Naast ons woonde de familie Lijmberg, die we later ‘Slijmpot’ noemden toen het niet meer zo boterde tussen ons. Daar keken we voor het eerst naar de tv. Met z'n allen koekeloeren naar Ivanhoe, Rin Tin Tin, Lassie, The Prisoner, en naar Nederlandse series zoals Oma Tingeling en Okkie Trooy. Later kregen we zelf een TV en toen de bezorger hem voor de eerste keer aanzette, zag ik direct Okkie Trooy met zijn wonderkoffertje met krentenbollen. Ook weet ik dat er nog een piratenstation was, de REM, waarvoor mijn vader een speciale antenne op het dak zette.
Iedere avond kwam ‘Ivanhoe’, ik geloof rond 19.00 uur. Al bij het voorstukje was het groot feest, want het liedje was prachtig. Ik kreeg later een 45-toeren grammofoonplaatje van mijn ouders, met het liedje, maar wel Nederlands gezongen. Op zaterdagmiddag kwam ‘Rawhide’, een western. Bij ons gingen dan de gordijnen dicht, zelfs al was het bloedheet. Dan gingen mijn vader en ik samen kijken: "hid-em-up, move-them-out!"
In de hoek van de woonkamer zat een bakelieten draaiknop aan de muur. Dat was een soort gemeenteradio waarop je eigenlijk alleen maar ‘saaie’ zenders kon ontvangen. Ik was daardoor vele jaren ‘achter’ op het gebied van muziek. Ik herinner me wel dat mijn moeder de liedjes van bijvoorbeeld Anneke Grönloh aan ons voorzong.
Vele jaren later hoorde ik dat de Beatles in 1964 in Blokker optraden. Mijn vader heeft in het veilinggebouw gewerkt, waar ze optraden. Weliswaar werkte hij er in 1964 al lang niet meer, maar had er volgens mij gemakkelijk binnen kunnen komen. Hij wilde er niet heen, want hij vond het maar "een zootje geschreeuw". Nu knipt hij de stukjes van de Beatles voor me uit de krant!