Leger des Heils op de Radioweg

Vóór de Tweede Wereldoorlog kwam er elke zaterdagavond een groepje Heilsoldaten zingen en musiceren in de Watergraafsmeer. Dat groepje trad ook altijd op recht tegenover ons huis op Radioweg 13; ze stonden onder de lantaarn bij de doorgang van het plantsoen. Ze zongen hun strijdliederen en begeleidden die zang met rinkelende tamboerijnen, handgeklap, een trompet, trommel en soms een xylofoon! Tijdens de zang gingen heilsoldaten met hun krantje ‘De Strijdkreet’ de deuren langs. Regen of kou, niets kon hen deren! Altijd kwam onze oudere vriend Han Dickhout, theologiestudent, de deur uit om uit volle borst mee met de opwekkingsliederen mee te zingen. Hij behoorde tot de zware groep binnen de Hervormde Kerk en was dus veel ‘belijnder’ dan de “leer" van het leger. Dat gaf hem niets, hij zong met overgave mee. Vreemd dat mijn ouders nimmer een strijdkreet kochten. Het leger was hen te soft! Ik heb mijn levenlang zeer grote bewondering gehad voor de sociale zijde van het leger. Hun hulp aan onbehuisden, armen, zwervers en drugsslachtoffers is hartverwarmend. Nadat alle collectanten weer bij de groep op de Radioweg terugwaren, trok men verder naar de volgende vaste zangplaats. Helaas stelde de bezetter de avondklok in waardoor het vrolijke zingen en musiceren moest worden gestaakt. Na de oorlog kwam het leger niet meer langs. Helaas!