De poging van Het Bureau om Elias zelfstandig zijn brood te laten verdien lijkt niet succesvol. Het gezin heeft in mei 1936 al een huurschuld bij het Bouwfonds van de Handwerkers Vriendenkring. Deze schuld loopt op tot fl.9,75 in augustus 1936. In een brief geeft de woningbouwvereniging aan dat de huur is opgezegd per 7 september 1936. Hoewel de huurschuld niet afneemt, mag het gezin in de Spitskopstraat blijven wonen. Waarschijnlijk is er een regeling getroffen.
In de maand september wordt duidelijk dat er van zelfredzaamheid geen sprake is. Vanaf 23 september 1936 komt hij definitief in een steunregeling. Hij moet opnieuw twee maal per dag, in de Boerhaavestraat, gaan stempelen. Het volledige adres was Eerste Boerhaavestraat 11. Opvallend genoeg was op dit adres ooit een Tapperij gevestigd. Elias heeft te kennen gegeven geen bezwaar te hebben tegen stempelen op zaterdag. Volgens de ambtenaar is hij geen kerkganger, wel is er sprake van een begrafenisfonds bij een Israëlitische Maatschappij.
Het Crisis-Comité
Vanaf dit moment, september 1936, krijgt het gezin Kopee regelmatig hulp van het Crisis – Comité (B). De toevoeging ‘B’ heeft betrekking op het feit dat het gaat om verstrekking in natura, om aanvullende steun. Ook de toevoeging ‘C’ bestaat, dan gaat het om tewerkstelling in de werkverschaffing. Als er een B en een C bestaan, moet er ook wel een A bestaan. Ik heb niet kunnen achterhalen waar die A voor staat. Mogelijk gaat het om steun aan hen die niet onder de bestaande regelingen vielen, kleine zelfstandigen bijvoorbeeld. Ten bate van het Comité werden regelmatig collectes georganiseerd. Het Crisis Comité werd overigens opgericht of in gesteld in 1931. Voor meer uitleg verwijs ik naar het prachtige artikel van Joosje Lakmaker in Ons Amsterdam van juni 2008. Uit dit artikel blijkt dat de bereidheid om mee te helpen om de nood te lenigen: “De animo onder bekende Amsterdamse bedrijven om aan de vraag naar giften van het comité te voldoen, was groot. Het regende aanbiedingen. Vroom en Dreesmann bood 1000 bonnen. voor manufacturen. Douwe Egberts 10.000 pakjes tabak. De bakkerij Weduwe E.A. Rekers schonk 1000 broden. Ook lunchroom Heck op het Rembrandtplein wilde graag zijn betrokkenheid laten blijken en stelde honderdvijftig lunchpakketjes ter beschikking. In de pakketjes zaten een broodje kaas, een broodje ham en een snee roggebrood met spek. Deze gift werd minder gewaardeerd. Het Crisis-Comité veronderstelde dat de werklozen dit beslist niet zouden willen hebben; waarom werd er niet bij gezegd. De lunchpakketten werden doorgestuurd naar het Leger des Heils.”
NAAR: Spitskopstraat 8 III – Het gezin van Elias Kopee (1)
OF NAAR: Spitskopstraat 8 III – Het gezin van Elias Kopee (9)