Dit is een van de verhalen die eerder gepubliceerd zijn op de website "Buurtwinkels" van het Amsterdam Museum. De verhalen die in Oost spelen zijn overgeplaatst naar het Geheugen van Oost, vanwege sluiting van de oorspronkelijke website. Dit is een verhaal uit 2011. De dierenwinkel van de Jongh is inmiddels gesloten.
De dierenwinkel van Arie de Jongh bestaat sinds 1957. Op 34 jarige leeftijd begon de vader van Arie, die net als hij Arie Cornelis heette, zijn winkeltje in de Javastraat 107. Dierenspeciaalzaak De Jongh - Arie en Marga in hun dierenwinkel.
Dat kon omdat de toenmalige kruidenier van het winkeltje er mee stopte. In de tijd die volgde verkocht vader alleen maar duivenvoer. Dat is later uitgebreid met visvoer en andere producten. Het winkeltje was maar klein en achterin sliepen Arie en zijn broer Martin - of was het Kees-, in een opklapbed.
In die tijd verkochten ze , zoals Arie vertelt, veel pens en andere verse waar. Nu draait alles om droogvoer; ''daar blijf je wel schoner bij' vindt Arie.
Bij het vrijkomen van een aangrenzende houthandel kon vader de Jongh in 1965 deze panden erbij huren zodat de winkel nu 365 vierkante meter telt. Het is een zaak met een groot assortiment waardoor mensen van heinde en ver naar de winkel komen. miauw miauw - foto: Elly van Mourik
bultkopvis - Foto: Elly van Mourik
Vooral hengelsport liefhebbers komen van ver, want er zijn niet veel winkels die hengelsport artikelen verkopen. Ook voor een konijntje, hamster, vogeltje of tropische vis ben je bij Arie aan het juiste adres.
Als er iemand ongeduldig met haar euro op de toonbank staat te tikken, wordt daar door Marga, de vrouw van Arie, komisch op gereageerd: ''Pas op hoor, jij, of wil je me zenuwachtig hebben?" Haast ouderwets, zoals het vroeger toeging in de buurtwinkels.
Het is hard werken en veel uren draaien.
en als de winkel dan om zes uur dichtgaat, brengt Arie daarna nog de bestellingen naar zijn klanten.
Klantvriendelijkheid kent geen tijd.
Zie ook: Javastraat 107