Frits Slicht
Philip Noot geboren te Amsterdam, 5 juli 1873 wordt op 26 januari 1943 in Auschwitz vermoord. Schoontje Noot-Leijden van Amstel geboren te Amsterdam op 30 juni 1884 wordt tegelijk met haar man in Auschwitz op 26 januari 1943 vermoord. Hun jongste zoon Israël en zijn vrouw overleefden de Holocaust zoals eerder vermeld ook niet. Kaart Joodse Raad van Philip Noot, bron: Arolsen Archives Kaart Joodse Raad van Schoontje Noot – Van Leyden, bron: Arolsen Archives 
Ook de vrouw van Hartog werd het slachtoffer van de Duitse vernietigingsmachine. Op de website van Joodsmonument.nl staat de volgende opmerking: “De burgemeester van Borculo verzocht opsporing, aanhouding en voorgeleiding van Rachel Noot – Cozijn, wonende op A 137 te Borculo. Zij werd ervan verdacht van woonplaats te zijn veranderd zonder de daartoe vereiste vergunning te hebben. Met deze omschrijving werden joden aangeduid die waren ondergedoken. Algemeen Politieblad, nr 7, 18 februari 1943, 174, bericht 471”. Kaart Joodse Raad (1) van Rachel Noot – Cozijn, bron: Arolsen Archives Kaart Joodse Raad (2) van Rachel Noot – Cozijn, bron: Arolsen Archives 
Je zou hier uit mogen afleiden dat ze was ondergedoken. Hoe ze uiteindelijk is opgepakt en in Westerbork is gekomen, is onbekend. OP de kaart van de Joodse Raad (Via: Arolsen) staat dat zij op 27 april 1944 in Barak B.67 zat. Verder lees ik dat zij op 19 mei op transport is gegaan. Op haar kaart staat ook nog dat zij gesperrt was vanwege een functie als secretaresse heffing, december 1941. De vroegere werkkring was die van kinderverzorgster, zij had ervaring in een crèche. Rachel Noot-Cozijn wordt vermoord in Auschwitz op 22 mei 1944. De drie kinderen van Hartog en Rachel Noot, Mau (Mozes), Naomi en Barend, bron: Joodsmonument.nl 
Met hun kinderen liep het beter af. Alle drie zouden zij de oorlog overleven. Eerder citeerde ik al uit het verhaal van Marcella Zion, over de kinderen schreef zij het volgende: “Toen de situatie van de Joden in Nederland in 1941 moeilijker werd, hebben Hartog en Rachel het oudere echtpaar Colfhof gevraagd voor hun kinderen te zorgen, mocht henzelf iets overkomen in de oorlog. (….) De drie kinderen zijn ondergedoken geweest, ieder apart. Meteen na de bevrijding van Borculo in April 1945 zijn David en Helena Cothof de kinderen Noot gaan opsporen. Mau kwam opeens terecht in de vierde klas van de lagere school in Borculo. Er werd nergens over gepraat. Na de oorlog heeft de gemeente Borculo ter nagedachtenis een straat genoemd naar de chazzan. Hartog Nootlaan. Na studie in het Amsterdamse Rabbijnen seminarium heeft zoon Mau nog jarenlang Joodse les gegeven aan de weinige Joodse kinderen in de Gelderse Achterhoek.
Terug NAAR: Spitskopstraat 5 II – Het gezin Noot (1)