Anja is er niet door verstoord, schilderen is voor haar een liefhebberij waar ze veel plezier aan beleeft. Ze laat zich inspireren door kleuren en materialen - een van haar werken is b.v. met koffiebonen gemaakt - en Oosterse sferen trekken haar aan. Ze denkt dat dat misschien komt omdat haar moeder Indonesische familieleden had. In veel van haar werken - en ook in haar huis - zijn Boeddhistische voorwerpen zichtbaar. Ze lacht "het is voor mij heel verleidelijk dat ik in de kringloopwinkel Het Hartje werk als vrijwilliger, ik moet oppassen dat ik niet mijn hele huis volbouw met alle leuke dingen die ik daar aantref"
Betondorp is voor Ansje vertrouwd gebied, ook al woont ze haar hele leven in Diemen."Mijn moeder woonde met groot vader - grootmoeder stierf jong- en haar broers en zusjes in de Hooistraat en de Oogststraat. Wij gingen geregeld op bezoek bij mijn grootvader, ook toen hij later naar de Cronjéstraat verhuisde.Ik vond het altijd leuk om daar buiten te spelen. Over de jeugd van mijn moeder weet ik heel weinig, ze sprak nergens over, was heel gesloten. Maar ik had een heel fijne moeder hoor, ze had vertrouwen in me en ik mocht veel. Later toen ik zelf moeder werd van een drieling heeft ze me enorm geholpen."
Hoewel Anja altijd in Diemen heeft gewoond, kwam ze veel in Oost: "Diemen was zeker toen echt een dorp, op zwemles ging je naar Oost, voor de middelbare school ook, vis kochten we op de Middenweg en de Dappermarkt was een vast uitje. Ik mocht als 10-12 jarige al zelfstandig met de tram naar de markt. Als tiener kwam ik naar het jeugdcentrum "Shalom" van de Koningskerk, kon je lekker dansen, muziek luisteren of optredens bijwonen. En weet je wat grappig is, ik zeg wel dat ik mijn hele leven een Diemenaar ben, maar in feite ben ik in de Camperstraat geboren, in de vroedvrouwen school, ik ben begonnen als Oosterling."
