Na mijn schooltijd!

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Transvaalbuurt, Linnaeusstraat, Laing's Nekstraat 23 I, Amsterdam

Mijn allereerste baantje was bij een kapper. Maar die bleek lid te zijn van de NSB.

Het Zwaluwnest Wethouder E. Polak en het bestuur van de vereniging "De Zwaluwnesten" bij de opening van een nieuw tehuis, 1931. Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam.

Het Zwaluwnest Wethouder E. Polak en het bestuur van de vereniging "De Zwaluwnesten" bij de opening van een nieuw tehuis, 1931. Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Na mijn schooltijd heb ik veel opgetrokken met hartsvriendin Bep de Wolf. Dat was een vriendin waar ik echt mijn hart bij kon uitstorten. Ik heb veel met haar kunnen praten over het nieuwe huwelijk van mijn vader. Ik trok veel met haar op, ook toen we wat ouder waren. Zo ging ik veel met haar naar de bioscoop in de Linnaeusstraat.

Ik ging ook al vrij snel werken. Eén van mijn eerste banen was bij het Confectiebedrijf van De Graaf. In het begin kreeg ik nooit salaris, ik was nog maar een leerling. Mijn allereerste baantje was trouwens bij een kapper. Maar die bleek lid te zijn van de NSB (Nationaal Socialistische Beweging). Daar was mijn vader niet echt enthousiast over, ik bleef er dan ook maar kort.

Aan het eind van de jaren dertig merkte ik zelf niet veel van antisemitische gevoelens. Op het atelier bij De Graaf heb ik er nooit iets van gemerkt. Ik had trouwens ook christelijke vriendinnetjes.

Ik werd ook nog lid van een joodse meisjesclub 'Het Zwaluwnest'. Je had daar bijvoorbeeld een piano waar bij werd gezongen. We gingen met de club naar Texel of naar Terschelling. De doelstelling van de club was het bij elkaar brengen van joodse meisjes. Als ik mij goed kan herinneren was mevrouw Spits daar een belangrijke persoon, het gebouwtje stond ergens in de Transvaalbuurt. Het gaf eigenlijk wel wat plezier, vooral de dagtochtjes waren erg leuk. We kregen ook advies over welke meisjesboeken je kon lezen.

''De Zwaluwen' als organisatie was een onderdeel van de AJC (Arbeiders Jeugd Centrale). Voor mij hoefde met name het politieke deel niet zo nodig.

 

Terug naar het eerste verhaal: Opera in de Laing's Nekstraat

Alle rechten voorbehouden

1652 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe