraat 59. Helaas is het zo dat deze straat niet lijkt te bestaan. Hij zou ook lid zijn geweest van de Antwerpse Diamantbewerkersbond en niet van de ANDB. Ook dit is overigens een misvatting.
NAAR: VERHAAL 1
OF NAAR: VERHAAL 8
