Samuel (geboren op1 februari 1915) trouwt met Heintje Canes (geboren 8 februari 1917) op 17 januari 1940. Hun ondertrouw werd aangekondigd in de Watergraafsmeer op 19 september 1939. Toen hij werd gekeurd voor de militie gaf hij aan te werken als radiomonteur. Hij werd in maart 1934 vrijgesteld vanwege broederdienst, Samuel had zes jaar lagere school. Samuel en Heintje hebben in de korte periode dat zij samen waren op twee adressen gewoond. Hun eerste adres was Retiefstraat 75 twee hoog, het woonadres van de ouders van Heintje. Haar vader was visventer (in alle soorten ‘visch’ vemeld zijn marktkaart). Zij hebben daar gewoond vanaf 17 januari 1940, om op 11 april 1940 te verhuizen naar de ’s Gravesandestraat 38 twee hoog. Zijn beroep was monteur, tijdens de oorlog heeft hij voor de Joodse Raad gewerkt als administrateur groentevoorziening. Samuel wordt op 31 januari 1943 in Auschwitz (Monowitz) vermoord. Monowitz was een van de subkamp van Auschwitz, dat klinkt als een klein kamp, maar in werkelijkheid qua oppervlakte misschien wel groter. Het was een werkkamp waar grote firma's als IG Farben en Krupp een dubieuze rol hebben gespeeld.
Zijn vrouw Heintje wordt op 12 oktober 1942 in Auschwitz vermoord.
Mozes wordt geboren op 19 januari 1917. Hij trouwt op 19 juni 1940 met Branca Gans (geboren op 14 september 1919). Mozes heeft gewerkt als winkelbediende, maar ook als kleermaker. Branca was naaister van beroep. Zij hebben in de President Brandstraat op nummer 15 een hoog gewoond. Daarna zijn zij verhuisd naar het Afrikanerplein, nummer 19 drie hoog. Branca en Mozes zijn op 9 april 1943 in Sobibor vermoord.
Jeannette is het jongste kind van Barend en Sara. Zij is geboren op 4 januari 1922. Zij was leerling naaister. Dat zij van huis zou zijn weggelopen, of anderszins, blijkt niet uit haar gegevens (zie haar broer Abraham). Zij is ongehuwd gebleven en woonde nog in het ouderlijk huis. Er is wel een J. Waterman die heel vaak wordt genoemd in de politierapporten. Maar of het om Jeannette gaat is onbekend. Deze J. Waterman wordt vaak genoemd als verblijvend (verzorgend?) in het Wester Gasthuis. Het gaat natuurlijk om het Wilhelmina Gasthuis, maar die naam was door de Duitsers buiten de orde gesteld. In het ziekenhuis kwam vanaf juni 1940 een lazaret voor de Luftwaffe ingericht.
Zij wordt op 9 april 1943 in Sobibor vermoord.
Opvallend is de kaart van de Joodse Raad (zie hierboven), er zijn twee delen en op het tweede deel staan een hele rij data en gezien de gebruikte afkorting zou het kunnen gaan om nagezonden bagage. Blijkbaar heeft ze in de korte tijd die zij in Kamp Westerbork was in meerdere barakken verbleven.
NAAR: Spitskopstraat 8 I – Het gezin van Barend Waterman (1)