Bij ons in de straat kende iedereen mijn vader als de zeeman.
Men zegt wel: Stille waters, diepe gronden.
Mijn vader was stil, een man van weinig woorden. Een man die een zware geschiedenis met zich meedroeg die zijn leven had veranderd.
In de straat woonde Mevr.Geleerd. Wij kwamen daar op bezoek. Op een dag was er een oud oom van Mevr.Geleerd. Hij hoorde de naam Stift. Bellen begonnen te rinkelen. Stift, de verzetsstrijder die onze mensen had geholpen? Pas toen deed mijn vader zijn verhaal. In WOII zat hij in het verzet en hielp de Joden ontsnappen. Tot hij op de lijst stond bij de Duiters als gezocht persoon. Mijn vader is gevlucht onder een goederenwagon naar Parijs. Vandaar te voet naar Lissabon en overgestoken naar Engeland. Later stond hij op het strand van Normandië in de 2e landingsgolf. Tijdens het Ardennen offensief werd hij geraakt door granaatscherven en in het ziekenhuis opgenomen. Voor hem was de oorlog voorbij.
Op de foto mijn vader en zijn zus na de bevrijding op de Dam in Amsterdam.
1921-2011