Het aardige van de Steundossiers is het overzicht dat meestal wordt gegeven van het werkzame verleden van de aanvrager. Zo zou Levie gewerkt hebben als diamantsnijder bij diverse firma’s, o.a. bij Gomperts in de Valkenburgerstraat 100.
Het Rapport
Naast het werkverleden van Levie, alleen Gomperts wordt genoemd, gaat het rapport over waar Levie en zijn gezin gewoond hebben. Zo wordt vermeld dat Levie in 1928 naar Antwerpen vertrekt en dat hij in 1930, 18 weken werkloos was. Zijn loon in Antwerpen lag tussen de 150 en 500 frs. (Belg. Franks). ‘Vijf weken terug’ kreeg hij zijn laatste loon van frs. 183 uitbetaald. Vijf weken voor de dagtekening van het dossier, 7 januari 1931? Daarna genoot Levie B.K. frs. 145. Het onduidelijk wat met de afkorting B.K. wordt bedoeld, maar ik vermoed dat het gaat om een uitkering.
Terug naar Amsterdam
Het gezin besluit om terug te verhuizen naar Amsterdam en huren daarvoor het bedrijf van Daniël Zeeman in. Het bedrijf zou gehuisvest zijn op Rapenburg 100, na klein onderzoek op nummer 100 twee hoog. Deze Daniël Zeeman heeft ook op de markt gestaan en heeft daardoor ook een marktkaart. Maar op zijn archiefkaart staat dat hij ‘transport ondernemer was’. Dat kan kloppen, hij levert in 1927 zijn marktkaart in (zie afbeelding bovenaan dit verhaal). Zeeman rekende 45 gulden voor het transport, betaling ‘tegen schuld’ noemt het rapport dit. Voor Levie betekende dit dat hij elke week 1 gulden zou betalen. Bij terugkomst in Amsterdam leverde Levie zijn certificaat in bij de ANDB om vervolgens ‘Onderstand’ aan te vragen, zo mogelijk via de ANDB. Dit laatste gebeurd ook, via de Bond wordt voor 8 weken een bedrag van fl. 15,75 per week toegestaan.
Meer verzoeken
Naast de aanvraag voor onderstand, vraagt Levie op 9 februari 1931 ook een ledikant voor één van de kinderen. Het blijkt dat beide kinderen in een bed slapen, maar de jongen Max heeft uitslag. Volgens een ingeleverd medisch attest, niet aanwezig in het dossier, wordt het raadzaam geacht dat beide kinderen elk een eigen bed of ledikant krijgen. In Antwerpen hadden beide kinderen een ledikant, maar het kinderledikant was weggedaan. Het ledikant hing met touw aan elkaar en was eigenlijk niet meer te gebruiken. Indien mogelijk zouden een paar dekens ook welkom zijn.
Het tweede verzoek om een paar schoenen wordt afgewezen, die kunnen na reparatie best nog wel even mee. De genoteerde conclusie:
- er wordt fl. 9,70 uitgetrokken voor een kinderledikant dat via de A.G.W.O (zie ook: Werkplaatsen van de AGWO. wordt geleverd,
- Levie krijgt een bon van fl. 1,75 voor de schoenreparatie, bij Vonk in De La Reystraat.
NAAR: VERHAAL 1
OF NAAR: VERHAAL 6