Ik ben in 1929, ik was toen drie jaar oud, in de Majubastraat komen wonen, we woonden op de hoek op nummer 1, 3-hoog. Eigenlijk was mijn straat beetje een stijve straat. Ik ging altijd naar het Transvaalplein, "Het Pleintje", daar was het veel gezelliger. Dat was onze speelplek. Over het Krugerplein heb ik gemengde gevoelens. Voor de oorlog, toen ik nog jong was, vertrok hier tramlijn 3. We gingen met lijn 3 naar de vakantieschool. In de oorlog stonden hier tijdens de deportaties de overvalwagens.
De Majubastraat viel eigenlijk uiteen in twee delen. Het eerste deel bestond uit particuliere woningen, voornamelijk bewoond door kleine ambtenaren en middenstanders. Je zou het een beetje het burgerlijke deel kunnen noemen. De woningen waren ook iets groter met aan de voorkant een balkonnetje en achter een waranda. Vanaf nummer 7 of 9 ongeveer begon de sociale woningbouw van de Algemene Woningbouw Vereniging. Vanaf mijn huis, richting de Krugerstraat / Schalkburgerstraat, kwam je langs het hele echte, arme, Joodse proletariaat. Tijdens de 1 mei bijeenkomsten zag je daar de vlaggen en de verkiezingsborden van de SDAP (Sociaal Democratische Arbeiders Partij) en soms ook die van de CPN (Communistische Partij van Nederland).
In de Smitstraat, doorlopend naar de Laing’s Neckstraat had je vier scholen. Ze liepen als het ware in elkaar over. Aan de kant van de Smitstraat had je de Oranje Vrijstaatschool en de Transvaalschool. Aan de achterkant, met de ingang in de Laing’s Neckstraat, had je de President Steinschool en de President Krugerschool.
Een van mijn laatste herinneringen aan deze buurt, aan mijn straat, is dat ik hier mijn bokstraining heb gehad. Dat was aan het begin van de oorlog. Alleen in Joods verband mochten we nog sporten. Kort voor de oorlog, tijdens de mobilisatie, waren in de school nog Nederlandse militairen gelegerd.
Jeugd in de Majubastraat
Een van mijn laatste herinneringen aan de buurt is mijn bokstraining.
5271 keer bekeken