In 1953 ben ik, als 13-jarige, hier komen wonen met mijn ouders en twee broers. We vonden het hier meteen fantastisch en hebben in huis van boven naar beneden krijgertje gespeeld. We kwamen uit een klein huis in Betondorp met drie kleine kamertjes. Op het grint waar nu het fietspad is, speelden we vroeger hockey en voetbal. We moesten wel goed uitkijken voor het verkeer. Ik heb op de Van de Waalsschool gezeten, een basisschool in de Copernicusstraat. Die school is later afgebroken en daarvoor in de plaats is de Watergraafsmeerse Schoolvereniging gekomen. Op de foto zie je mij in de 6e klas met meester Manuel en kweekjuffrouw Hakkert. Juffrouw Bleeker uit de 1e klas was mijn lievelingsjuf. Vroeger kreeg je van de 1e t/m 4e klas dezelfde juf en in de 5e en 6e klas de meester, dat was de gewoonte. Wij zaten in de schoolbanken met een griffel op een lei sommetjes te maken. Als je het goed had, kreeg je er een streek met een krijtje doorheen. We kregen taal, rekenen, gymnastiek en handwerken. Alles werd opgedreund, er was veel meer afstand tussen meester/juffrouw en leerling. Tegenwoordig nemen de leerlingen veel meer zelf initiatief en wordt de zelfstandigheid gestimuleerd. Naar het Flevopark gingen we niet, dat was eng. Het Marriotteplein was heel onverzorgd, daar gingen we niet naar toe. Nu is het wel mooi, want het is een jaar of vijf geleden opgeknapt. Het is hier heel gemoedelijk, ik zou niet graag uit de buurt weg willen.
Met een griffel en een lei
De foto van 6e klas is met meester Manuel, maar juffrouw Bleeker was mijn lievelingsjuf.
De tentoonstelling "Oost, Amsterdamse Buurt” in 2003, was het startpunt van het Geheugen van Oost.
De persoonlijke verhalen van bewoners uit Oost stonden centraal in deze tentoonstelling in het Amsterdams Historisch Museum. Met Oost probeerde het museum het oude te achterhalen en het nieuwe vast te leggen voor de toekomst. Want wat vandaag gebeurt, is morgen geschiedenis en misschien overmorgen alweer vergeten. Dit zijn de verhalen en hun voorwerpen.
11751 keer bekeken