Van school gestuurd

Op 16 juli 1954 ging ik van de VGLO, waar J.Basting hoofdonderwijzer was, naar de LTS aan de Borneostraat om fijninstrumentmaker te worden. Van die school weet ik alleen nog dat de later beroemde Rinus Michels onze gymleraar was. Hij was toen al een heerser: we moesten rondjes lopen in de gymzaal op een door hem met een grote stok aangegeven maat. En we speelden zitvoetbal en allerlei andere gekke, maar wel leuke spelletjes en wedstrijdjes. Binnen een jaar ben ik van school geschopt. In de klas, tijdens vijlles, ging de meester even naar de wc. Wij hebben toen de handvaten van de vijl geslagen en de vijl met de punt naar het bord gegooid. Op het moment dat ik gooide en de vijl, toevallig, in het bord bleef staan, kwam de meester binnen. Ik was de klos en moest weg.
Zo kwam ik op 7 februari 1955 als jongste bediende bij de werkgever van mijn vader op kantoor. Ik heb zelfs een paar maanden zwart gewerkt omdat ik nog te jong was om te mogen werken. Ik kreeg toen spraakles en moest allerlei avondscholen volgen. Op de avondschool aan de Polderweg ontmoette ik een meisje, Loes, een donkerharige, die aan de Kruislaan woonde, tegenover de ingang van voetbalvereniging Zeeburgia. Ik stond soms uren op een afstand van haar huis te wachten of zij niet ergens naar toe moest. Op een keer regende het heel hard en mocht ik bij haar buren binnen wachten. Vaak wachte ik ook in ‘de vrijers tunnel’: de tunnel aan het eind van de Kruislaan, onder de treinsporen door, een echt donkere tunnel met veel rechthoekige pilaren welke intieme nisjes vormden. Daar werd door velen dankbaar gebruik van gemaakt. Niet door ons. Loes moest mij niet, ik kon niet zoenen.